‏نمایش پست‌ها با برچسب جهان اسلام. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب جهان اسلام. نمایش همه پست‌ها

۱۴۰۱/۰۸/۰۸

اعتراض «اداره مسلمانان قفقاز» به ایران: آیا این است همبستگی اسلامی و تعصب شیعه؟

 اداره مسلمانان قفقاز به عنوان مرکز مذهبی آذربایجان در خصوص نگرانی ناشی از ادعاها و اظهارات تهدیدآمیز ایران علیه آذربایجان به ویژه رزمایش های نظامی انجام شده در مرز آذربایجان بیانیه ای صادر کرد.




در این بیانیه آمده است:

مردم و دولت آذربایجان روابط با همسایگان خود را بر اساس صلح، درک متقابل و احترام مهم می دانند و در این راستا حسن نیت و گام های عملی را در جهت توسعه روابط در همه زمینه ها از خود نشان می دهند. آذربایجان که در جنگ میهنی ۲۰۲۰ تمامیت ارضی خود را احیا کرده و تمایل به توسعه روابط سیاسی و اقتصادی با همسایگان خود به منظور همکاری و صلح داشته است اما متأسفانه برخی از کشورها و محافل سیاسی همواره از نیت خیر آذربایجان استقبال نمی کنند. با نگرش تهاجمی، موضعی غیرسازنده و خصومت آشکار مواجه می شوند و این باعث تاسف است و وضعیت در رابطه با کشور همسایه ایران از ویژگی خاصی برخوردار است و نگرانی های به حقّی را ایجاد می کند.

از آنجایی که آذربایجان یک کشور سکولار حقوقی- دموکراتیک است، ابراز موضع در مسائل سیاسی و اقتصادی وظیفه و مسئولیت مقامات دولتی است. از آنجایی که ایران یک کشور مسلمان است، جامعه مذهبی ایران تئوکراتیک معمولاً در مورد رویدادهای سیاسی اظهار نظر می کند. ما به عنوان مرکز دینی آذربایجان، خود را موظف می‌دانیم تا نسبت به واقعیت‌های به‌ وجود آمده در سطح دینی – معنوی اظهار نظر کنیم.

اینکه عامل دینی در میان ارزش های تاریخی و اخلاقی پیوند دهنده ایران و آذربایجان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، واقعیتی است که در طول قرن ها شکل گرفته است. این واقعیت باید در خدمت نزدیک کردن مردم به یکدیگر باشد. دوست و‌ برادر در روزهای سخت شناخته می شود. متأسفانه تا زمان حل مسئله قره باغ و همچنین پس از آن که عدالت تاریخی جای آن را گرفت، نگرش دولت ایران نسبت به ارمنستان که عامل درگیری و جنگ بود، بی شک یک نگرش حمایتی بود. اینکه ارامنه همواره از تعصب مسیحی در جهان بهره برده اند، امری مسلم است، اما حمایت همه جانبه ایرانِ مسلمان از ارمنستان که سیاست تهاجمی را علیه آذربایجان اجرا می کند، مورد محکومیت مسلمانان و مردم ماست. برخلاف کشورهای مسلمان که سال‌هاست با ارمنستان متجاوز رابطه سیاسی و دیپلماتیک برقرار نکرده‌ اند، سفارت خود را باز نکردند و در سازمان‌های بین‌المللی در محکومیت اشغال اظهارات خود را از موضع همبستگی اسلامی به‌عنوان یک برادر واقعی اعلام کردند؛ دوست عزیز، جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سازمان همکاری اسلامی که یکی از اعضای آن است، همکاری های خود را با ارمنستان در همه زمینه ها تعمیق بخشیده است و تصمیمات و قطعنامه های مربوطه را نادیده گرفته است. این نگرش که با وحدت اسلامی و تقرب فرقه ای ناسازگار است، مورد قبول مردم متدین آذربایجان نیست و احساسات آنان را متاثر می سازد.

همه ما تاریخ را به یاد داریم. در زمانی که ارمنستان سرزمین های آذربایجان را اشغال کرد، مساجد ما را تبدیل به طویله کرد و با حیواناتی که اسلام [گوشت] آنها را حرام کرده بود به مساجد ما توهین کرد، زنان، پیران و کودکان مسلمان آذربایجانی را کشت، در خوجالی نسل کشی کرد، نزدیک به یک میلیون آذربایجانی را از خانه و کاشانه آبا و اجدادی خود بیرون کرد، زندگی پناهنده گونه را به آنها تحمیل کرد، اراضی‌مان را به آتش کشید و ویران کرد، دولت ایران اعتراض خود را نسبت به این موارد خرابکاری و واندالیسم ابراز نکرد و حتی هیچ بیانیه قطعی در محکومیت اشغال ارامنه به زبان نیاورد. در حالی که مردم آذربایجان انتظار داشتند که این حقایق توسط همسایه مسلمان یعنی جمهوری اسلامی ایران محکوم و تقبیح شود.

ارامنه‌ای که مساجد ما را در سرزمین های قره باغ و آذربایجان غربی(ارمنستان کنونی) با خاک یکسان کردند، کوشیدند تا تصویری از دولت ارمنی ایجاد کنند که ظاهراً از مساجد در مقابل دیدگان جهانیان مراقبت می کند، در حالی که مسجد «گوهر آغا» در شوشا و مسجد جامع ایروان را توسط شرکت‌های ایرانی بازسازی کرده و با تغییر منشأ مالکیت مساجد از آذربایجانی‌ها، واندالیسم ارمنی‌ را لاپوشانی کردند.
اجداد ما خوب گفته اند: "انسان از  کسی که توقع دارد می‌رنجد و قهر می‌کند."با همه این اوصاف، ما همواره توسعه سطح بالای روابط همسایگی با ایران را مهم می دانیم و نسبت به سرنوشت میلیون ها هموطنمان که در آنجا زندگی می کنند بی تفاوت نمانده ایم. آذربایجان جزء لاینفک جهان اسلام، سرزمین اسلام است و هزاران مسلمان آذربایجانی در راه آزادسازی این سرزمین ها به شهادت رسیدند. ایران قبلاً این شهدا را شهدای اسلام می نامید، آیا اکنون شایسته‌ی کشور مسلمان است که کسانی را که جان خود را در راه حق فدا کردند تبرئه کند؟ اگر دولت ایران به طرفی که دستانش به خون مسلمان آغشته است وعده تسلیحات و کمک نظامی بدهد و برادر مسلمان خود را تهدید کند و امنیت ارمنستان را با امنیت ایران یکسان بداند، این گامی عملی در جهت جسور ساختن ارمنستان و اقدامی عملی برای انتقام جویی و تهدیدی مستقیم برای منافع دولتی آذربایجان و مردم ماست. اگر ایران در این دوران پیچیده در ارتباط با کریدوری که از اراضی تاریخی آذربایجان- زنگه‌زور عبور خواهد کرد اظهارات تهدیدآمیزی بیان می‌دارد و در قافان کنسولگری افتتاح کند و اعلام کند که آماده افتتاح سرکنسولگری ارمنستان در تبریز، شهر قدیمی آذربایجان است، نمی توان آن را اقدامی دوستانه و برادرانه تلقی کرد. این زیبنده تفکر اسلامی نیست، خنجر زدن از پشت به برادر مسلمانش است.

در شرایطی که واقعیت های جدید در دوران پس از جنگ بر منطقه حاکم شده است، جامعه آذربایجان دیدگاه منفی آشکاری نسبت به برگزاری رزمایش‌های نظامی ایران در مرزهای خود با آذربایجان دارد. این سوال پیش می آید که ایران چه کسی را هدف قرار داده است؟ آیا آذربایجانی که محبت اهل بیت(ع) همیشه در آن بالا‌ بوده و به فرزندان ائمه‌اطهار در تاریخ پناه آورده؟ اگر ایران در رزمایش از ارس عبور می‌کند، چگونه باید آن را ارزیابی کنیم؟ این است، همبستگی اسلامی، تعصب شیعی؟!

قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی کشور آذربایجان قادر است از همه تهدیدها از جمله هرگونه تحریک در مرزهایمان جلوگیری کند. با این حال، درگیری بین همسایگان و برادران نزدیک تنها به نفع دشمنان خواهد بود. فراموش نکنیم که اولین مورد خونریزی، محکوم‌ترین مورد در تاریخ بشر، قتل برادر توسط برادر - واقعه هابیل قابیل - بود.

روحانیت عالی ایران که ادعای حقایق و موعظه «دم شیر» را می دهد، موضع خود را در مورد همکاری غیرتمندانه کشورش با ارامنه که حمله نظامی به آذربایجان کردند و نوشته «یا حسین» در لوله‌های توپ‌هایش هدف کشور مسلمانی است که شیعیان در آن اکثریت هستند و این که توضیح باید دهند که این اعمال چقدر از ارزش‌های اسلامی دور هستند. این امر امید مسلمانان آذربایجان به همبستگی اسلامی را می شکند و ناامید می کند. اسلام ارزش مقدسی است که ما را متحد می کند. استفاده نادرست از آن، دستکاری موذیانه احساسات حساس مردم تنها می تواند رابطه ما را به خطر بیندازد. دیدگاه برخی از ائمه جمعه ایران که در خطبه های نماز جمعه خود به جای اشتراک در شادی مردم آذربایجان که در مبارزه صالح و عادلانه برای وطن پیروز شده اند، به ما تهمت و افترا می زنند، از طرف مردم متدین آذربایجان با ذهنیت منفی مواجه می‌شود.

رودخانه آراز برای آذربایجانی های ساکن در هر دو ساحل مقدس است. فقط می توان پل های دوستی را روی آن ساخت. همانطور که الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان هنگام برافراشتن پرچم آذربایجان بر فراز پل خداآفرین گفت: پل خداآفرین گنجینه ملی مردم آذربایجان است... پل خداآفرین نماد دوستی آذربایجان و ایران است. مرز ایران و آذربایجان مرز دوستی و همکاری است.

در آذربایجان دین از دولت جداست، ما در مساجد خود علیه هیچ دولتی تبلیغ نمی کنیم، در امور داخلی کسی دخالت نمی کنیم. با این حال، ما نمی توانیم چشم خود را بر تهدید و تهمتی علیه حیات معنوی و کشوری خود ببندیم. دین مقدس ما اسلام به ما می آموزد که با حق و عدالت جایگاهی داشته باشیم.

ما به عنوان اداره مسلمانان قفقاز، اظهارات حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران در مراسم افتتاحیه سرکنسولگری ارمنستان در قاپان را به شدت محکوم می‌کنیم و از وی می‌خواهیم سخنان خود را پس بگیرد. به منظور حفظ مصالح اسلامی و به نشانه احترام به آرمان های صلح و برادری دین مبین اسلام، تکذیب مقام جمهوری اسلامی ایران برای حفظ روابط بین کشورهای همسایه و عدم گسستن پیوندها در همه زمینه‌ها، اعم از دینی و معنوی ضروری است. این برای ما خط قرمز است. مؤمنان مسلمان آذربایجان، صرف نظر از دین و فرقه خود، همواره به کشور ما وفادار بوده و مصمم به حفظ منافع دولتی و حاکمیت کشورمان هستند. در جنگ ۴۴ روزه میهنی، فارغ از زبان، مذهب و قومیت، مردم آذربایجان، مشت به مشت فرمانده کل قوا الهام علی اف متحد شدند، نمونه نادری از بسیج را به تمام جهان نشان دادند و می توانند آن را تکرار کنند. مردم متدین آذربایجان همیشه از رئیس جمهور کشور ما حمایت می کنند.

باشد که خداوند متعال استقلال و کشور ما را حفظ کند. آمین






۱۴۰۰/۰۳/۰۸

۷ خرداد ۱۲۹۷ شمسی| ۲۸ می ۱۹۱۸ میلادی ، یکصد و سومین سالروز تشکیل جمهوری آذربایجان

 تا انقلاب بلشویکی روسیه در اکتبر ۱۹۱۷ کل منطقه آذربایجان، شمال ارس و جنوب ارس در کنترل قوای روس قرار داشت و در اوایل سال ۱۹۱۸ به تدریج نیروهای روسیه آذربایجان و قفقاز را ترک کردند. با فروپاشی سیستم حکومتی روسیه تزاری و خلاء قدرت در آذربایجان آنسوی ارس، زمینه برای قدرتمند شدن نیروهای محلی آذربایجان آماده تر شد. با عقب نشینی روسها از آذربایجان به تدریج قوای ارمنی برای کسب استقلال متشکل شده و کاظم قارابکیر برای دفع حملات ارامنه به نخجوان به منطقه لشکرکشی کرده و بدین ترتیب نخجوان به تصرف قوای عثمانی درآمد.


۷ خرداد ۱۲۹۷ نخبگان آذربایجانی از جمله محمدامین رسول زاده، فتحعلی خان خویلو، علیمردان توپچی باشوف، احمد آغااوغلو همراه با طبقه ائلیت آذربایجان در شهر گنجه اعلام استقلال کرده و تشکیل دولت جمهوری آذربایجان را اعلام کردند. این جمهوری نخستین جمهوری در جهان اسلام محسوب می‌شود که حق رای را برای زنان برابر با مردان مساوی اعلام کرد .جمهوری آذربایجان اولین دانشگاه نوین آذربایجان را در باکو دایر کرد. شاعر مارش این دولت «احمد جواد» و موسیقی آن از آن موسیقیدان برجسته آذربایجان، «عزیر حاجی بیگوف» می باشد. وی خالق اپراها و نمایشهای موزیکال کوراوغلو، آرشین مال آلان و مشهدی عیباد می باشد.

از سال ۱۹۱۸ با تاسیس جمهوری آذربایجان در شمال ارس دوباره نام محمدامین رسول زاده در مطبوعات ایران پیچید. محمدامین رسول زاده در انقلاب مشروطیت و سیستماتیک کردن انقلاب در ایران قاجاری نقش مهمی داشت. گروهی از هم حزبی های سابقش از جمله ملک الشعرای بهار و دیگران در مقابل تمایلات تُرک گرایانه وی موضع تندی گرفته و اطلاق آذربایجان به شمال رود ارس را جعلی اعلام نمودند. البته تمام روزنامه های ایران در مقابل اطلاق آذربایجان به جمهوری جدید واکنش منفی نداشتند مانند روزنامه رعد سید ضیالدین طباطبایی که در فاصله ۱۲۹۸ شمسی تا فروردین ۱۲۹۹ در سمت هیئت فوق¬العاده به باکو سفر کرده و با حقایق چگونگی تاسیس این جمهوری از نزدیک آشنا شده بودند. با تلاشهای سیدضیا دولت ایران قاجاری و دولت آذربایجان درصدد تشکیل کنفدراسیون بودند که با مخالفت گروههای ایرانشهری گرای آن زمان ناکام ماند.

رسول زاده در روزنامه آچیق سؤز که در شماره ۴۰ روزنامه رعد به تاریخ ۲۲ جدی ۱۲۹۶ /۱۹۱۸ ژانویه چاپ شده بود هدف از مختاریت اعلانی آذربایجان را خودمختاری ولایات ایروان، گنجه و باکو در شمال ارس معرفی می کند و گلایه می کند از روزنامه هایی که فرافکنی کرده و مختاریت آذربایجان ایران را تلقین می نمایند.  ملک الشعرای بهار نیز در روزنامه نوبهار به تاریخ ۳ جدی ۱۲۹۶ ضمن بیان خواسته های حزب مساوات،  از تُرکی گرایی و استقلال طلبی آذربایجان ناراحت شده انتقاد نموده از « آقای رسول زاده محرر ایران دوست » که با نیات مساواتچی ها همراهی می کند  توصیف می کند.

این جمهوری بدنبال حملات بلشویکها به باکو تبدیل به حکومت شورایی آذربایجان شد. 

در همان روزهایی که تلاش برای تاسیس دولت آذربایجان در گنجه و باکو ادامه داشت در غرب آذربایجان فجایع جیلولوق با شدت تمام ادامه داشت.

۶ خرداد ۱۲۹۷ فاجعه قتل عام روستای عسگرآباد اورمیه رخ داد و پیش قراولان قشون عثمانی برای استخلاص مردم اورمیه و سلماس از دو محور جنوب اورمیه و از محور خوی- قطور حملات خود را به جیلوها و قوای مسلحه مسیحی شروع نمودند تا با عملیات گازانبری این قوای مسلحه مسیحی دست نشانده انگلیس- فرانسه – روس و آمریکا را نابود کنند. در ماههای بعدی علیرغم مقاومت قوای مسلحه مسیحی پیشروی های قوای عثمانی بیشتر شده و حملات آندرانیک ارمنی به خوی با مقاومت جانانه اهالی خوی دفع شد... با فشار قوای عثمانی، ۸ مرداد ۱۲۹۷ جیلوها با حمایت قوای مسلحه، ارومیه را تخلیه و با راهنمایی مستشاران انگلیسی از مسیر سولدوز، میاندوآب، صایین قالا وارد بیجار و همدان شده و از آنجا توسط انگلیسی ها به کمپ بعقوبه در بغداد هدایت شدند تا در ماههای آینده از قدرت نظامی این دستجات شقی استفاده کنند... 


(برای اطلاع بیشتر مراجعه به کتاب : آذربایجان در جنگ جهانی اول یا فجایع جیلولوق دکتر توحید ملک زاده انتشارات اختر تبریز)


دکتر توحید ملک‌زاده دیلمقانی

۱۴۰۰/۰۳/۰۷

یکصد و سومین سالگرد تاسیس جمهوری آذربایجان

یکصد و سومین سالگرد اعلام جمهوری در آذربایجان که ۲۸ مه ۱۹۱۸ تشکیل شد، در سراسر این کشور گرامی داشته می‌شود. استقلال آذربایجان در تاریخ مذکور در تفلیس، پایتخت گرجستان توسط شورای ملی جمهوری آذربایجان به ریاست محمد امین رسول‌زاده اعلام شد. در "اعلامیه استقلال" مورد قبول شورای ملی تاکید شد که سیستم سیاسی این کشور «جمهوری» خواهد بود.


 جمهوری آذربایجان که در موجودیت ۲۳ ماهه خود در زمینه‌های اقتصادی‌، آموزشی، مذهبی و آزادی عقیدتی با اعطای حقوق برابر به همه شهروندان و حق انتخاب برای زنان اصلاحات بزرگی را انجام داد به عنوان اولین جمهوری دموکراتیک در دنیای شرق و مسلمان شناخته می‌شود. آذربایجانی‌ها بلافاصله پس از اعلام استقلال یک دولت موقت تشکیل دادند. از آنجا که باکو تحت اشغال باندهای ارمنی و بلشویکی بود دولت برای مدتی در گنجه، دومین شهر بزرگ این کشور فعالیت کرد. اولین کشوری که استقلال آذربایجان را به رسمیت شناخت، دولت عثمانی بود و توافق نامه ای در ۴ ژوئن ۱۹۱۸ بین دو کشور امضا شد. در چارچوب این توافق نامه انور پاشا، وزیر جنگ آن زمان، ارتشی را به فرماندهی برادرش نوری پاشا تشکیل و برای کمک به آذربایجان فرستاد. ارتش موسوم به "ارتش اسلامی قفقاز" با تقدیم ۱۱۳۰ شهید در ۱۵ سپتامبر ۱۹۱۸ باکو را آزاد کرده و مرکز دولت به این شهر منتقل شد. 

 آذربایجان در مدتی کوتاه اصلاحات بزرگی در زمینه‌های اقتصادی، آموزشی و آزادی مذهب انجام داده و برای همه شهروندان صرف نظر از نژاد، مذهب، فرقه یا جنسیت حقوق برابر اعطا کرد. آذربایجان اولین کشور میان مسلمانان در شرق بود که به زنان حق رأی داد. واحد پولی برای خود چاپ و بانک و دانشگاه دولتی باکو را تاسیس کرد. اولین ارتش جمهوری آذربایجان نیز در تاریخ ۲۶ ژوئن تأسیس شده و افسران عثمانی نقش مهمی در تشکیل آن ایفا کردند. با تصمیم دولت در ۲۷ ژوئن ۱۹۱۸ زبان تُرکی به عنوان زبان دولتی اعلام و زبان تحصیل کودکان که پیشتر به روسی انجام می‌شد به زبان تُرکی تغییر یافت. پارلمان آذربایجان در ۷ دسامبر ۱۹۱۸ با ۱۲۰ کرسی فعالیت خود را آغاز کرد. پارلمانی که شامل نماینده احزاب سیاسی و گروه‌های مختلف قومی بود طی ۱۷ ماه فعالیت خود ۲۳۰ پیش نویس قانون را تصویب کرد.

 محمد امین رسول‌زاده، بنیانگذار جمهوری آذربایجان 

 جمهوری آذربایجان با حمله ارتش شوروی سابق به این کشور در ۲۸ آوریل ۱۹۲۰ پایان یافت. بیشتر رهبران و روشنفکران به اجبار کشور را ترک کرده اما همه آنان تا پایان عمر با مساله آذربایجان زندگی کردند. محمد امین رسول زاده، بنیانگذار آذربایجان آخرین سالهای زندگی خود را در ترکیه گذراند. وی انجمن فرهنگی آذربایجان را در سال ۱۹۴۹ در آنکارا تأسیس کرده و به نوشتن کتاب و برگزاری کنفرانس درباره کشورش پرداخت. جمله "بیرقی که یکبار برافراشته شود، دیگر هیچگاه پایین نمی‌‌آید" پس از گذشت سالها هنوز هم شعار آذربایجانی‌های جهان است.

 مردم آذربایجان پس از فروپاشی شوروی مجددا استقلال خود را اعلام کردند. در اعلامیه استقلال اعلام شد که این کشور جانشین جمهوری آذربایجان محسوب می‌شود که در سالهای ۱۹۱۸-۲۰ تشکیل شده بود. آذربایجان اکنون یکی از مهمترین تعطیلات خود یعنی روز جمهوریت را در شرایطی جشن میگیرد که دیگر نه به عنوان یک کشور شکست خورده، بلکه به عنوان کشوری که قره باغ را پس از حدود ۳۰ سال اشغال آزاد کرده، شناخته می‌شود.

۱۴۰۰/۰۲/۱۳

احزاب سیاسی آذربایجان طی بیانیه‌ای مشترک اظهارات بایدن درباره وقایع ۱۹۱۵ را محکوم کردند

 احزاب مختلف جمهوری آذربایجان در بیانیه‌ای مشترک «نسل‌کشی» خواندن وقایع ۱۹۱۵ از سوی جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریكا را محكوم كردند.

در این بیانیه که به امضای ۴۸ حزب آذربایجان رسیده، آمده است: در جریان جنگ جهانی اول، ارامنه زیادی به دلیل شرایط دشوار جنگ، درگیری‌های داخلی، قحطی و بیماری جانشان را از دست دادند اما تعداد بیشتری تُرک نیز در همان دوره جان باختند اما عمدا نادیده گرفته می‌شوند.

در بیانیه مذکور با اشاره به اینکه حقایق تاریخی نباید برای اهداف سیاسی تحریف شود تاکید شده است که تاریخ باید به کارشناسان آن و مورخان متخصص در این موضوعات سپرده شود.

احزاب سیاسی آذربایجان در بیانیه خود تصریح کرده‌اند: ترکیه بارها تاکید کرده که آماده ارائه تمامی آرشیوها در این زمینه تحت نظارت یک کمیسیون مشترک است اما طرف ارمنی درخواستها و ادعاهای غیرمنطقی در خصوص سرزمینهای ترکیه و پرداخت غرامت داشته است.

در این بیانیه همچنین با یادآوری قتل‌عام‌های ارمنستان علیه آذربایجانی‌ها، تاکید شده است: در دستور کار قرار گرفتن این وقایع و استفاده از اصطلاح «نسل کشی» برای آن تنها زیر فشار ارامنه و لابی ارمنستان نبوده بلکه قدرت‌های جهانی نیز برای منافع امپریالیستی خود در منطقه از آن استفاده می‌کنند. این مفهوم صرفا ابزاری برای سرکوب سیاسی و مظهر سیاستهای دوگانه آنهاست. اگر آنها به دنبال حقیقت تاریخی هستند، بهتر است درباره کشتارهای وحشیانه ارمنی‌ها در آناتولی نیز سخن بگویند.

احزاب سیاسی آذربایجان با تاکید بر اینکه همیشه در کنار برادران خود در ترکیه خواهند بود، موضع رئيس‌جمهور آمریکا را به شدت محکوم کردند.

۱۳۹۹/۱۱/۱۸

اقامه‌ی نماز دیپلمات ارشد لیبی‌ در مسجد ویران شده‌ی زنگیلان

 اشرف آدم، کاردار سفارت لیبی در آذربایجان در مسجد شهر زنگیلان که توسط ارامنه تخریب شده است نماز خواند.

 به گزارش قره باغ سسی و به نقل از خبرگزاری ریپورت، این دیپلمات در مسجدی نماز خواند که توسط ارامنه تخریب شده بود. این دیپلمات پس از نماز گفت: "الحمدلله که ما به اینجا آمدیم ، مسجد به صاحبانش بازگشت و ما توانستیم در اینجا نماز بخوانیم."

ارامنه تمامی مساجد را در سرزمینهای اشغالی آذربایجان تخریب و هتک حرمت کردند و حتی خوک و گاو نگهداری کردند. لازم به ذکر است که دیپلمات های خارجی در آذربایجان از شهرستان‌های جبراییل و زنگیلان دیدار کردند. طبق دستورالعمل های رئیس جمهور الهام علی اف ، سفرا ، وابستگان نظامی و روسای در حال مأموریت سازمان های بین المللی در آذربایجان در حال بازدید از مناطق آزاد شده از اشغال ارامنه هستند. هدف این است که واندالیسم و تروریسم ارمنی به دیپلمات های خارجی در آن مناطق نشان داده شود.

۱۳۹۹/۱۱/۱۰

تهیه‌ی فیلم مستند در خصوص نسل کشی تُرک‌های ازبکستانی توسط ارامنه

 از جنایات ارمنی‌ها در ازبکستان فیلمی تهیه شده است که نشان می‌دهد نسل‌کشی خوجالی نخستین جنایت خونین داشناک‌های ارمنی نبوده است.

این نسل‌کشی مربوط به سال ۱۹۱۸ میلادی در شهر «کوکاند» ازبکستان بوده و در فیلم مستندات کافی در این خصوص ارائه داده شده است.

فیلم مستند در این خصوص در لینک زیر قابل مشاهده است:


http://baku.tv/az/dunyaa/32566/

۱۳۹۹/۰۷/۰۸

علی‌اف: جامعه جهانی اقدامات ارمنستان را نادیده می‌گیرد

 الهام علی‌اف، رئیس جمهور آذربایجان امروز سه‌شنبه ۸ مهرماه طی سخنانی در مراسم دریافت استوارنامه بلال حی، سفیر پاکستان در باکو اظهارداشت: جامعه جهانی و سازمان‌های بین المللی اقدامات «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان را نادیده گرفت.

وی افزود: "ارمنستان روز ۲۷ سپتامبر به آذربایجان حمله کرد. در این حملات ۱۰ غیرنظامی کشورمان کشته و بیش از ۲۰ نفر دیگر نیز زخمی شدند. ارتش آذربایجان با موفقیت به عملیات خود در قره‌باغ کوهستانی ادامه می‌دهد".

وی همچنین تاکید کرد: "ما در سرزمین خودمان می‌جنگیم. قره‌باغ کوهستانی جز لاینفک آذربایجان است. جامعه بین المللی تمامیت ارضی کشور ما را به رسمیت می‌شناسد".

علی‌اف با اشاره به اینکه دولت اسلام‌آباد، ارمنستان را به عنوان یک کشور به رسمیت نمی‌شناسد، تصریح کرد: "این حمایت متقابل نشان‌دهنده ماهیت برادرانه همکاری دو کشور است. از پاکستان بخاطر موضع‌گیری مصمم خود در قبال تمامیت ارضی کشورمان سپاسگزاریم".

رئیس‌جمهور آذربایجان تاکید کرد که باکو همواره در مسئله کشمیر از پاکستان حمایت کرده است.

۱۳۹۹/۰۷/۰۶

الهام علی اف: ارمنستان کشوری است که اسلام هراسی جزو سیاست دولتی آن می باشد

 به گزارش قره باغ سسی، الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان در گفت و گو با تلوزیون اجتماعی، آذربایجان و رئال این کشور، دولت اشغالگر ارمنستان را ترویج دهنده ی اسلام هراسی توصیف کرد.

رئیس جمهوری آذربایجان در این خصوص گفت: 

"آذربایجان در زمینه همبستگی اسلامی بسیار فعال بوده است و در کشورمان در این خصوص مراسم‌های مختلفی برگزار شده است. ما همیشه سعی کرده ایم به کشورهای مسلمان کمک کنیم. در سازمانهای بین المللی همواره از منافع کشورهای مسلمان دفاع کرده ایم؛ هم در رای گیری ها و هم در زمان انتخاب ریاست دوره ای سازمان های بین المللی اگر کشور مسلمانی نامزد شود، حمایت کرده ایم. یعنی این همبستگی نه در حرف، بلکه در عمل باید باشد". 

"ما از کشورهایی بوده‌ایم که همیشه در عمل، همبستگی اسلامی را در سیاست خارجه خود اعمال کرده‌ایم. سخنرانی‌های من در خصوص سیاست خارجی نمود این ادعایم می‌باشد. روابط با کشورهای مسلمان اولویت آذربایجان است. چون ما بخشی از جهان اسلام هستیم. بیشترین حمایت‌ها از آذربایجان در سازمان ملل متحد توسط کشورهای مسلمان صورت گرفته است. سازمان همکاری اسلامی در خصوص مناقشه قره باغ کوهستانی نیز همیشه موضع صحیحی اتخاذ کرده است. آخرین نمونه آن را در جنگ تووز امسال دیدیم".

"به نزدیکی هر کشور مسلمانی با ارمنستان اشغالگر با حساسیت می‌نگریم؛ زیرا ارمنستان خاک ما را اشغال کرده است. کشورهای مسلمان باید بدانند که ارمنستان در اراضی اشغالی آذربایجان علیه آثار تاریخی، دینی و فرهنگی مرتکب تخریب‌گری و جنایت شده است. ببینید، مسجدهای ما در چه وضعی است؟ مگر در کشورهای مسلمان نمی‌دانند که ارامنه در مساجد نیمه تخریب شده‌ی ما حیوان و خوک و گاو نگه می‌دارند. آیا این توهین و تحقیر به جهان اسلام نیست؟ بنابراین مقامات سیاسی کشورهای جهان اسلام هنگام دیدار با مقامات ارمنی و هنگام دست دادن با آن‌ها که دستشان به خون آذربایجانی‌ها آغشته است، تصاویر مساجد ما در خاطرشان تصور گردد".

"ارمنستان کشوری است که اسلام هراسی جزو سیاست دولتی آن می‌باشد. آن‌ها فرزندانشان را در وضعیت نفرت به مسلمانان پرورش می‌دهند و بدین طریق درصدد ایجاد افراطی گری در ارامنه می‌شوند".