نیروهای ارتش جمهوری آذربایجان در جنگ ۴۴ روزه قرهباغ با آزادسازی مناطق اشغالی از دست ارمنیها حماسه آفریدند.
اخبار و حقایق قره باغ (۵ شهرستان به مرکزیت خانکندی) و ۷ شهر دیگر که نزدیک به ۳۰ سال در اشغال ارمنستان بود + تروریسم، واندالیسم ارمنی و نسلکشی و تبعید تُرکهای آذربایجانی توسط ارامنه + تاریخ آذربایجان و قفقاز + تجاوز ارمنستان به خاک آذربایجان
۱۴۰۱/۰۸/۲۲
سربازان ارتش آذربایجان با فداکاری خود در جنگ دوم قرهباغ حماسه آفریدند
۱۴۰۱/۰۶/۳۰
رویکرد کشورهای اروپایی در قبال کریدور زنگهزور
رئیس دفتر مرکز مطالعات بینالمللی انرژی وین اعلام کرد به جز یونان، بقیه کشورهای اروپا قطعا از شکلگیری کریدور زنگهزور استقبال میکنند.
فریدون برکشلی، رئیس ایرانی دفتر مرکز مطالعات بینالمللی انرژی وین گفت: اتحادیه اروپا هم از این پروژه (کریدور زنگهزور) استقبال میکند. در حقیقت یکی از مهمترین خواستهای اروپا، تنوعبخشی به منابع تامین گاز و انرژی است.
برکشلی امروز در مصاحبه با خبرگزاری «ایلنا» همچنین اظهار داشت: در اتحادیه اروپا، تنها یونان از این تحولات و تقویت نقش ترکیه نگران است و بقیه کشورهای اروپا قطعا از شکلگیری این کریدور استقبال میکنند.
او افزود: ترکیه بزرگترین منتفع دالان زنگزور تلقی میشود. این کشور بدون داشتن منابع نفت و گاز، انتقال انرژی از منطقه دریای خزر را در اختیار میگیرد و با این برگ برنده، در سطح منطقه و جهان بازیها خواهد کرد.
وی درباره در مورد راهکارهای پیشرو برای ایران نیز تصریح کرد: تقریبا در هیچیک از معادلات شرایط به سود ایران نیست. ایران کارت مهمی برای بازی در اختیار ندارد. اقدامات تلافیجویانه هم خطرناک و پرریسک است.
برکشلی ادامه داد: ایران بخش قابل ملاحظهای از برتری استراتژیک خود را از دست خواهد داد. متاسفانه ایران در سالهای اخیر و پس از فروپاشی اتحاد شوروی در منطقه آسیای میانه و قفقاز حضور استراتژیک کمرنگی داشته است.
رئیس دفتر مرکز مطالعات بینالمللی انرژی وین در پایان گفت: جمهوری آذربایجان با تمام قوا میکوشد بهعنوان یک کشور اروپایی شناخته شود. ترکیه هم میکوشد تا وارد پیمان شانگهای شود و همراه چین، هند و روسیه بهعنوان یک قدرت مسلط مورد توجه و حمایت قرار گیرد.
ترکیه و آذربایجان هر دو بنا دارند از زوایای منافع خود با غرب و شرق هماهنگی ایجاد کنند و عزم ورود به یک رویارویی نظامی را ندارند.
۱۴۰۱/۰۱/۳۱
مورخ روس: ادعای ارامنه مبنی بر نسلکشی قابل اثبات نیست
مورخ روس، ادعاهای پروپاگاندای ارمنی در خصوص وقوع نسلکشی در سال ۱۹۱۵ را غیر واقعی عنوان کرد.
پروفسور اولگ کوزنتسوف، مورخ روس و نویسنده کتاب "تاریخ تروریسم بین المللی ارمنستان در قرن ۲۰"، در گفتوگو با خبرنگار آناتولی با بیان اینکه ادعاهای ارامنه در خصوص وقایع ۱۹۱۵ ساختگی است، گفت: آنان میدانند که صحت این اصطلاح تبلیغاتی (نسل کشی) با اسناد تاریخی و قانونی امکان پذیر نیست.
وی که حدود ۱۷۰ تحقیق علمی را در کارنامه علمی خود دارد، با بیان اینکه «اقدامات مختلفی برای امنیت نظامیان در کشورهای شرکت کننده در جنگ جهانی اول انجام شده و آلمانیها و یهودیان نیز در همین راستا از روسیه تبعید شدند، افزود: همه این اقدامات برای جلوگیری از جانبداری دشمن و تأمین امنیت ارتش انجام شده و این بخشی از سیاستهای نظامی است».
کوزنتسوف با یادآوری اینکه گروهای ارمنی در این دوره به اقدامات خرابکارانه مختلفی علیه امپراتوری عثمانی ادامه دادند، تصریح کرد: «طبیعتا ارمنیها به مناطق دور از خط جنگ و بیشتر به شمال عراق و منطقه لبنان فعلی منتقل شدند. به همین دلیل ادعاهای ارامنه مبنی بر غیرمعمول بودن اقدامات عثمانی در سال ۱۹۱۵ دور از واقعیت است».
وی با اشاره به اینکه ارائه وقایع ۱۹۱۵ به عنوان نسل کشی، محصول بازی ژئوپلیتیک است، اظهار داشت: «پس از آنکه ترکیه در سال ۱۹۵۲ به ناتو پیوست، اتحاد جماهیر شوروی نیز با استفاده از ارامنه سعی داشت جبهه جنوبی ناتو و ترکیه را تحت فشار قرار دهد. ادعاهای ارامنه در خصوص به اصطلاح نسل کشی نیز پس از پیوستن ترکیه به ناتو شدت یافت و در سال ۱۹۶۲ پنجاهمین سالگرد آن برگزار و تبلیغات علیه ترکیه افزایش یافت».
این مورخ اهل روسیه افزود: «ارمنیها مقالهها و پایاننامههای زیادی در دانشگاهای روسیه نوشته اما نتوانستد ادعای خود مبنی بر نسل کشی را تأیید کنند. آنان میدانند که صحت این اصطلاح تبلیغاتی با اسناد تاریخی و قانونی امکان پذیر نیست».
۱۴۰۱/۰۱/۱۲
بزرگداشت یاد کشتار مردم آذربایجان توسط ارامنه در سال ۱۹۱۸
یاد قربانیان کشتار آذربایجانیان توسط باندهای ارامنه در سال ۱۹۱۸ که حدود ۵۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند در آذربایجان گرامی داشته شد.
![]() |
پروفسور سولماز رستماوا توحیدی، پژوهشگر موسسه علوم شرق آکادمی ملی علوم آذربایجان در گفتوگو. باخبرنگار آناتولی اظهار داشت: فهرستی از کسانی که از گرسنگی جان باختند وجود دارد. دهها هزار نفر به دلیل بیماری همهگیر جان خود را از دست دادند. تعداد آذربایجانیهایی که در آن زمان به طور مستقیم یا غیرمستقیم توسط ارامنه کشته شدند حدود ۳۰۰ هزار نفر است.
ارمنیها در آخرین دوره امپراتوری روسیه در مناطق مختلف آذربایجان مستقر شدند و با سوءاستفاده از خلا قدرت در سال ۱۹۱۸ در آذربایجان بیش از ۵۰ هزار نفر را قتلعام و بخشی از خاک این کشور را اشغال کردند.
باندهای ارمنی از سال ۱۹۰۵ سازمان یافته و مسلح شدند و با ایجاد اغتشاش در تمام مناطق به ویژه باکو تلاش کردند میان مردم رعب و وحشت ایجاد کنند.
پس از انقلاب اکتبر، تحت نظارت حزب بلشویک (شاخه رادیکال از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه) و به رهبری ولادیمیر لنین در سال ۱۹۱۷، بلشویکها قدرت را در باکو به دست گرفتند.
باندهای ارمنی و بلشویک با حمایت استپان شاهومیان، رهبر ارمنی بلشویکها، حملات خود علیه آذربایجانیها را افزایش دادند.
باندهای ارمنی و بلشویک در بین تاریخ ۳۰ مارس تا ۳ آوریل ۱۹۱۸ میلادی، ۵۰ هزار آذربایجانی را در باکو، شاماخی، قوبا، خاچماز، لنکران، حاجیقبول، سالیان، زنگهزور، قره باغ، نخجوان و سایر مناطق قتل عام کردند.
این کشتار با کمک ارتش اسلامی قفقاز که توسط وزیر جنگ دولت عثمانی، انور پاشا تاسیس شده بود، پایان یافت.
جنایات و کشتار ارمنیها در سال ۱۹۱۸ در آذربایجان "نسل کشی" شناخته شده و فعالیتهای مختلفی برای آگاهی مردم جهان از این ظلم انجام میگیرد.
حیدر علیاف رئیس جمهور فقید آذربایجان طی فرمانی در سال ۱۹۹۸ میلادی، ۳۱ مارس به عنوان "روز نسل کشی آذربایجانیها" توسط ارامنه اعلام کرد.
۱۴۰۱/۰۱/۰۷
وحشیگری ارامنه در کشتار مردم خوجالی آذربایجان قابل فراموشی نیست
یکی از فرماندهان ارتش آذربایجان در زمان کشتار مردم خوجالی قرهباغ به دست ارامنه در سال ۱۹۹۱، که به همراه ۵۰۰ سرباز خود کوشید به داد غیرنظامیان برسد اعلام کرد پس از گذشت سالها هنوز نتوانسته آن جنایت را از یاد ببرد.
سرهنگ طاهره مسیمزاده که در زمان کشتار مردم خوجالی قرهباغ به دست ارامنه در سال ۱۹۹۲ به همراه ۵۰۰ سرباز خود کوشید غیرنظامیان را نجات دهد در گفتگو با خبرگزاری آناتولی گفت: این فاجعه بزرگ را به رغم گذشت سالها نتوانستهام از یاد ببرم.
او که اکنون ساکن شهر ازمیر ترکیه است همراه با سربازان آذربایجانی در اواخر سال ۱۹۸۰ برای استقلال جمهوری آذربایجان تلاش کرده و برای مبارزه با روسها یک تیم ۵۰۰ نفره تشکیل داده است.
مسیمزاده با بیان اینکه "پیش از اتمام مبارزه مردم آذربایجان برای استقلال، بلای ارامنه شروع شد"، اظهار داشت: "آنها یواش یواش شروع به اذیت و آزار مردم قرهباغ کردند. سپس کنترل فرودگاه خوجالی را به دست گرفتند. آن شب نخوابیدم و سربازان خود را جمع کردم و خطاب به آنها گفتم من و پسرم که آن موقع ۱۸ ساله بود، می رویم. شما تصمیم خود را بگیرید".
او افزود: آنها نیز با ما آمدند. وقتی که به شهر آغدام رسیدیم. گفته شد به سوی جنگل خوجالی برویم چون در آنجا تعداد زیادی منتظر کمک ما هستند. هر زمان که اینها را تعریف میکنم انگار این چیزها را دوباره تجربه میکنم . زمین پر از اجساد هموطنان مان شده بود؛ پوست برخیها کنده و چشماهای برخیها نیز از جا کنده شده بود. انگار همه جا تبدیل به استخر خون شده بود".
به گفته وی "ارامنه غیرنظامیان را فریب داده و به آنها پیشنهاد دادند که از طریق جنگل به شهر آغدام بروند و در آنجا تمام افراد آسیبپذیر، مریض، پیر و کودک را به هلاکت رساندند".
سرهنگ طاهره بخشی از این فاجعه را چنین بازگو کرد: "در هنگام کمک به مجروحان نزد یک جوان زخمی رفتم. وی به من گفت "که کمی جلوتر یک کلبه است. در آنجا یک زن باردار و شوهرش هستند. حمله کنندگان به شوهر آن زن گفتند حالا جنین این زن را در آورده و در آتش میاندازیم. بدین ترتیب اجاق تُرکها را کور خواهیم کرد". سریع به سوی کلبه رفتم و دیدم که تمام آنچه آن جوان گفته بود رخ داده است".
وی در ادامهای سخنانش اظهار کرد: "این فقط یکی از وحشیگریهای است که من دیدهام، ولی کسی صدای ما را نشنید. اگر دنیا امروز کشتار خوجالی را بررسی و محکوم نکند، حوادثی از قبیل فاجعه خوجالی تکرار خواهد شد."
در اثر حمله نيروهای نظامی ارمنستان در شب ۲۶ فوريه سال ۱۹۹۲ به شهر خوجالی جمهوری آذربايجان واقع در منطقه قره باغ، بيش از ۶۰۰ تن از ساکنان غيرنظامی اين شهر به دست ارامنه کشته شدند.
۱۴۰۰/۰۴/۰۸
سرلشکر ذاکر حسناف: به علت مخفی بودن نقشه عملیات آزادسازی شوشا، نمی توانم جزییات آن را بیان کنم
۱۴۰۰/۰۳/۱۱
مصاحبه قابل تامل لون پتروسیان، اولین رئیس جمهور ارمنستان دربارهی جنگ دوم قره باغ
لون پتروسیان اولین رئیس جمهور ارمنستان پس از فروپاشی شوروی (۱۹۹۱-۱۹۹۹) مصاحبه ای را هفته پیش با شبکه تلویزیونی ۱ ارمنستان انجام داده است که به لحاظ مطالعات منطقه ای حاوی نکات قابل تامل و مهمی باشد.
وی در پاسخ به سوالی درباره علت شکست ارمنستان در جنگ ۴۴ روزه گفت:
"همان چیزی که مردم ارمنستان هم اکنون از نیکول پاشینیان انتظار دارند مردم آذربایجان به مدت ۳۰ سال از حیدر و الهام علی اف انتظار داشتند، آنها به مدت ۳ دهه تحت فشار بزرگی بودند. اما بزرگترین دلیل شکست ما (ارمنستان) این بود که به خوبی نتوانستیم «مولفه زمان» را درک کنیم، زمان به نفع جمهوری آذربایجان و علیه ما بود. اگر پیشنهاداتی که درباره واگذاری بخشی از منطقه قره باغ در دهه ۹۰ به ما ارائه شده بود را قبول میکردیم مردم ارمنستان الان خوشبخت تر بودند. شرط اصلی ما در برگرداندن لاچین و کلبجر به آذربایجان، حق حاکمیت ارمنستان بر کریدور لاچین بود. در آن دوره پیشنهاد ما کریدوری به پهنای ۲۲ کیلومتر بود اما امروز پهنای کریدور تنها ۴ کیلومتر است و بسیار آسیب پذیر است. پیشنهاد دیگر ما خودمختاری کامل قره باغ بود. اما امروزه هیچکدام از شرایط به نفع ما نیست".
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا درصورت مشاهده شکست سیاست های پاشینیان در قبال جنگ، سایر سران ارمنستان سکوت اختیار کردند گفت:
"ارمنستان در وضعیت شکننده ای به سر می برد و هر گونه دخالت از سوی سایر احزاب و اشخاص به جنگ داخلی در ارمنستان می انجامید. "
وی همچنین در پاسخ به سوالی مبنی بر چرایی رد تمامی پیشنهادها از سوی جمهوری آذربایجان گفت:
"جمهوری آذربایجان و به ویژه شخص علیاف به خوبی می دانست که زمان به نفع آنها پیش می رود. آنها با تکیه بر اندیشه و درآمدهای نفتی خود ارتش مدرنی را تشکیل دادند و بهترین تجهیزات را برای ارتش خود خریدند، اما ارتش ما به دلیل مهاجرت رفته رفته کوچک تر شد، ارتش ما هم اکنون کوچکتر از ۳۰ سال پیش است."
وی در پاسخ به سوالی درباره چرایی عدم درک عنصر زمان و تغییر موازنه به نفع جمهوری آذربایجان گفت:
"تغییر موازنه به صورت معمولی در سال های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ صورت گرفت و با ایجاد کنسرسیوم های تجاری بین المللی برای انتقال نفت جمهوری آذربایجان، الهام علی اف تمامی مواضع خود را مورد بازبینی قرار داد. ما درباره کنسرسیوم نفتی آذربایجان نگرانی خود را به آمریکا اعلام کردیم اما آنها اهمیتی به این موضوع ندادند".
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا ارمنستان نمی تواند پاسخ مناسبی از غرب بگیرد گفت:
"کشورهای غربی بیشتر در کنار کشورهایی هستند که روسیه را به چالش می کشند و نه کشورهایی که هنوز هم تحت نفوذ روسیه می باشند، و هم اکنون تنها قدرتی که روسیه را در منطقه به چالش میکشد اتحاد جمهوری آذربایجان و ترکیه می باشد."
در بخش پایانی نیز در پاسخ به سوالی مبنی بر نقش ترکیه در دو جنگ قره باغ گفت:
"ترکیه در دهه نود و جنگ اول قره باغ نقش موازنه سازی میان آذربایجان و ارمنستان ایفا می کرد و خود را از تحولات به دور نگه میداشت. حتی در آن دوره سلیمان دمیرل گفت که ارامنه نیز دارای حقوقی در قرهباغ می باشند.انها اصول سیاست خارجی و نظامی گری دوره آتاتورک را دنبال میکردند، آنها خواستار روابط سیاسی و تجاری با ارمنستان بودند. اما ترکیه تماما با اردوغان تغییر یافت، ترکیه اردوغان آن کشور سابق نیست و اردوغان نه تنها قدرت ملی ترکیه را تجمیع کرده بلکه در پی استفاده از پتانسیل کل جهان اسلام می باشد."
وی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر پند آموزی از تحولات اخیر گفت:
"تنها چیزی که ما باید از آن یاد بگیریم این است که «واقعیت موجود» را ببینیم و دست از تخیلات خود مبنی بر ارمنستان بزرگ یعنی از دریا تا دریا ( خزر تا دریای سیاه) دست بکشیم، کشورهای بزرگ اندیشکده های بزرگ می سازند و همه چیز را به دقت مورد مطالعه قرار می دهند, اما ما فارغ از هرگونه واقعیتی بر تخیلات خود تکیه کرده ایم. آذربایجان تمامی جزئیات ما را می داند و تمامی ۱۲ هزار کیلومتر مرز ما را تحت نظر دارد، اما برای ما این امر مد نظر نبوده است. پاشینیان حتی نمی داند روسیه چه می گوید.
۱۳۹۹/۱۲/۱۱
الهام علی اف: می توانیم با ارامنه همزیستی داشته باشیم
رییس جمهور آذربایجان، جنگ دوم قره باغ را نشانه ای از وجود امکان همزیستی میان جمهوری آذربایجان و ارامنه و سایر اقوام این کشور دانست.
به گزارش قره باغ سسی به نقل از آذرتاج، الهام علیاف در پاسخ به سوال خبرنگار خبرگزاری «JİJİ PRESS» ژاپن مبنی بر این که آذربایجانی ها پس از سی سال از واقعه خوجالی می گویند «ما می خواهیم به آنجا بازگردیم، اما نمی خواهیم در آنجا ارمنی ببینیم»، آیا به نظر شما امکان همزیستی ارامنه و آذربایجانی ها وجود دارد؟، گفت: « من فکر می کنم که امکان دارد. در اصل، سیاست و موضع آذربایجان و افکار ملت مان نیز این فکر را تایید می کند. ما کشوری هستیم که برای همکاری باز هستیم و نمایندگان خلق های مختلف در آذربایجان در یکجا مانند یک خانواده زندگی می کنند.»
وی افزود: «در آذربایجان هیچ گاه هیچ رویا رویی در زمینه دینی و قومی و سوء تفاهم وجود نداشته است. جنگ دوم قره باغ یک بار دیگر این را نشان داد. یعنی نمایندگان تمامی خلق ها زیر یک پرچم و مانند یک مشت متحد شدند و در این پیروزی هر ملتی سهم ارزشمند و پرقیمت خود را داشت. درباره همزیستی با ارامنه در آینده نیز یک بار دیگر می خواهم بگویم که در کشورهای مختلف، این وجود دارد. از جمله در آذربایجان.»
علی اف ادامه داد: «براساس گزارشی که اخیرا به من داده شده است، روزنامه نگاران ما خواهر وزیر دفاع پیشین ارمنستان را که در آذربایجان زندگی می کند، یافته اند. ببینید وزیر دفاع سال های ۱۹۹۰ ارمنستان در ارتکاب نسل کشی ضد آذربایجانی ها شرکت داشته است. خواهر او در آذربایجان زندگی می کند. آیا کسی وجود دارد که به او حرفی بزند؟ نیست. ببینید ملت آذربایجان اینگونه است، وضعیت معنوی اش اینطور است. ما بعد از این هم برای این کارها آماده ایم. من کاملا اطمینان دارم که آذربایجانی ها به اراضی تحت نظارت نیروهای صلح بان (روسی) نیز، باید بازگردند و باز خواهند گشت.»
الهام علی اف در بخش دیگری از این مصاحبه مطبوعاتی، کاربرد نام «قره باغ کوهستانی» را نادرست خواند و گفت: «ما دیگر نباید اصطلاح «قره باغ کوهستانی» را بکار ببریم، زیرا، بخش کوهستانی و مسطح قره باغ همگی متعلق به جمهوری آذربایجان است.»
علی اف همچنین تاکید کرد نمی خواهد درباره «وضعیت حقوقی» قره باغ صحبت کند و قبلا در این باره موضعش را بیان کرده است.
یادآور می شود رئیس جمهور آذربایجان قبلا تاکید کرده بود که «وضعیت حقوقی» قره باغ گور به گور شده و جمهوری آذربایجان هیچ گونه وضعیت حقوقی برای قره باغ به رسمیت نخواهد شناخت و شهروندان ارمنی قره باغ نیز باید خود را شهروند جمهوری آذربایجان بدانند یا از این کشور خارج شوند.
۱۳۹۹/۰۷/۲۷
مصاحبه اختصاصی با رئیس جمهور آذربایجان درمورد قره باغ
دیمیتری کیسلف، مدیرکل آژانس خبری بین المللی روسیه مصاحبهای با الهام علیاف انجام داده است.
جناب آقای رئیس جمهور، من صمیمانه از شما برای این فرصت سپاسگزارم که در چنین شرایط سختی برای آذربایجان و برای همه جهان از شما سوالاتی می پرسم.
- نتایج درگیری ها از ۲۷ سپتامبر را چگونه ارزیابی می کنید؟ بر اساس برآوردهای شما، ضرر طرفین چقدر است و آیا در این بین زندانیان زیادی وجود دارد؟
الهام علیاف: در ۲۷ سپتامبر، آذربایجان مورد حمله دیگری از سوی نیروهای مسلح ارمنستان قرار گرفت، این اولین حمله در سه ماه گذشته نبود. چیزی مشابه، اما در مقیاس کوچکتر، در ماه ژوئیه در مرز کشوری رخ داد، سپس این حمله دفع شد، سپس در ماه آگوست، هنگامی که یک گروه خرابکار از طرف ارمنستان به منظور انجام حملات تروریستی علیه مردم غیرنظامی و علیه ارتش و رئیس این گروه اعزام شد بازداشت شد، گروه در حال ارائه شهادت است.
در پایان ماه سپتامبر، شهرک های ما نیز مورد حملات توپخانه ای قرار گرفتند و در همان ساعات اولیه هم در بین غیر نظامیان و هم در ارتش تلفات داشتیم. تا به امروز، ما ۴۳ کشته در میان جمعیت غیرنظامی داریم و بیش از ۲۰۰ زخمی، حدود دو هزار خانه در روستاها و شهرهای مجاور خط تماس یا به طور کامل تخریب شده یا آسیب دیده اند.
متأسفانه، پس از توافق در مورد پارامترهای آتش بس، از جمله بمباران وحشیانه شهر گنجه، که در نتیجه آن ۱۰ غیرنظامی کشته و حدود چهل نفر زخمی شدند، حملات توپخانه ای از ارمنستان ادامه دارد. در مورد تلفات در میدان جنگ، طبق داده های ما، تلفات طرف ارمنی بسیار بیشتر از تلفات ما است. ما پس از مرحله داغ درگیری، خسارات خود را در میان نیروهای نظامی اعلام خواهیم کرد.
در مورد نتایج درگیری ها، که برای ارتش آذربایجان بسیار موفق هستند، ما توانستیم دیوار دفاعی عمیق دشمن را بشکنیم. در بعضی مناطق، حتی چهار خط دفاعی وجود داشت. البته زمین کوهستانی، دفاع را بسیار راحت تر از ضد حمله می کند.
تاکنون دهها سکونتگاه از اشغال آزاد شده است، از جمله شهر جبرائیل و بیشتر روستاهای منطقه جبرائیل، اکثریت قریب به اتفاق روستاهای منطقه فیضولی و روستای سوگووشان که از اهمیت استراتژیک برخوردار است.
ما اشغالگران را از ارتفاعات استراتژیک رشته کوه مورُوداغ بیرون راندیم و همچنان با موفقیت تمامیت ارضی کشور خود را بازیابی می کنیم.
- ما از طرف های مختلف در مورد مشارکت مزدوران سوریه یا لیبی در کنار ارتش آذربایجان می شنویم، تا چه حد می توانیم این موضوع را باور کنیم؟
الهام علیاف: من قبلاً بارها در مورد این موضوع صحبت کردم. دیگر نیازی به مشارکت نظامی خارجی در آذربایجان نیست. ارتش ما متشکل از بیش از صد هزار رزمنده است و در صورت لزوم با بسیج می توان این رقم را چندین برابر کرد.
امروز، تشکیلات مسلحی که در اختیار داریم کاملاً قادر به انجام هر وظیفه محوله هستند. فیلم تخریب تجهیزات نظامی ارمنستان در اینترنت موجود است. البته هیچ مزدوری از چنین شرایط و توانایی های فنی بالایی برخوردار نیست. ما فقط با استفاده از هواپیماهای تهاجمی بدون سرنشین و بدون احتساب سایر ابزارهای موجود، تجهیزات نظامی دشمن را به ارزش بیش از ۱ میلیارد دلار منهدم کرده ایم.
پتانسیل ارتش آذربایجان مشخص است و بر کسی مخفی نیست. بنابراین، ما نیازی به نیروهای نظامی اضافی نداریم. آذربایجان همیشه یک مبارز ثابت علیه تروریسم بین المللی بوده است، ما هرگز به هیچ سازمان تروریستی اجازه نخواهیم داد که در خاک ما لانه بسازد، حتی بیشتر اینکه آنها تهدیدی برای مردم و همسایگان ما باشند.
ما هرگز اجازه این کار را نخواهیم داد. هیچ کس مدرکی مبنی بر حضور تشکیلات مسلح خارجی در خاک آذربایجان، که در درگیری های فعلی شرکت می کنند، به ما ارائه نداده است. موضع رسمی ما این است که هیچ مزدور خارجی نداریم.
- در توافق نامه های مسکو در ۱۰ اکتبر، اصول اساسی حل و فصل ذکر شده است، لطفاً این اصول را واضح بیان کنید، شما این اصول را چطور درک می کنید؟
الهام علیاف: این اصول طی سالها تدوین شده است. می گویم بیش از ۱۰ سال. در روند کار من با رهبری قبلی ارمنستان، ما بسیار فعال در روند هماهنگی مواضع پیش رفتیم. خیلی سخت بود.
مذاکرات در هر صورت فرآیند دشواری است و حتی بیشتر در مورد چنین مسئله مهمی. با این وجود، هر دو طرف تمایل داشتند که مسیر حل و فصل سیاسی را دنبال کنند. اما متأسفانه پس از روی کار آمدن دولت فعلی ارمنستان، هر آنچه قبلاً انباشته شده بود توسط طرف ارمنی به زباله انداخته شد. همچنین تلاش برای تغییر قالب مذاکرات، مشارکت دادن مقامات به اصطلاح جمهوری قره باغ در مذاکرات بود که هم توسط ما و هم توسط روسای مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا رد شد.
در مورد اصول اساسی، همه چیز در آنجا به وضوح بیان شده است. آزادسازی مناطق اشغالی آذربایجان در یک برنامه مرحله ای برنامه ریزی شده است. در مرحله اول، این قسمت جنوب شرقی مناطق اشغالی است، که شامل پنج منطقه می شود. در مرحله دوم، این مناطق واقع در بین قره باغ و ارمنستان - مناطق لاچین و کلبجر است. افتتاح کلیه ارتباطات، از جمله ارتباطاتی که در سایر قسمتهای مرز ارمنستان و آذربایجان واقع شده است. بازگشت پناهندگان و آوارگان داخلی به محل تولد خود، که به معنای بازگشت پناهندگان آذربایجانی به خاک شوشا و دیگر مناطق منطقه خودمختار قره باغ کوهستانی سابق است و مذاکرات در مورد وضعیت نهایی قره باغ کوهستانی، که باید با توافق طرفین انجام شود.
اساساً، به طور خلاصه، این اصول اساسی است که آذربایجان همیشه به آنها احترام گذاشته و آنها را توسعه داده ایم. اما دولت جدید ارمنستان بارها اظهار داشت که غیر قابل قبول است، آنها حتی یک سانتی متر زمین را پس نخواهند داد. نخست وزیر این حرف را زد. وزیر دفاع ارمنستان گفت، که ارمنستان در حال آماده سازی برای جنگی جدید برای سرزمین های جدید است. تهدیدها و توهین های مداوم متوجه ما بود که منجر به چنین رویارویی شد. من فکر می کنم طرف ارمنی باید هوشیارانه شرایط جدید را ارزیابی کند و به آتش بس متعهد شود، که چند ساعت بعد به صورت وحشیانه ای آتش بس را با بمباران شهر آرام گنجه نقض کرد.
- آقای رئيس جمهور، اگر درمورد سازش بگوییم، شما تا چه حد برای سازش آماده اید؟ و آیا خطی وجود دارد که شما در هیچ شرایطی از آن عبور نخواهید کرد؟
الهام علیاف: موضع ما همیشه بسیار سازنده و سازگار بوده است. موضع ما از نظر اجرای چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، که خواستار خروج کامل، فوری و بدون قید و شرط نیروهای ارمنستان از سرزمینهای ما بود، به هنجارهای حقوق بین الملل متکی بوده است. موضع ما همیشه مبتنی بر رویکرد عملی است و من فکر میکنم تحولاتی که در میز مذاکره وجود دارد به وضاحت این را نشان میدهد. آنچه مربوط به خطهای قرمز میشود، ما آنرا بسیار واضح اعلام کردیم و روسای مشترک گروه مینسک آنرا به خوبی میدانند: در هیچ شرایطی نباید تمامیت ارضی آذربایجان نقض شود، آذربایجان تحت هیچ شرایطی با استقلال قرهباغ کوهستانی، موافقت نمیکند. اما در عین حال، پیشنهاد ما از این واقعیت ناشی شد که در آینده، جامعه ارمنستان و جامعه آذربایجان باید در خاک قره باغ کوهستانی به صورت مسالمت آمیز زندگی کنند. مثل مناطق دیگر آذربایجان منجمله باکو که در آنجا جامعه چندین هزاری ارمنستانی ها زندگی می کنند، در روسیه، در گرجستان، در کشورهای دیگر که ارمنستانیها و آذربایجانیها در یک روستا باهم زندگی و کار می کنند و بین شان هیچ اختلافی وجود ندارد. چرا ما نتوانیم به این دست یابیم؟ ما خواستار این می باشیم، اما البته که باید پیامدهای پاکسازی قومی باید از بین برود و همه آوارگان داخلی ما باید به خانه های خود بازگردند. در واقع من کمی بیشتر از اصول اساسی، رویکرد ما به سازش های احتمالی را برای شما توضیح دادم.
- آقای رئيس جمهور، خشونت این جنگ در تاریخ ثبت شده است و شما بخشی از این جنگ هستید. شما می خواهید چگونه ثبت تاریخ شوید؟
الهام علیاف: میدانید، هر جنگ – خشونت، قربانی، رنج مردم است، از دست دادن عزیزان است، اما تفاوت در این است که برای مردم آذربایجان این یک جنگ آزادسازی اما برای ارمنستان یک جنگ اشغالگرانه است. این برای کسی راز نیست و یک واقعیت است، که میانجی گرهای بینالمللی از قبل میدانند که ارتش موسوم به قره باغ کوهستانی وجود ندارد. امروز در انجمنی که جناح ارمنستانی آنرا چنین مینامد، ۹۰ درصد نظامیان – شهروندان ارمنستان اند، آنها توسط دفاتر ثبت نام ارتش ارمنستان به خدمت سربازی می روند و به مناطق اشغالی آذربایجان فرستاده میشوند: به آغدام، فضولی، جبراییل، کلبجر، قوبادلی، لاچین، زنگیلان. سوال اینست که آنها در آنجا چه میکنند؟ امروز در قلمرو آذربایجان که توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده اند، نیروهای اشغالگر ارمنستان قرار دارند و هیچ چیز نمیتواند این را توجیه کند: نه از نظر حقوق بین الملل و نه از نظر اخلاق انسانی. غیرممکن است که در طول ۳۰ سال سیاست جلوگیری از ورود آذربایجانی ها به سرزمین های اجدادی خود را دنبال کنید. اینها همان سرزمینهایی هستند که جمعیت ارمنستانی هرگز در آنها زندگی نکرده اند.
سوال دیگر این است که همه چیز در آنجا نابود شده است و برای بازگشت به آنجا، نیاز به صرف وقت و تلاش زیاد است، اما چنین موضع به هیچ وجه قابل توجیه نیست. بنابراین، ما و سربازهای ما در خاک آذربایجان می جنگیم و می میریم و سربازان ارمنستان، آنها در سرزمینی میمیرند که دولت آنها میخواهد آنها را تحت اشغال خود حفظ کند. آنچه مربوط به تاریخ می شود، شما بدانید که من قبلا هم درمورد آن فکر نکرده ام، حالا که هیچ. ماموریت اصلی من تحقق اعتماد مردم آذربایجان و عمل کردن به وعده هایی است که من در طول سالهایی که در این مقام قرار دارم داده ام، می باشد و کشور را در مسیر توسعه هدایت کرده و تمامیت ارضی آنرا تامین کنم، و اینکه چگونه نقش من در آینده ارزیابی خواهد شد به اراده ملت آذربایجان بستگی دارد، به آنچه که ما به دست خواهیم آورد. لذا من فکر می کنم که این موضوع باید به آنهایی واگذار شود که دیدگاه شان در تصمیم های من در موارد مختلف منجمله قره باغ کوهستانی، غالب بوده است.
- تشکر آقای رئيس جمهور، من تمام سوالاتی را که میخواستم پرسیدم، شاید شما بخواهید چیزی از خود اضافه کنید؟
الهام علیاف: من میخواهم از این فرصت استفاده کنم، ضمناً، من از این فرصت قدردانی میکنم و سخنان خود را به مخاطبان چند میلیون روسی خطاب میکنم، فقط میخواهم درک بیشتری از موضع آذربایجان داشته باشند. زیرا گاهی اوقات نظرات متفاوتی در رابطه با درگیری، با تاریخ آن و وضعیت امروزی وجود دارد. بر اساس حقایق، میخواهم آنچه را که واقعاً اتفاق افتاده و اتفاق میافتد، مورد توجه بینندگان قرار دهم. در آغاز قرن نوزدهم، خان قره باغ و شوشا ابراهیم خلیل با روسیه تزاری به نمایندگی ژنرال تسسیانوف توافقنامه ای در مورد ورود خانات قره باغ به روسیه را امضا کردند. متن این توافقنامه که توافقنامه کیورکچایسکی نامیده می شود در اینترنت است و هر کسی می تواند آنرا مطالعه کند. در این توافقنامه هیچ کلمه ای درمورد جمعیت ارمنستانی در خانات قره باغ، وجود ندارد. جابجایی گسترده مردم ارمنستان به این منطقه پس از دو جنگ روسیه و ایران در سال های ۱۸۱۳ و ۱۸۲۸ آغاز شد و از آن زمان، اسکان مجدد گسترده ارمنستانی ها به منطقه قره باغ از خاک ایران کنونی و تا حدودی آناتولی شرقی آغاز شده است. این درمورد تاریخ اینکه این سرزمین متعلق به چه کسی است.
پس از فروپاشی امپراتوری روسیه در سال ۱۹۱۸، جمهوری دموکراتیک آذربایجان و دولت مستقل ارمنستان تاسیس شدند. جمهوری دموکراتیک آذربایجان در تمام این مناطق ایجاد شد و علاوه بر این، روز بعد پس از اعلام تاسیس جمهوری دموکراتیک آذربایجان، تصمیم گرفته شد تا شهر ایروان به ارمنستان به عنوان پایتخت در نظر گرفته شود. این نیز یک واقعیت تاریخی است.
در سال ۱۹۲۱، دفتر قفقاز تصمیم گرفت قره باغ کوهستانی به عنوان بخشی از آذربایجان بماند و آن را انتقال ندهد، در حالیکه برخی مورخان آنرا نادرست حکایت می کنند. این تاریخ این منطقه است. خوب، فکر می کنم اتفاقاتی که در اواخر فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی رخ داده است، بر همگان معلوم است. از این گذشته، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی نیز با جدایی طلبی در قره باغ کوهستانی آغاز شد. این به عنوان یک ماشه بود. بسیاری از مردم این تجمعات را فراموش کرده اند، کسانی که آنها را سازماندهی کرده اند، چه کسی پشت آنها بوده است. من اغلب می گویم پاشینیان محصول سوروس است و فکر میکنم همه با من موافق خواهند بود.
اما سوروس دیگر حتی یک شخص نیست، او یک مفهوم است. من به هیچ وجه استثنا نمیدانم که حتی در آن زمان، برای از بین بردن کشور بزرگ، از چنین ابزارها استفاده صورت گرفت. منفجر کردن از درون، ایجاد کردن اختلافات، بازی دادن مردم و نابودی دولت و در واقع چنین اتفاق افتاد. بنابراین، من فقط می خواهم این واقعیت های تاریخی را به گوش افکار عمومی روسیه برسانم و بگویم که آذربایجان و روسیه با پیوندهای دوستی، همکاری و درک متقابل قرن ها پیوند دارند و من مطمئن هستم که هیچ نیرویی نمی تواند روی این مسئله تأثیر بگذارد. اگرچه شاهد تلاش هایی از جهات مختلف برای ایجاد اختلاف و بی اعتمادی هستیم. اما به لطف سیاست مداوم رهبری روسیه و آذربایجان، ما نه تنها به عقب نمی رویم، بلکه به جلو حرکت می کنیم.
امروز روسیه و آذربایجان یکدیگر را شرکای استراتژیک می نامند. سطح تعامل بین کشورهای ما می تواند مثالی برای همسایگان باشد و من مطمئن هستم که پس از پایان مرحله نظامی درگیری و رفتن به یک توافق سیاسی که ما آماده ایم حتی فردا این کار را انجام دهیم، در صورتی که ارمنستان تلاش خود را برای بازگرداندن آنچه از دست داده است و آنچه متعلق به آن نیست با زور را کنار بگذارد، پس من اطمینان دارم که روسیه به نقش اصلی در ثبات منطقه ما ادامه خواهد داد.
۱۳۹۹/۰۷/۲۵
سفیر آذربایجان در ایران: ارمنستان از سوریه و کشورهای دیگر مزدور آورده است
جمهوری آذربایجان و ارمنستان بعد از نزدیک به دو هفته درگیری نظامی بسیار شدید با میزبانی روسیه و بعد از ۱۰ ساعت مذاکره، نیمه شب جمعه توافق آتش بس را امضا کردند. طبق توافق انجام شده قرار بود آتش بس برای اقدامات انسان دوستانه، از جمله مبادله اسرا و تحویل اجساد از ساعت ۱۲ ظهر روز شنبه برقرار شود و طی روزهای آینده دو کشور با وساطت گروه مینسک شامل روسیه، فرانسه و آمریکا، دور جدید مذاکرات صلح را برگزار کنند. این در حالی است که گزارش ها از ادامه درگیری های گسترده در منطقه قره باغ و مناطق اطراف آن خبر می دهد. به منظور بررسی نقش کشورهای ترکیه، اسرائیل، روسیه در جنگ جمهوری آذربایجان و ارمنستان و تاثیر آن بر روابط تهران – باکو با سفیر جمهوری آذربایجان در ایران گفتگویی انجام شده است که در ادامه می خوانید.
گفتگوی اختصاصی آوا دیپلماتیک با جناب آقای بنیاد حسین اف
سفیر جمهوری آذربایجان در ایران
- سفیر ارمنستان در ایران طی اظهاراتی گفته است که کارشناسان نظامی ترکیه دوش به دوش آذربایجان در حال مبارزه هستند و نیروهای آنها تسلیحات و جنگ افزارهای ساخت ترکیه از قبیل پهپاد و موشک های نظامی را به کار می برند. آیا این موضوع صحت دارد؟
سفیر جمهوری آذربایجان: باید بگویم نه فقط سفیر ارمنستان بلکه تمام مسئولین ارمنستان به تکاپو افتاده اند و در مورد عملیات ضد حمله ارتش آذربایجان برای مجبور کردن به صلح و آزادی سرزمین های اشغالی آذربایجان همه جا تبلیغ دروغ و شایعه پراکنی می کنند.
در این که روابط آذربایجان و ترکیه روابط استراتژیکی است شکی وجود ندارد و به تعبیر رهبر ملی حیدر علی اف ما یک ملت و دو دولت هستیم. تمام پروژه های استراتژیک اقتصادی در منطقه یا از آذربایجان شروع و یا از آذربایجان عبور می کند و در ترکیه به سرانجام می رسد. روابط استراتژیک ما با ترکیه مشخصا روابط نظامی را نیز شامل می شود.
روابط نظامی آذربایجان و ترکیه موضوع محرمانه ای نیست. همانطور که در رسانه ها هم به آن اشاره شده ما اخیرا مانور نظامی نیز برگزار کردیم. اولا ارمنستان می خواست شایعه کند که ترکیه قصد احداث پایگاه در آذربایجان را دارد. شما می توانید از امکانات فضای مجازی استفاده کرده و قانون اساسی آذربایجان را بخوانید. بر اساس قانون اساسی آذربایجان، در خاک آذربایجان احداث پایگاه نظامی خارجی ممنوع است.
مسئله دوم این که ارتش امروز آذربایجان با ارتشی که در اوایل استقلال بود فرق می کند. چندین کارشناس ارمنی خودشان اعتراف کرده اند که در میان کشورهای مشترک المنافع ارتش آذربایجان دومین ارتش قدرتمند است. دیگر این که سلاح های در اختیار ارتش آذربایجان چیز محرمانه ای نیست. ما از کشورهایی که با آنها همکاری داریم من جمله ترکیه سلاح خریده ایم.
البته کشور دیگری نیز وجود دارد که نمی خواهد اسمش رسانه ای باشد، برای آزادی سرزمین ها و همچنین از بین بردن مشکلات ناشی از اشغال با ما همکاری بسیار خوبی دارد. دولت و ملت آذربایجان قدردان این نوع همکاری هستند و هیچ وقت فراموش نخواهند کرد.
این روزها ارتش آذربایجان برای دفاع از جان و مال مردم مان و آزادی سرزمین هایمان از تمامی امکانات من جمله پهپاد و موشک استفاده می کند.
- آیا کنترل تمام این تجهیزات در اختیار نیروهای مسلح آذربایجان است؟
سفیر جمهوری آذربایجان: بله، کنترل تمامی این تجهیزات در اختیار ارتش آذربایجان است. برای روشن شدن موضوع، با آمار ساده به شما توضیح می دهم. در زمان فروپاشی شوروی جمعیت ارمنستان ۳ میلیون و ششصد هزار نفر بود. ۲۳۰ هزار آذربایجانی که در ارمنستان زندگی می کردند از جمله خود بنده آواره شدند. با شروع جنگ و سیاست اشغالگری مسئولین ارمنستان کشور را به بن بست تبدیل کردند. وضع اقتصاد ارمنستان هم به وضوح مشخص است. تمام پروژه های مهم اقتصادی منطقه از کنار ارمنستان عبور کرده است. مردم ارمنستان هم قربانی این سیاست اشغالگری شده و مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر شدند. ارمنستان هم اینک از ارمنی های کشورهای لبنان، سوریه یا عراق می خواهد به ارمنستان کوچ کنند. با این امر یک جنایت جنگی جدید اجرا می کند.
جمعیت آذربایجان در زمان فروپاشی شش و نیم ملیون نفر بود و الان به ده میلیون نفر رسیده است. یعنی ما کشوری هستیم که جمعیتمان اکثریت جوان و تحصیل کرده هستند. ما به این نیاز نداریم تا کسی را از جایی به کشورمان بیاوریم. فقط ارتش آذربایجان نزدیک به صد هزار نفر است. افسران و سربازان ارتش آذربایجان به حد کافی صاحب تجربه و امکانات و تجهیزات هستند. مانورهایی هم که برگزار شده برای ارتقا تجربه، قدرت و توان ارتش آذربایجان بوده و همچنین مهارت آنان را افزایش داده است.
- چه عواملی باعث شد تا جمهوری آذربایجان نقش میانجیگری روسیه را در آتش بس موقت بپذیرد؟
سفیر جمهوری آذربایجان: بین آذربایجان و روسیه روابط خوب و حسنه ای برقرار است. سال گذشته روسای جمهور روسیه و آذربایجان شش مرتبه ملاقات داشتند. در روسیه نزدیک به دو میلیون آذربایجانی زندگی می کنند. کشورهایمان در حوضه های مختلف همکاری های سودمند متقابل دارند. حتی این را بگویم که بنا به ابتکار رئیس جمهور آذربایجان جلسه سران آذربایجان، روسیه و ایران برگزار شده و این جلسات ادامه دارند. همکاری در این چهارچوب خیلی مهم است و برای تکمیل هرچه زودتر کوریدور شمال-جنوب کمک می کند. به زودی شبکه برقی ایران، آذربایجان و روسیه سینکرونایز خواهد شد. این نوع همکاری سه جانبه در ایجاد صلح، ثبات، امنیت و توسعه پایدار در منطقه خیلی مهم است.
بنا به دعوت و همچنین در راستای هماهنگی های به عمل آمده بین رئیس جمهور محترم روسیه و رئیس جمهور محترم آذربایجان و نخست وزیر ارمنستان وزرای امور خارجه روسیه، آذربایجان و ارمنستان در مسکو دیدار داشتند.
در نتیجه این دیدار چندین ساعته بیانیه مشترک عبارت از چهار بند از طرف وزرای امور خارجه فدراسیون روسیه، جمهوری آذربایجان و جمهوری ارمنستان صادر شد. بند اول و دوم این بیانیه عمومی است. می دانید که نخست وزیر ارمنستان از پایه اصول بنیادین حل و فصل مناقشه و همچنین گفتگوی اساسی با هدف دستیابی به صلح امتناع کرده بود.
در بند سوم بیانیه مشترک ارمنستان از مواضع تخریبگرانه خود عقب نشینی کرده و پایه اصول بنیادین حل و فصل مناقشه و همچنین گفتگوی اساسی با هدف دستیابی به صلح را قبول کرد. همچنین مطلع هستید که نخست وزیر ارمنستان اصرار میکرد که نمایندگان تجزیه طلب و اشغالگر قره باغ باید در گفتگو به عنوان طرف شرکت کنند.
در بند چهارم بیانیه فوق الذکر ارمنستان قبول کرد که چهارچوب گفتگو تغییر ناپذیر است.
- مقامات ایرانی با دقت روند بهره برداری تشکل های تجزیه طلب به واسطه جنگ آذربایجان و ارمنستان را رصد می کنند. آیا سرویس اطلاعاتی جمهوری آذربایجان برای رفع نگرانی مقامات ایرانی، با آنها مذاکراتی داشته است؟
سفیر جمهوری آذربایجان: اولا آذربایجان خودش قربانی تجزیه طلبی است و این جنگ قره باغ در ابتدا با تجزیه طلبی شروع شد. از نظر دولت آذربایجان و سیاست اصولی ما، تجزیه طلبی در هر کجای دنیا محکوم است. بین سازمان های ذیربط ایران و آذربایجان لااقل در این چهار سال و نیمی که من اینجا حضور دارم، ارتباطات مستحکمی وجود داشته است و ملاقات ها و سفرهای متقابلی صورت پذیرفته است و همه این موضوعات نشان از آن دارد که ما در همه حوزه دارای ارتباط با یکدیگر هستیم. این که در فضای مجازی در ایران مسائل تحریک می شود، من این را چندین بار شاهد بوده ام که ارمنستان و دیاسپورای ارمنی (ارمنی های ایرانی تبار) بر این مسائل دامن می زنند.
دلیل این تلاش ها این است که ارمنی ها از روابط حسنه و همکاری فی مابین ایران و آذربایجان خوشحال نیستند و سعی می کنند تا در روابط ایران و آذربایجان سو تفاهم ایجاد کند.
اخیرا شاهد آن بوده ایم که رئیس جمهور خود خوانده قره باغ هم به اقوام آذربایجان مراجعه کرد. مردم آذربایجان متحد هستند و همگی در ارتش آذربایجان، آزادسازی سرزمین های اشغالی را وظیفه اخلاقی و شرعی خود می دانند.
این که ارمنستان مانور نظامی آذربایجان و ترکیه را برای ایران تهدید دانسته بود، موضوع خنده داری بود. چون روابط ایران و آذربایجان و یا ایران و ترکیه فراتر از آن است که با این شایعات خدشه دار شود. ارمنی ها با چنین ادعاهایی فقط خود را مضحکه می کنند. برای جمهوری آذربایجان استان های شمال غرب ایران با استان های مرکزی و یا جنوبی ایران فرقی نمی کند و همه این استان ها را ایران واحد می داند.
آذربایجان امنیت و ثبات ایران را امنیت و ثبات خود و توسعه و آبادانی ایران را توسعه و آبادانی خود می داند. پروژه های مشترک آذربایجان با ایران در این چهار سال و نیمی که بنده اینجا بودم در همین حوزه ها بوده است و من تا کنون هیچ شک و نگرانی ای را در مقامات ایرانی در خصوص آنچه که پرسیدید نشنیده ام.
- وزارت امور خارجه ارمنستان با انتشار بیانیه ای گفته است که آذربایجان به هیچ موفقیتی در جبهه نبرد دست نیافته است. واکنش شما به این اظهارات چیست؟
سفیر جمهوری آذربایجان: من نمی دانم باید به این بیانیه وزارت خارجه ارمنستان بخندم یا چه کنم. یعنی الان که در عصر ارتباطات زندگی می کنیم و این همه ویدئو و مستندات از شادی مردم آذربایجان، توفیقات ارتش و گرفتن این همه غنایم از ارتش اشغالگر وجود دارد، آدم چقدر می تواند دیوانه باشد که این چنین بیانیه بدهد. ما همه روزه شاهد علاقه و اشتیاق مردم آذربایجان هستیم که می خواهند به سرزمین های اشغالی، به موطن اصلی شان باز گردند. من آن بیانیه را که اتفاقا به زبان فارسی هم چاپ شده بود، دیدم و برای من خیلی خنده دار بود.
- لطفاً از آرایش میدان نبرد توضیحاتی بدهید.
سفیر جمهوری آذربایجان: درباره آرایش میدانی نبرد بگذارید این طور پاسخ دهم که تا کنون حدود ۲۳۰ تانک ارمنستان، حدود ۲۵۰ سیستم موشکی ارمنستان، یک سیستم پدافندی اس ۳۰۰ که در منطقه قره باغ مستقر بود، ۱۳۰ ماشین و وسایل نقلیه مختلف و ۱۰ منطقه فرماندهی ارمنستان منهدم شده است.
- آیا هواپیمای ارمنستان توسط جنگنده آذربایجانی ساقط شده است؟
سفیر جمهوری آذربایجان: ارمنی ها ادعا کرده بودند که آذربایجان با هواپیمای اف ۱۶ هواپیمای سوخو ۲۵ ارمنستان را منهدم کرده است. در اصل در سلاح های ارتش آذربایجان هواپیمای اف ۱۶ وجود ندارد. نه کسی این هواپیما را به ما فروخته است و نه ما آن را داریم. معلوم نیست هواپیماهای آنها بهم خورده اند یا به کوه خورده اند. چیزی در این مورد نمی خواهم بگویم، این مسئله خودشان است. باید توجه داشت که این درگیری در خاک آذربایجان در حال وقوع است. ارتش آذربایجان خاک تحت اشغال خود را آزاد می کند. در این یک هفته ما چندین شهید داده ایم.
این شهدا برای آزادی سرزمین خود می جنگیده اند ولی این سربازان ارمنی در آذربایجان چه چیز را گم کرده بودند. هم اکنون ارمنستان می خواهد در این درگیری کشورهای ثالث را جذب کند. شهر گنجه دومین شهر بزرگ آذربایجان را با موشک مورد هدف حمله قرار می دهند. چندین خانه مسکونی تخریب شده و چندین غیرنظامی شهید شده اند.
در شهر مینگه چئویر بزرگترین سد آب و نیروگاه برق قفقاز جنوبی را با موشک های دوربرد هدف قرار دادند. پدافند هوایی ارتش آذربایجان این موشک را در هوا منهدم کرد. شهر «خیزی» در اطراف باکو مورد هدف موشک های ارمنستان قرار گرفت و همه این موشک ها از داخل خاک ارمنستان پرتاب شده اند.
همانطور که می دانید ارمنستان عضو سازمان همکاری امنیتی دسته جمعی است و به این وسیله می خواهد کمک اعضا آن سازمان را جذب کند. ولی آذربایجان به این تخریب کاری ارمنستان جواب نخواهد داد. هدف ارتش آذربایجان آزادی سرزمین های اشغالی است.
- آیا گسترش جبهه جنگ می تواند منجر به عقب نشینی ارمنی ها از قره باغ شود؟
سفیر جمهوری آذربایجان: آذربایجان هیچ هدف و چشمی در خاک ارمنستان ندارد. می خواهم دلیل به وجود آمدن این وضع را برای شما بگویم تا بدانید چرا درگیری به اینجا کشید. می دانید که آقای پاشینیان در اوایلی که به نخست وزیری انتخاب شد از شعارهای پوپولیستی استفاده می کرد و کارهای پوپولیستی انجام می داد که یکی از آن کارها این بود که پسرش را به عنوان سرباز به سرزمین های اشغالی آذربایجان فرستاد. پس از اتمام سربازی پسر آقای پاشینیان شعارهای او شدت گرفت و همسرش هم به سرزمین های اشغالی آمد و مانور برای زنان ارمنی برگزار کرد. الان همان زنان ارمنی که در مانورها اسلحه در دست داشتند جلوی بیمارستان ها گریه کنان فیلم می گیرند که کمک کنید ما را می کشند.
- چرا تا زمانی که پسر آقای پاشینیان در آن منطقه سرباز بود، وی هیچ اظهار نظری درباره قره باغ انجام نمی داد؟
سفیر جمهوری آذربایجان: بله همین طور است. اول جولای سربازی پسر وی به اتمام رسید و اواسط جولای ارمنستان شهر تووز در مرز آذربایجان و ارمنستان را از داخل خاک خودش مورد هدف قرار داد. شهر تووز در اصل شاهرگ ترانزیت و ترانسپورت آذربایجان است. یعنی خط راه آهن شرق به غرب و جنوب به غرب، خط لوله نفت و خط لوله گاز از آن شهر عبور می کند. حفظ آن مناطق به عهده مرزبانی آذربایجان است. چنانچه مطلع هستید مرزبانی از سلاح های سنگین نظیر توپ و تانک استفاده نمی کند. ناگهان ارمنستان از این فرصت استفاده کرد و از سرزمین ارمنستان شهر تووز آذربایجان را که از قره باغ خیلی فاصله دارد مورد حمله قرار داد. ارتش آذربایجان با ضد حمله نقاطی را که از آن خاک آذربایجان مورد حمله قرار گرفته بود منهدم کرد و تمامیت مرزی خودمان را در آنجا حفظ کردیم و اجازه ندادیم یک وجب از خاک ما اشغال شود. این اتفاق در ماه جولای رخ داد. اواسط آگوست بود که ارمنی ها یک گروه خرابکار به آذربایجان فرستادند تا با بمب گذاری در آذربایجان بعضی نقاط را تخریب کنند. فرمانده آن گروه از طرف ارتش آذربایجان به اسارت گرفته شد. ارمنستان از کشورهای لبنان، سوریه و عراق ارمنی ها را کوچ میداد و در سرزمین های اشغالی آذربایجان اسکان می دهد و با این حرکت تحریک آمیز اقدام به جنایت جنگی دیگر می کند.
ارمنی ها مراسم ترحیم رئیس جمهور خود خوانده را در شهر شوشا که گهواره فرهنگ آذربایجان به شمار می آید، برگزار کردند. می خواستند برای رئیس جمهور خود خوانده در آنجا دفتر بسازند. با همه اقدامات این چنینی جنگ را تحریک می کردند. همچنین ارمنی ها ده ها هزار نفر از اتباع عادی را بسیج کردند و گفتند که داریم برای حفظ کشور این کارها را می کنیم. نخست وزیر هم با بیانات و اقداماتش مذاکرات بیست و هشت ساله را در اصل بی معنی می کرد. اگر گفتگو و آتش بس برای ارمنی ها بی معنی است، برای ما از دیروز بی معنی بوده است.
نتیجه تمام حرکات تحریک آمیز و هدف قرار دادن مناطق مسکونی و غیرنظامی این شد که مقامات آذربایجان تصمیم گرفتند که از ساعت هفت صبح روز ۲۷ سپتامبر عملیات ضد حمله را برای مجبور کردن به صلح و آزاد سازی سرزمین های اشغالی شروع کنند.
بعد از آن نخست وزیر ارمنستان به تمامی کشورهای جهان و تمامی سازمان های بین المللی زنگ زده است و به همه می گوید که آذربایجان آتش بس را نقض کرده و به ما هجوم آورده است. در اصل گناه کار خودش است و حالا دارد تبلیغ دروغ می کند که گویا از سوریه و جاهای دیگر نیروهایی برای کمک به سرزمین آذربایجان آمده اند. من فکر می کنم که نخست وزیر ارمنستان خودش را گم کرده است. در نتیجه این چنین دروغ ها، سربازان ارمنی مناطق خدمت را ترک می کنند. الان پلیس نظامی ارمنستان نمی تواند جلوی این فرارها را بگیرد و مجبور هستند که سربازها را با زنجیر به سنگر و یا ماشین ببندند. در فضای مجازی ویدئوها موجود است.
این ارمنستان است که از سوریه و کشورهای دیگر مزدور آورده است و در حال حاضر ارتش آذربایجان در حال پاکسازی سرزمین های اشغالی مان از تروریست ها می باشد.
- یعنی مردم ارمنستان حتی خودشان هم استقامتی در جنگیدن نشان نمی دهند.
سفیر جمهوری آذربایجان: بله مردم عادی ارمنستان هم اسیر رژیم حاکم جنگ طلب شده اند و از سیاست اشغالگری و نتیجه سنگین آن خسته هستند.
- شما طی اظهاراتی عنوان کرده بودید که ارمنستان برای همکاری دست به دامن تل آویو شده است و می خواهد از آنها امتیاز بگیرد. آیا برای این ادعا مستنداتی هم در اختیار دارید؟
سفیر جمهوری آذربایجان: اگر شما مطالب را با دقت بررسی کنید، بیانات سفیر جدید ارمنستان در اسرائیل خود مستندات این ادعا است. همچنین ارمنی ها تبلیغ می کنند که آذربایجان با اسرائیل همکاری می کند. بگذارید این طور به شما توضیح بدهم. بیست درصد سرزمین آذربایجان از طرف ارمنستان اشغال شده است. آذربایجان برای آزادی سرزمین های اشغالی خود با تمامی کشورهای جهان در حوزه های مختلف من جمله در حوزه نظامی همکاری می کند. آذربایجان کشور قوی و با امکانات متفاوت از ارمنستان است. یعنی پول پرداخت کرده و اسلحه خریده است.
ارمنستان که برای خرید سلاح پول ندارد و این که در ۲۸ سال گذشته در اسرائیل سفارت تاسیس نکرده بود. چه شد که یک دفعه سفارت تاسیس کرد؟ اخیرا هم ارمنی ها این موضوع را برای خودشان پیشرفت در دیپلماسی قلمداد کرده اند و حالا دارند نتیجه پیشرفت دیپلماسی خود را می بیند.
- ریچل آوراهام تحلیلگر مرکز دیپلماسی اسرائیل در شهر صفاد، تیر ماه امسال در روزنامه «اسرائیل هیوم» نوشته بود که اسرائیل در این نزاع باید کنار باکو بایستد زیرا آذربایجان چشم و گوش اسرائیل در برابر ایران است. فکر می کنید چرا اسرائیلی ها سعی می کنند چنین اظهاراتی را بیان کنند؟
سفیر جمهوری آذربایجان: همانطور که قبلا گفتم کشورها و مراکز مختلفی وجود دارند که سعی می کنند در روابط ایران و آذربایجان سوتفاهم ایجاد کنند. شما می توانید اخیرا دو مصاحبه زنده آقای حکمت حاجی اف دستیار رئیس جمهور آذربایجان در تلویزیون اسرائیل را مشاهده کنید. در آنجا در میان سوالات در خصوص روابط آذربایجان با ایران نیز پرسیده شد. در آنجا خیلی واضح و روشن دستیار رئیس جمهور اعلام کرده است که آذربایجان و ایران تاریخ، فرهنگ، ادبیات و شخصیت های مشترک دارند و از دیرینه تاریخ در کنار هم با صلح و آرامش زندگی کرده اند.
ما به این مشترکات افتخار می کنیم و آن را برای خودمان به عنوان یک ثروت در جهت همکاری خودمان تلقی می کنیم و همکاری هایی که هم اکنون با ایران در حوزه های مختلف داریم را به نفع کشور و مردم خودمان می دانیم. این تبلیغات مراکز مطالعاتی بر علیه روابط مابین آذربایجان و ایران که می گویید را من هم زیاد می بینم؛ چه مراکز مطالعات اسرائیلی و چه این ها که در ایران با کلیسای ارمنی در ارتباط هستند. هدف این ها فقط تخریب روابط دو کشور است.
ما ضرب المثلی آذربایجانی داریم که می گوید آنقدر جایی را می خارانند تا از آن خون در آید. حالا این ها هم می خواهند به حساب خودشان با این کارها به جایی برسند. من مطمئن هستم که با درایت مسئولین ایران و آذربایجان این تلاش ها نتیجه نخواهد داد.
- آیا این امکان وجود دارد که آذربایجان بتواند به نخجوان وصل شود؟
سفیر جمهوری آذربایجان: خیر همانطور که پیشتر گفتم ما به سرزمین های ارمنستان چشم ندوخته ایم.
- در صورت گسترده تر شدن صحنه نبرد آیا چنین رویکردی قابل بررسی خواهد بود؟
سفیر جمهوری آذربایجان: ما هیچ هدفی را در سرزمین های ارمنستان دنبال نمی کنیم. حالا که اسم نخجوان را بردید، جا دارد تا از دولت و مردم جمهوری اسلامی ایران تشکر کنم. همانطور که می دانید به خاطر اشغال سرزمین های آذربایجان، نخجوان در اصل در محاصره ارمنستان مانده است. در روزهای سخت نخجوان دولت و مردم جمهوری اسلامی ایران کمک کردند و هنوز هم این کمک ها ادامه دارد. کمک ایران در کم کردن مشکلات ایجاد شده ناشی از این جنگ را نه مردم و نه دولت آذربایجان فراموش نخواهند کرد.
ما این موضوع را خیلی واضح اعلام کردیم که در سرزمین ارمنستان هیچ هدفی نداریم و این که اشغال گری ارمنستان نه فقط به آذربایجان ضرر زد بلکه خود ارمنستان را در بن بست قرار داد. همچنین این اشغال گری لطمه بزرگی را به ایران وارد کرد. همانطور که می دانید راه آهن جلفا یکی از اصلی ترین مسیر های ترانزیت ایران بود. بعد از این که این راه آهن بسته شد در اصل چندین استان در شمال غرب ایران در بن بست قرار گرفت. پیش از آن چندین میلیون تن کالا از آنجا رد و بدل می شد. جالب است که ما هم در ایران شهر جلفا داریم و هم در نخجوان. در هیچکدام از این دو شهر قبرستان وجود ندارد چون در آنجا هیچ کس محلی نیست و همه به خاطر آن ایستگاه راه آهن و یا کار به آنجا آمده بودند.
- این اواخر ترکیه رزمایشی را در نخجوان برگزار کرد. آیا دولت آذربایجان پیش از شروع جنگ نگران حملات احتمالی ارمنستان به نخجوان بود؟
سفیر جمهوری آذربایجان: درست است ما در نخجوان با ترکیه مانور مشترک برگزار کردیم. اگر نگاهی به گذشته بیاندازیم می بینم که در دهه ۹۰ میلادی تا زمان آتش بس، ارمنستان نخجوان را مورد هدف قرار داد. سال گذشته ارتش آذربایجان یازده هزار هکتار زمین را در نخجوان پس گرفت. وزیر دفاع ارمنستان گفت که این زمین ها که در نقطه صفر مرزی قرار دارند و قلمرو بی طرف بوده است. آخر کجای دنیا می توان گفت که یازده هزار هکتار زمین بی صاحب است. ارمنستان از امکانات ارتش آذربایجان در نخجوان اطلاع دارد و امیدوارم که دچار این خیالات واهی نشود.
- پس ارمنستان در نخجوان اقدام نظامی نخواهد کرد؟
سفیر جمهوری آذربایجان: اگر هم کاری بکند جوابش را خواهد گرفت.
- در میان صحبتهایتان به نقش اسرائیل نیز اشاره کردید که پول می دهید و از آنها سلاح می خرید. نبرد جاری میان ارمنستان و آذربایجان توانسته نقش اسرائیل را به عنوان یک بازیگر در منطقه نشان دهد. چرا توازن حمایت تسلیحاتی اسرائیل از آذربایجان پر رنگ تر است؟ چرا در اوراسیا هیچ کشوری به اندازه آذربایجان چنین روابط نزدیکی با اسرائیل ندارد؟
سفیر جمهوری آذربایجان: ما در آذربایجان یک جامعه چندفرهنگی داریم. یک روستای کاملا یهودی نشین داریم. زبان آنها به زبان فارسی خیلی نزدیک است. آنها هم اعضا جامعه آذربایجان هستند. در حوزه تجارت نه فقط در آذربایجان بلکه در کشورهای دیگر خیلی فعالیت می کنند. جمهوری آذربایجان به جز ارمنستان اشغالگر با تمام کشورهای جهان ارتباطات خوبی دارد. ما در حد توان با همه کشورها همکاری می کنیم و این همکاری با سود متقابل و به نفع هر دو کشور است.
- خب سود شما سلاحی است که می خرید. سود اسرائیلی ها چیست؟
سفیر جمهوری آذربایجان: سود آنها هم پولی است که در مقابل فروش سلاح از ما دریافت می کنند.
- البته مبادله تجاری آذربایجان با اسرائیل از مبادله تجاری روسیه با اسرائیل بیشتر است.
سفیر جمهوری آذربایجان: این هم به خاطر خرید نفت است. الان قیمت نفت کاهش پیدا کرده و حجم مبادله اسرائیل با ما کمتر شده است. می خواهم بگویم که نباید به چنین تبلیغات هایی استناد شود. کار یعنی همین چیزهایی که دارد انجام می شود. مثلا کارخانه مشترک خودرو سازی ایران و آذربایجان و خودروهای مشترکی که دو کشور تولید می کنند و به بازارهای ثالث می روند. این که روسای جمهور آذربایجان، ایران و روسیه در باکو و در تهران ملاقات کردند هدف این ملاقات برای برقراری آتش بس نبود. هدف این مذاکرات برای توسعه و آبادانی منطقه و افزایش امکانات و بالا بردن حجم ترانزیت در حوزه های مختلف بود. و این که سیستم برقی روسیه و آذربایجان و ایران با هم همسان سازی می شود، برای من این چیزها نتیجه است نه این که یک نفر نشسته برای خودش فکر کرده و چیزی می گوید. من هم چنان مطالبی را در مطبوعات ایرانی به ویژه آنهایی که وظیفه خود می دانند علیه آذربایجان بنویسند، می بینم. آنچه که مهم است همان همکاری هایی بود که به آن اشاره کردم.
- اسرائیلی ها حتی در فروش سلاح نیز کمی بد قلق هستند. مثلا اولین موشک مدل Lora را که در ارتش خودشان استفاده کردند، به آذربایجانی ها می فروشند که هم اینک در جنگ دارد از آن استفاده می شود. برایم جالب است که چطور توانستید اولین خریدار بهترین سلاح های آنان باشید چون معلوم است که دیگر فقط بحث پول نیست.
سفیر جمهوری آذربایجان: این هم به عنوان خریدار مهارت جمهوری آذربایجان است.
- در ایران فیلم هایی منتشر می شود که نشان می دهد این سامانه موشکی Lora آنچنان که باید و شاید خوب عمل نمی کند.
سفیر جمهوری آذربایجان: نتیجه عملکرد این را باید از طرف ارمنی پرسید چون آنها احساس کرده اند.
-آیا از سامانه موشکی Extra در این جنگ استفاده می کنید؟
سفیر جمهوری آذربایجان: من از مسائل فنی و جزئیات اطلاع ندارم. چیزی که برای من اهمیت دارد اطلاع از اسامی سرزمین های اشغالی آزاد شده است که رئیس جمهور محترم آذربایجان هر شب آن را اعلام می کند. من از جزئیات این که با چه اصولی و با استفاده از چه ابزاری این سرزمین ها آزاد می شوند اطلاعی ندارم.
- آیا رئیس جمهور آذربایجان زمانی را برای اتمام جنگ مشخص کرده است؟
سفیر جمهوری آذربایجان: رئیس جمهور محترم آذربایجان اخیرا در مصاحبه ها با رسانه های داخلی و خارجی و همین طور در خطاب به مردم آذربایجان بیان کرده که هدف نهایی ما آزادی سرزمین های اشغالی ما است.
- آیا ممکن است که آذربایجان به همین سرزمین های آزاد شده کنونی بسنده کند و تن به آتش بس بدهد؟
سفیر جمهوری آذربایجان: اولا بگویم که رئیس جمهور آذربایجان با هیچ کشوری تماس نگرفته است. این نخست وزیر ارمنستان است که از این کشور به آن کشور زنگ می زند. از این کشورهایی هم که به آذربایجان زنگ می زنند و پیشنهاد صلح و سازش می دهند، سوال ساده ای از آنها داریم، آن جنایتی که در خوجالی راه اندازه کردند و آن همه مردم بی گناه آذربایجان را کشتند، آن زمان این کشورها کجا بودند؟
الان در این چند روز ارمنستان شهر گنجه، مینگه چئویر، تووز و خیزی را هدف قرار داده است و چندین نفر شهید داده ایم. طرف ارمنی نمی تواند ادعا کند که یک مورد غیر نظامی کشته شده است. هدف اصلی حملات ارتش آذربایجان آن مناطقی بود که از آنجا به مناطق غیر نظامی آذربایجان حمله می شد. در رسانه های ایران شاهد بودیم که گفته شد موشک و خمپاره به سرزمین های جمهوری اسلامی ایران هم اصابت کرده است. من این مسئله را خیلی راحت می توانم روی نقشه به شما نشان بدهم.
هدف یگان های نظامی ارتش آذربایجان در ضد حمله، مواضع آتش نیروهای نظامی ارمنستان اشغالگر در روبه رو و دست راست جبهه است. در حالی که نقاط اصابت گلوله و یا موشک به خاک جمهوری اسلامی ایران در پشت و یا سمت چپ یگان های نظامی آذربایجان می باشد. چنانچه مطلع هستید در منطقه ای که در حال حاضر جنگ ادامه دارد جمهوری آذربایجان و ایران سد و نیروگاه برق آبی خدا آفرین و قیزقالاسی را احداث کردند. چند روز است که دشمن به اطراف این دو سد نیز موشک پرتاب می کند و اینطور وانمود می کند که گویا این را نیروهای مسلح آذربایجان پرتاب کرده اند. سد خدآفرین و قیزقالاسی هدف ارتش آذربایجان نیست، بلکه هدف آذربایجان این است که انشالله بعد از آزادی سرزمین های اشغالی از امکانات این دو سد برای توسعه و آبادانی منطقه استفاده شود.
- آیا مقامات ایرانی در این زمینه با شما گفتگو داشته اند؟
سفیر جمهوری آذربایجان: چرا با مقامات ایرانی در این مورد صحبت هایی داشته و موضوع را کاملا توضیح دادیم.
-اعلام مواضع ائمه جمعه چند استان ایران و این که گفتند باز پس گیری سرزمین های مسلمانان را حق قانونی آذربایجان دانسته اند، چه باز خوردی در خود آذربایجان داشت؟
سفیر جمهوری آذربایجان: مردم و مسئولین آذربایجان از این مواضع به حق ائمه جمعه استان های شمال غرب خیلی خوشحال شدند. این مطالب در ایران هم به زبان آذربایجانی ترجمه شده بود که کار سفارت را راحت کرد. نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی نیز مواضع خوبی گرفتند. سخنگوی دولت نیز مواضع خوبی گرفت و این که سخنگوی وزارت امور خارجه ایران از تمامیت ارضی آذربایجان و حق حاکمیت آذربایجان دفاع کرد، همه اینها برای ما ارزش دارد و مردم آذربایجان از این مواضع کاملا مطلع هستند. الان دارم می بینم که رسانه های ارمنستان تلاش می کنند تا صدایی را از آذربایجان که علیه روابط ایران و آذربایجان سخن می گوید پیدا کنند و آن را بروز دهند. همه این افراد آدم هایی هستند که مخالف دولت آقای الهام علی اف هستند. باید بگویم که آذربایجان از همکاری با ایران راضی است. ما مرز ایران و آذربایجان را به عنوان فرصتی برای استان های هم مرز خود تلقی می کنیم و هیچ دغدغه امنیتی از سوی ایران نداریم. این که روابط مردمی خیلی خوب بود و مرزهای ما بیست و چهار ساعته کار می کرد همگی رضایت بخش بود.
- البته این نکات از دستاوردهای شما و سفارت جمهوری آذربایجان در ایران است.
سفیر جمهوری آذربایجان: نه اینطور نیست. من در واقع فقط یک مجری هستم، یعنی اگر اراده سیاسی روسای جمهور دو کشور نبود، چنین نمی شد.
اجازه بدهید این را بگویم که در این مدت چهار سال و نیمی که در ایران هستم در هر ملاقاتی که در ایران داشتم، به شخص خودم، به سمتم و به کشورم احترام دیدم. از این که روابط ایران و آذربایجان در مسیر توسعه است همگی خوشحال هستند. در دوران کرونا و زمانی که اولین مورد در ایران اعلام شد، اولین کشور ارمنستان بود که مرز خود را به روی ایران بست. در اصل روسای جمهور پیشین ارمنستان این مرز را راه اکسیژن نامیده بودند. قبلا در مراسمی در سفارت گفته بودم که دعا می کنم که این مرز بسته بشود و این اتفاق افتاد. به جهت اطلاع شما باید بگویم که در دوران پاندمی مرز ایران و آذربایجان حتی یک ساعت هم برای ترانزیت و تجارت بسته نشد. یعنی حتی یک کامیون هم پشت مرز نماند. درست است که حجم تجارت بین ایران و آذربایجان به خاطر پاندمی کمتر شده است اما میزان ترانزیت و ترانسپورت بین دو کشور سه برابر افزایش پیدا کرده است. این همکاری فقط از طرف ایران یا فقط از طرف آذربایجان نبود، بلکه شکلی کاملا متقابل داشت و بنا به تعبیر رئیس جمهور محترم آذربایجان ما باید کرونا را تابع خودمان بکنیم نه که خودمان تابع کرونا بشویم. این جمله در مورد این بود که مرز باید برای ترانزیت و تجارت باز باشد.
الان در این چند روز ارمنستان شهر گنجه، مینگه چویر، تووز و خیزی را هدف قرار داده است و چندین نفر شهید داده ایم. طرف ارمنی نمی تواند ادعا کند که یک مورد غیر نظامی کشته شده است. هدف اصلی حملات ارتش آذربایجان آن مناطقی بود که از آنجا به مناطق غیر نظامی آذربایجان حمله می شد. در رسانه های ایران شاهد بودیم که گفته شد موشک و خمپاره به سرزمین های جمهوری اسلامی ایران هم اصابت کرده است. من این مسئله را خیلی راحت می توانم روی نقشه به شما نشان بدهم.
هدف یگان های نظامی ارتش آذربایجان در ضد حمله، مواضع آتش نیروهای نظامی ارمنستان اشغالگر در روبه رو و دست راست جبهه است. در حالی که نقاط اصابت گلوله و یا موشک به خاک جمهوری اسلامی ایران در پشت و یا سمت چپ یگان های نظامی آذربایجان می باشد. چنانچه مطلع هستید در منطقه ای که در حال حاضر جنگ ادامه دارد جمهوری آذربایجان و ایران سد و نیروگاه برق آبی خدا آفرین و قیزقالاسی را احداث کردند. چند روز است که دشمن به اطراف این دو سد نیز موشک پرتاب می کند و اینطور وانمود می کند که گویا این را نیروهای مسلح آذربایجان پرتاب کرده اند. سد خدآفرین و قیزقالاسی هدف ارتش آذربایجان نیست، بلکه هدف آذربایجان این است که انشالله بعد از آزادی سرزمین های اشغالی از امکانات این دو سد برای توسعه و آبادانی منطقه استفاده شود.
آیا مقامات ایرانی در این زمینه با شما گفتگو داشته اند؟
سفیر جمهوری آذربایجان: چرا؛ با مقامات ایرانی در این مورد صحبت هایی داشته و موضوع را کاملا توضیح دادیم.
- اعلام مواضع ائمه جمعه چند استان ایران و این که گفتند باز پس گیری سرزمین های مسلمانان را حق قانونی آذربایجان دانسته اند، چه باز خوردی در خود آذربایجان داشت؟
سفیر جمهوری آذربایجان: مردم و مسئولین آذربایجان از این مواضع به حق ائمه جمعه استان های شمال غرب خیلی خوشحال شدند. این مطالب در ایران هم به زبان آذربایجانی ترجمه شده بود که کار سفارت را راحت کرد. نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی نیز مواضع خوبی گرفتند. سخنگوی دولت نیز مواضع خوبی گرفت و این که سخنگوی وزارت امور خارجه ایران از تمامیت ارضی آذربایجان و حق حاکمیت آذربایجان دفاع کرد، همه اینها برای ما ارزش دارد و مردم آذربایجان از این مواضع کاملا مطلع هستند. الان دارم می بینم که رسانه های ارمنستان تلاش می کنند تا صدایی را از آذربایجان که علیه روابط ایران و آذربایجان سخن می گوید پیدا کنند و آن را بروز دهند. همه این افراد آدم هایی هستند که مخالف دولت آقای الهام علی اف هستند. باید بگویم که آذربایجان از همکاری با ایران راضی است. ما مرز ایران و آذربایجان را به عنوان فرصتی برای استان های هم مرز خود تلقی می کنیم و هیچ دغدغه امنیتی از سوی ایران نداریم. این که روابط مردمی خیلی خوب بود و مرزهای ما بیست و چهار ساعته کار می کرد همگی رضایت بخش بود.
-البته این نکات از دستاوردهای شما و سفارت جمهوری آذربایجان در ایران است.
سفیر جمهوری آذربایجان: نه اینطور نیست. من در واقع فقط یک مجری هستم، یعنی اگر اراده سیاسی روسای جمهور دو کشور نبود، چنین نمی شد.
اجازه بدهید این را بگویم که در این مدت چهار سال و نیمی که در ایران هستم در هر ملاقاتی که در ایران داشتم، به شخص خودم، به سمتم و به کشورم احترام دیدم. از این که روابط ایران و آذربایجان در مسیر توسعه است همگی خوشحال هستند. در دوران کرونا و زمانی که اولین مورد در ایران اعلام شد، اولین کشور ارمنستان بود که مرز خود را به روی ایران بست. در اصل روسای جمهور پیشین ارمنستان این مرز را راه اکسیژن نامیده بودند. قبلا در مراسمی در سفارت گفته بودم که دعا می کنم که این مرز بسته بشود و این اتفاق افتاد. به جهت اطلاع شما باید بگویم که در دوران پاندمی مرز ایران و آذربایجان حتی یک ساعت هم برای ترانزیت و تجارت بسته نشد. یعنی حتی یک کامیون هم پشت مرز نماند. درست است که حجم تجارت بین ایران و آذربایجان به خاطر پاندمی کمتر شده است اما میزان ترانزیت و ترانسپورت بین دو کشور سه برابر افزایش پیدا کرده است. این همکاری فقط از طرف ایران یا فقط از طرف آذربایجان نبود، بلکه شکلی کاملا متقابل داشت و بنا به تعبیر رئیس جمهور محترم آذربایجان ما باید کرونا را تابع خودمان بکنیم نه که خودمان تابع کرونا بشویم. این جمله در مورد این بود که مرز باید برای ترانزیت و تجارت باز باشد.
- موضع دولت آذربایجان درباره تنش زدایی مابین کشورهای حوزه خلیج فارس با اسرائیل چیست؟
سفیر جمهوری آذربایجان: موضع جمهوری آذربایجان در این که دولت فلسطین با پایتختی قدس شرقی تشکیل شود خیلی واضح است. سفارت فلسطین در باکو دایر است و دولت آذربایجان به فعالیت های آنان کمک می کند. آذربایجان این روزها درگیر مسئله سرزمین های اشغال شده است. یک میلیون نفر پناهنده و آواره داریم و هیچ دولتی به ما کمک نمی کند. مثلا الان کشورهای اروپایی که قرار بود ششصد هزار نفر آواره به سمت آنها بروند همگی جلسه می گذاشتند و از آن موضوع اظهار نگرانی می کردند. اما دولت تازه تاسیس آذربایجان با یک میلون پناهنده و آواره سر پا ماند. وضعیت ما شبیه کودکی بود که تازه چهار دست و پا راه رفتن یاد گرفته بود و حالا یک بار سنگین هم بر دوشش گذاشته بودند. اما ما از پس مشکلات بر آمدیم. منظورم این است که مسئله و مشکلات خودمان برای ما خیلی مهم است. این را هم بدانید که در سیاست خارجی آذربایجان اولویت همیشه همکاری و پشتیبانی از کشورهای اسلامی است.
- آیا معتقد هستید که وقتی کشورهای اسلامی ارتباط سیاسی با اسرائیل برقرار می کنند، به فلسطینی ها کمک می کنند؟
سفیر جمهوری آذربایجان: نخیر، من فقط در مورد آذربایجان و مشکلاتمان گفتم.
- بنابراین موضع جمهوری آذربایجان در قبال تنش زدایی کشورهای حوزه خلیج فارس با اسرائیل چه خواهد بود؟
سفیر جمهوری آذربایجان: این مسئله اخیرا رخ داده است و من در این روزها آنقدر درگیر بوده ام که فرصت نشد به این موضوع بپردازم.
ما از ماه جولای درگیر مسئله جنگ بوده ایم. همانطور که خودتان می بینید خود من و سایر اعضا سفارت هر روز درگیر فعالیت های زیادی هستیم و سفیر بودن در یک کشور همسایه با مرز طولانی و اشتراکات فراوان و رفت و آمدهای زیاد همگی مستلزم پیگیری است.
- حضرتعالی در واقع می گویید چون مسئله قره باغ دغدغه اصلی مقامات آذربایجانی است، روابط اسرائیل با کشورهای عربی خلیج فارس مورد توجه مقامات آذربایجانی قرار نگرفته است.
سفیر جمهوری آذربایجان: بله همین طور است. برای ما آزادی قره باغ اولویت اول است. اجازه بدهید این را هم بگویم که همیشه برای من جای سوال بوده است که چرا در ایران روز قدس برگزار می شود ولی روز قره باغ برگزار نمی شود. قره باغ هم یک سرزمین اشغال شده است. چند روز پیش خبرنگاری در صحبت با من از لفظ قره باغ مورد مناقشه استفاده کرد. از او پرسیدم چه کسی به شما گفته است که قره باغ مورد مناقشه است. او پاسخ داد سفیر ارمنستان و وی گفته است که مردم قره باغ خود تعیین حق حاکمیت کرده اند. به آن خبرنگار گفتم که این حرف را در کشور خودتان تکرار نکنید و اجازه ندهید همچنین سمی در کشورتان پخش شود. قره باغ متعلق به آذربایجان است و اشغال شده است. این که اگر هر کس بخواهد در هر منطقه ای تعیین حق حاکمیت کند که دیگر در دنیا سنگ روی سنگ بند نمی ماند.
- مورد دیگری که شاهد آن هستم که تاثیرات منفی بر افکار عمومی داشته است، اصطلاح آذربایجان شمالی و آذربایجان جنوبی است و اینکه از قسمتی از ایران به عنوان آذربایجان جنوبی یاد می کنند. در واقع گروه هایی با اسم “پان ترک” یا هر نام دیگری از این مسئله به عنوان دستاویزی در فرآیند تجزیه طلبی استفاده می کنند. دیدگاه شما در این مورد چیست؟
سفیر جمهوری آذربایجان: در هر کشور هر جریان که پیشوند “پان” در آن وجود دارد به ضرر آن کشور است. این چیزی که شما گفتید را من هم از آن اطلاع دارم. برخی نیز در ایران به جمهوری آذربایجان، آذربایجان شمالی می گویند. من این مسئله را به نفع کشورها و مردمان خودمان نمی دانم. ما باید در این دوران به خصوص در حوزه پروژه های اقتصادی تلاش کنیم که به نفع دو کشور باشد. حال آنکه در تاریخ چه بوده است و چه شده است این کار مورخین و تاریخ شناسان است. وظیفه امروز و فردای من به عنوان دیپلمات برنامه ریزی برای آینده است.
تاکید می کنم که چنین حرف ها و چنین شعارهایی را به نفع دو کشور نمی دانم. خوشبختانه تا کنون شاهد این بوده ام که دو طرف این مسائل را مدیریت می کنند. ما نباید بگذاریم دیگران سو استفاده کنند و نباید اجازه بدهیم که جای خالی ایران را در آذربایجان و یا جای خالی آذربایجان را در ایران دیگران پر کنند. خدا را شکر که ما زبان همدیگر را می فهمیم و دین مشترک، مذهب مشترک و ادبیات مشترک داریم که من همگی را یک ثروت با ارزش می دانم.