‏نمایش پست‌ها با برچسب ارمنستان اشغالگر. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب ارمنستان اشغالگر. نمایش همه پست‌ها

۱۳۹۹/۰۷/۲۷

مصاحبه اختصاصی با رئیس جمهور آذربایجان درمورد قره‌ باغ

 دیمیتری کیسلف،‌ مدیرکل آژانس خبری بین المللی روسیه مصاحبه‌ای با الهام علی‌اف انجام داده است.

جناب آقای رئیس جمهور، من صمیمانه از شما برای این فرصت سپاسگزارم که در چنین شرایط سختی برای آذربایجان و برای همه جهان از شما سوالاتی می پرسم.

- نتایج درگیری ها از ۲۷ سپتامبر را چگونه ارزیابی می کنید؟ بر اساس برآوردهای شما، ضرر طرفین چقدر است و آیا در این بین زندانیان زیادی وجود دارد؟

الهام علی‌اف: در ۲۷ سپتامبر، آذربایجان مورد حمله دیگری از سوی نیروهای مسلح ارمنستان قرار گرفت، این اولین حمله در سه ماه گذشته نبود. چیزی مشابه، اما در مقیاس کوچکتر، در ماه ژوئیه در مرز کشوری رخ داد، سپس این حمله دفع شد، سپس در ماه آگوست، هنگامی که یک گروه خرابکار از طرف ارمنستان به منظور انجام حملات تروریستی علیه مردم غیرنظامی و علیه ارتش و رئیس این گروه اعزام شد بازداشت شد، گروه در حال ارائه شهادت است.

در پایان ماه سپتامبر، شهرک های ما نیز مورد حملات توپخانه ای قرار گرفتند و در همان ساعات اولیه هم در بین غیر نظامیان و هم در ارتش تلفات داشتیم. تا به امروز، ما ۴۳ کشته در میان جمعیت غیرنظامی داریم و بیش از ۲۰۰ زخمی، حدود دو هزار خانه در روستاها و شهرهای مجاور خط تماس یا به طور کامل تخریب شده یا آسیب دیده اند.

متأسفانه، پس از توافق در مورد پارامترهای آتش بس، از جمله بمباران وحشیانه شهر گنجه، که در نتیجه آن ۱۰ غیرنظامی کشته و حدود چهل نفر زخمی شدند، حملات توپخانه ای از ارمنستان ادامه دارد. در مورد تلفات در میدان جنگ، طبق داده های ما، تلفات طرف ارمنی بسیار بیشتر از تلفات ما است. ما پس از مرحله داغ درگیری، خسارات خود را در میان نیروهای نظامی اعلام خواهیم کرد.

در مورد نتایج درگیری ها، که برای ارتش آذربایجان بسیار موفق هستند، ما توانستیم دیوار دفاعی عمیق دشمن را بشکنیم. در بعضی مناطق، حتی چهار خط دفاعی وجود داشت. البته زمین کوهستانی، دفاع را بسیار راحت تر از ضد حمله می کند.

تاکنون دهها سکونتگاه از اشغال آزاد شده است، از جمله شهر جبرائیل و بیشتر روستاهای منطقه جبرائیل، اکثریت قریب به اتفاق روستاهای منطقه فیضولی و روستای سوگووشان که از اهمیت استراتژیک برخوردار است.

ما اشغالگران را از ارتفاعات استراتژیک رشته کوه مورُوداغ بیرون راندیم و همچنان با موفقیت تمامیت ارضی کشور خود را بازیابی می کنیم.

- ما از طرف های مختلف در مورد مشارکت مزدوران سوریه یا لیبی در کنار ارتش آذربایجان می شنویم، تا چه حد می توانیم این موضوع را باور کنیم؟

الهام علی‌اف: من قبلاً بارها در مورد این موضوع صحبت کردم. دیگر نیازی به مشارکت نظامی خارجی در آذربایجان نیست. ارتش ما متشکل از بیش از صد هزار رزمنده است و در صورت لزوم با بسیج می توان این رقم را چندین برابر کرد.

امروز، تشکیلات مسلحی که در اختیار داریم کاملاً قادر به انجام هر وظیفه محوله هستند. فیلم تخریب تجهیزات نظامی ارمنستان در اینترنت موجود است. البته هیچ مزدوری از چنین شرایط و توانایی های فنی بالایی برخوردار نیست. ما فقط با استفاده از هواپیماهای تهاجمی بدون سرنشین و بدون احتساب سایر ابزارهای موجود، تجهیزات نظامی دشمن را به ارزش بیش از ۱ میلیارد دلار منهدم کرده ایم.

پتانسیل ارتش آذربایجان مشخص است و بر کسی مخفی نیست. بنابراین، ما نیازی به نیروهای نظامی اضافی نداریم. آذربایجان همیشه یک مبارز ثابت علیه تروریسم بین المللی بوده است، ما هرگز به هیچ سازمان تروریستی اجازه نخواهیم داد که در خاک ما لانه بسازد، حتی بیشتر اینکه آنها تهدیدی برای مردم و همسایگان ما باشند.

ما هرگز اجازه این کار را نخواهیم داد. هیچ کس مدرکی مبنی بر حضور تشکیلات مسلح خارجی در خاک آذربایجان، که در درگیری های فعلی شرکت می کنند، به ما ارائه نداده است. موضع رسمی ما این است که هیچ مزدور خارجی نداریم.

- در توافق نامه های مسکو در ۱۰ اکتبر، اصول اساسی حل و فصل ذکر شده است، لطفاً این اصول را واضح بیان کنید، شما این اصول را چطور درک می کنید؟

الهام علی‌اف: این اصول طی سالها تدوین شده است. می گویم بیش از ۱۰ سال. در روند کار من با رهبری قبلی ارمنستان، ما بسیار فعال در روند هماهنگی مواضع پیش رفتیم. خیلی سخت بود.

مذاکرات در هر صورت فرآیند دشواری است و حتی بیشتر در مورد چنین مسئله مهمی. با این وجود، هر دو طرف تمایل داشتند که مسیر حل و فصل سیاسی را دنبال کنند. اما متأسفانه پس از روی کار آمدن دولت فعلی ارمنستان، هر آنچه قبلاً انباشته شده بود توسط طرف ارمنی به زباله انداخته شد. همچنین تلاش برای تغییر قالب مذاکرات، مشارکت دادن مقامات به اصطلاح جمهوری قره باغ در مذاکرات بود که هم توسط ما و هم توسط روسای مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا رد شد.

در مورد اصول اساسی، همه چیز در آنجا به وضوح بیان شده است. آزادسازی مناطق اشغالی آذربایجان در یک برنامه مرحله ای برنامه ریزی شده است. در مرحله اول، این قسمت جنوب شرقی مناطق اشغالی است، که شامل پنج منطقه می شود. در مرحله دوم، این مناطق واقع در بین قره باغ و ارمنستان - مناطق لاچین و کلبجر است. افتتاح کلیه ارتباطات، از جمله ارتباطاتی که در سایر قسمتهای مرز ارمنستان و آذربایجان واقع شده است. بازگشت پناهندگان و آوارگان داخلی به محل تولد خود، که به معنای بازگشت پناهندگان آذربایجانی به خاک شوشا و دیگر مناطق منطقه خودمختار قره باغ کوهستانی سابق است و مذاکرات در مورد وضعیت نهایی قره باغ کوهستانی، که باید با توافق طرفین انجام شود.

اساساً، به طور خلاصه، این اصول اساسی است که آذربایجان همیشه به آنها احترام گذاشته و آنها را توسعه داده ایم. اما دولت جدید ارمنستان بارها اظهار داشت که غیر قابل قبول است، آنها حتی یک سانتی متر زمین را پس نخواهند داد. نخست وزیر این حرف را زد. وزیر دفاع ارمنستان گفت، که ارمنستان در حال آماده سازی برای جنگی جدید برای سرزمین های جدید است. تهدیدها و توهین های مداوم متوجه ما بود که منجر به چنین رویارویی شد. من فکر می کنم طرف ارمنی باید هوشیارانه شرایط جدید را ارزیابی کند و به آتش بس متعهد شود، که چند ساعت بعد به صورت وحشیانه ای آتش بس را با بمباران شهر آرام گنجه نقض کرد.

- آقای رئيس جمهور، اگر درمورد سازش بگوییم، شما تا چه حد برای سازش آماده اید؟ و آیا خطی وجود دارد که شما در هیچ شرایطی از آن عبور نخواهید کرد؟

الهام علی‌اف: موضع ما همیشه بسیار سازنده و سازگار بوده است. موضع ما از نظر اجرای چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، که خواستار خروج کامل، فوری و بدون قید و شرط نیروهای ارمنستان از سرزمین‌های ما بود، به هنجارهای حقوق بین الملل متکی بوده است. موضع ما همیشه مبتنی بر رویکرد عملی است و من فکر می‌کنم تحولاتی که در میز مذاکره وجود دارد به وضاحت این را نشان می‌دهد. آنچه مربوط به خط‌های قرمز می‌شود، ما آنرا بسیار واضح اعلام کردیم و روسای مشترک گروه مینسک آنرا به خوبی می‌دانند: در هیچ شرایطی نباید تمامیت ارضی آذربایجان نقض شود، آذربایجان تحت هیچ شرایطی با استقلال قره‌باغ کوهستانی، موافقت نمی‌کند. اما در عین حال، پیشنهاد ما از این واقعیت ناشی شد که در آینده، جامعه ارمنستان و جامعه آذربایجان باید در خاک قره‌ باغ کوهستانی به صورت مسالمت آمیز زندگی کنند. مثل مناطق دیگر آذربایجان منجمله باکو که در آنجا جامعه چندین هزاری ارمنستانی‌ ها زندگی می ‌کنند، در روسیه، در گرجستان، در کشورهای دیگر که ارمنستانی‌ها و آذربایجانی‌ها در یک روستا باهم زندگی و کار می ‌کنند و بین شان هیچ اختلافی وجود ندارد. چرا ما نتوانیم به این دست یابیم؟ ما خواستار این می ‌باشیم، اما البته که باید پیامدهای پاکسازی قومی باید از بین برود و همه آوارگان داخلی ما باید به خانه ‌های خود بازگردند. در واقع من کمی بیشتر از اصول اساسی، رویکرد ما به سازش‌ های احتمالی را برای شما توضیح دادم.

- آقای رئيس جمهور، خشونت این جنگ در تاریخ ثبت شده است و شما بخشی از این جنگ هستید. شما می ‌خواهید چگونه ثبت تاریخ شوید؟

الهام علی‌اف: می‌دانید، هر جنگ – خشونت، قربانی، رنج مردم است، از دست دادن عزیزان است، اما تفاوت در این است که برای مردم آذربایجان این یک جنگ آزادسازی اما برای ارمنستان یک جنگ اشغالگرانه است. این برای کسی راز نیست و یک واقعیت است، که میانجی ‌گرهای بین‌المللی از قبل می‌دانند که ارتش موسوم به قره باغ کوهستانی وجود ندارد. امروز در انجمنی که جناح ارمنستانی آنرا چنین می‌نامد، ۹۰ درصد نظامیان – شهروندان ارمنستان اند، آنها توسط دفاتر ثبت نام ارتش ارمنستان به خدمت سربازی می ‌روند و به مناطق اشغالی آذربایجان فرستاده می‌شوند: به آغدام، فضولی، جبراییل، کلبجر، قوبادلی، لاچین، زنگیلان. سوال اینست که آنها در آنجا چه می‌کنند؟ امروز در قلمرو آذربایجان که توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده اند، نیروهای اشغالگر ارمنستان قرار دارند و هیچ چیز نمی‌تواند این را توجیه کند: نه از نظر حقوق بین ‌الملل و نه از نظر اخلاق انسانی. غیرممکن است که در طول ۳۰ سال سیاست جلوگیری از ورود آذربایجانی ‌ها به سرزمین ‌های اجدادی خود را دنبال کنید. اینها همان سرزمین‌هایی هستند که جمعیت ارمنستانی هرگز در آنها زندگی نکرده اند.

سوال دیگر این است که همه چیز در آنجا نابود شده است و برای بازگشت به آنجا، نیاز به صرف وقت و تلاش زیاد است، اما چنین موضع به هیچ وجه قابل توجیه نیست. بنابراین، ما و سربازهای ما در خاک آذربایجان می ‌جنگیم و می ‌میریم و سربازان ارمنستان، آنها در سرزمینی می‌میرند که دولت آنها می‌خواهد آنها را تحت اشغال خود حفظ کند. آنچه مربوط به تاریخ می ‌شود، شما بدانید که من قبلا هم درمورد آن فکر نکرده ام، حالا که هیچ. ماموریت اصلی من تحقق اعتماد مردم آذربایجان و عمل‌ کردن به وعده‌ هایی است که من در طول سال‌هایی که در این مقام قرار دارم داده ام، می‌ باشد و کشور را در مسیر توسعه هدایت کرده و تمامیت ارضی آنرا تامین کنم، و اینکه چگونه نقش من در آینده ارزیابی خواهد شد به اراده ملت آذربایجان بستگی دارد، به آنچه که ما به دست خواهیم آورد. لذا من فکر می‌ کنم که این موضوع باید به آنهایی واگذار شود که دیدگاه شان در تصمیم های من در موارد مختلف منجمله قره ‌باغ کوهستانی، غالب بوده است.

- تشکر آقای رئيس جمهور، من تمام سوالاتی را که می‌خواستم پرسیدم، شاید شما بخواهید چیزی از خود اضافه کنید؟

الهام علی‌اف: من می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم، ضمناً، من از این فرصت قدردانی می‌کنم و سخنان خود را به مخاطبان چند میلیون روسی خطاب می‌کنم، فقط می‌خواهم درک بیشتری از موضع آذربایجان داشته باشند. زیرا گاهی اوقات نظرات متفاوتی در رابطه با درگیری، با تاریخ آن و وضعیت امروزی وجود دارد. بر اساس حقایق، می‌خواهم آنچه را که واقعاً اتفاق افتاده و اتفاق می‌افتد، مورد توجه بینندگان قرار دهم. در آغاز قرن نوزدهم، خان قره ‌باغ و ​​شوشا ابراهیم خلیل با روسیه تزاری به نمایندگی ژنرال تسسیانوف توافقنامه ‌ای در مورد ورود خانات قره ‌باغ به روسیه را امضا کردند. متن این توافقنامه که توافقنامه کیورکچایسکی نامیده می ‌شود در اینترنت است و هر کسی می ‌تواند آنرا مطالعه کند. در این توافقنامه هیچ کلمه ‌ای درمورد جمعیت ارمنستانی در خانات قره‌ باغ، وجود ندارد. جابجایی گسترده مردم ارمنستان به این منطقه پس از دو جنگ روسیه و ایران در سال‌ های ۱۸۱۳ و ۱۸۲۸ آغاز شد و از آن زمان، اسکان مجدد گسترده ارمنستانی ‌ها به منطقه قره ‌باغ از خاک ایران کنونی و تا حدودی آناتولی شرقی آغاز شده است. این درمورد تاریخ اینکه این سرزمین متعلق به چه کسی است.

پس از فروپاشی امپراتوری روسیه در سال ۱۹۱۸، جمهوری دموکراتیک آذربایجان و دولت مستقل ارمنستان تاسیس شدند. جمهوری دموکراتیک آذربایجان در تمام این مناطق ایجاد شد و علاوه بر این، روز بعد پس از اعلام تاسیس جمهوری دموکراتیک آذربایجان، تصمیم گرفته شد تا شهر ایروان به ارمنستان به عنوان پایتخت در نظر گرفته شود. این نیز یک واقعیت تاریخی است.

در سال ۱۹۲۱، دفتر قفقاز تصمیم گرفت قره ‌باغ کوهستانی به عنوان بخشی از آذربایجان بماند و آن را انتقال ندهد، در حالیکه برخی مورخان آنرا نادرست حکایت می ‌کنند. این تاریخ این منطقه است. خوب، فکر می ‌کنم اتفاقاتی که در اواخر فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی رخ داده است، بر همگان معلوم است. از این گذشته، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی نیز با جدایی طلبی در قره‌ باغ کوهستانی آغاز شد. این به عنوان یک ماشه بود. بسیاری از مردم این تجمعات را فراموش کرده اند، کسانی که آنها را سازماندهی کرده اند، چه کسی پشت آنها بوده است. من اغلب می ‌گویم پاشینیان محصول سوروس است و فکر می‌کنم همه با من موافق خواهند بود.

اما سوروس دیگر حتی یک شخص نیست، او یک مفهوم است. من به هیچ وجه استثنا نمی‌دانم که حتی در آن زمان، برای از بین بردن کشور بزرگ، از چنین ابزارها استفاده صورت گرفت. منفجر کردن از درون، ایجاد کردن اختلافات، بازی ‌دادن مردم و نابودی دولت و در واقع چنین اتفاق افتاد. بنابراین، من فقط می‌ خواهم این واقعیت ‌های تاریخی را به گوش افکار عمومی روسیه برسانم و بگویم که آذربایجان و روسیه با پیوندهای دوستی، همکاری و درک متقابل قرن ‌ها پیوند دارند و من مطمئن هستم که هیچ نیرویی نمی‌ تواند روی این مسئله تأثیر بگذارد. اگرچه شاهد تلاش ‌هایی از جهات مختلف برای ایجاد اختلاف و بی ‌اعتمادی هستیم. اما به لطف سیاست مداوم رهبری روسیه و آذربایجان، ما نه تنها به عقب نمی‌ رویم، بلکه به جلو حرکت می‌ کنیم.

امروز روسیه و آذربایجان یکدیگر را شرکای استراتژیک می ‌نامند. سطح تعامل بین کشورهای ما می ‌تواند مثالی برای همسایگان باشد و من مطمئن هستم که پس از پایان مرحله نظامی درگیری و رفتن به یک توافق سیاسی که ما آماده ایم حتی فردا این کار را انجام دهیم، در صورتی که ارمنستان تلاش خود را برای بازگرداندن آنچه از دست داده است و آنچه متعلق به آن نیست با زور را کنار بگذارد، پس من اطمینان دارم که روسیه به نقش اصلی در ثبات منطقه ما ادامه خواهد داد.

۱۳۹۹/۰۷/۲۶

تصاویری از شهر جبراییل آذربایجان که پس از ۲۷ سال از اشغال ارمنستان آزاد شد

خبرگزاری آناتولی ترکیه از شهر جبراییل آذربایجان که به تازگی از اشغال ۲۷ ساله ارمنستان آزاد شده است، تصویربرداری کرد.

شهر جبراییل در روز ۲۳ آگوست ۱۹۹۳( ۱ شهریور ۱۳۷۲) به دست ارمنستان اشغال شده و ۴ اکتبر ۲۰۲۰ (۱۳ مهر ۱۳۹۹) توسط ارتش آذربایجان آزاد شد.

در این شهر که پرچم آذربایجان در آن به اهتزاز درآمده، چندین خانه مسکونی، یک ساختمان عمومی و چند ساختمان نظامی متعلق به ارمنستان قابل مشاهده است. علاوه بر این وسایل نقلیه نظامی که طی عملیات آزادسازی شهر از ارتش ارمنستان به جای مانده یا منهدم شده، در کنار جاده‌ها دیده می‌شود.

در حین تصویربرداری خبرگزاری آناتولی، یک سرباز آذربایجانی که در ورودی شهر ایستاده، پرچم آذربایجان را برافراشت.

هنوز تابلوهایی که به زبان ارمنی بر روی ساختمان‌های عمومی و نظامی شهر نوشته شده، سر جای خود قرار دارند.

پس از کنترل جبرایيل و برخی از روستاها و تپه‌های استراتژیک اطراف آن، منطقه از بمب و مین پاکسازی می‌شود.

اما نکته قابل تامل این است که خانه‌های تُرک‌های آذربایجان پس از اشغال شهر توسط ارمنستان در سال ۱۹۹۳ تخریب شده‌اند.

به دلیل ادامه عملیات ارتش آذربایجان در قره‌باغ و همچنین انجام اقدامات لازم برای تأمین امنیت کامل شهر، تُرک‌های بومی این منطقه هنوز اجازه ورود به شهر را ندارند.

۱۳۹۹/۰۷/۲۵

سفیر آذربایجان در ایران: ارمنستان از سوریه و کشورهای دیگر مزدور آورده است

 جمهوری آذربایجان و ارمنستان بعد از نزدیک به دو هفته درگیری نظامی بسیار شدید با میزبانی روسیه و بعد از ۱۰ ساعت مذاکره، نیمه شب جمعه توافق آتش‌ بس را امضا کردند. طبق توافق انجام شده قرار بود آتش‌ بس برای اقدامات انسان دوستانه، از جمله مبادله اسرا و تحویل اجساد از ساعت ۱۲ ظهر روز شنبه برقرار شود و طی روزهای آینده دو کشور با وساطت گروه مینسک شامل روسیه، فرانسه و آمریکا، دور جدید مذاکرات صلح را برگزار کنند. این در حالی است که گزارش ‌ها از ادامه درگیری ‌های گسترده در منطقه ‌قره‌ باغ و مناطق اطراف آن خبر می‌ دهد. به منظور بررسی نقش کشورهای ترکیه، اسرائیل، روسیه در جنگ جمهوری آذربایجان و ارمنستان و تاثیر آن بر روابط تهران – باکو با سفیر جمهوری آذربایجان در ایران گفتگویی انجام شده است که در ادامه می خوانید.

گفتگوی اختصاصی آوا دیپلماتیک با جناب آقای بنیاد حسین اف
سفیر جمهوری آذربایجان در ایران


- سفیر ارمنستان در ایران طی اظهاراتی گفته است که کارشناسان نظامی ترکیه دوش به دوش آذربایجان در حال مبارزه هستند و نیروهای آنها تسلیحات و جنگ افزارهای ساخت ترکیه از قبیل پهپاد و موشک های نظامی را به کار می برند. آیا این موضوع صحت دارد؟

سفیر جمهوری آذربایجان: باید بگویم نه فقط سفیر ارمنستان بلکه تمام مسئولین ارمنستان به تکاپو افتاده اند و در مورد عملیات ضد حمله ارتش آذربایجان برای مجبور کردن به صلح و آزادی سرزمین های اشغالی آذربایجان همه جا تبلیغ دروغ و شایعه پراکنی می کنند.

در این که روابط آذربایجان و ترکیه روابط استراتژیکی است شکی وجود ندارد و به تعبیر رهبر ملی حیدر علی اف ما یک ملت و دو دولت هستیم. تمام پروژه های استراتژیک اقتصادی در منطقه یا از آذربایجان شروع و یا از آذربایجان عبور می کند و در ترکیه به سرانجام می رسد. روابط استراتژیک ما با ترکیه مشخصا روابط نظامی را نیز شامل می شود.

روابط نظامی آذربایجان و ترکیه موضوع محرمانه ای نیست. همانطور که در رسانه ها هم به آن اشاره شده ما اخیرا مانور نظامی نیز برگزار کردیم. اولا ارمنستان می خواست شایعه کند که ترکیه قصد احداث پایگاه در آذربایجان را دارد. شما می توانید از امکانات فضای مجازی استفاده کرده و قانون اساسی آذربایجان را بخوانید. بر اساس قانون اساسی آذربایجان، در خاک آذربایجان احداث پایگاه نظامی خارجی ممنوع است.

مسئله دوم این که ارتش امروز آذربایجان با ارتشی که در اوایل استقلال بود فرق می کند. چندین کارشناس ارمنی خودشان اعتراف کرده اند که در میان کشورهای مشترک المنافع ارتش آذربایجان دومین ارتش قدرتمند است. دیگر این که سلاح های در اختیار ارتش آذربایجان چیز محرمانه ای نیست. ما از کشورهایی که با آنها همکاری داریم من جمله ترکیه سلاح خریده ایم.

البته کشور دیگری نیز وجود دارد که نمی خواهد اسمش رسانه ای باشد، برای آزادی سرزمین ها و همچنین از بین بردن مشکلات ناشی از اشغال با ما همکاری بسیار خوبی دارد. دولت و ملت آذربایجان قدردان این نوع همکاری هستند و هیچ وقت فراموش نخواهند کرد.

این روزها ارتش آذربایجان برای دفاع از جان و مال مردم مان و آزادی سرزمین هایمان از تمامی امکانات من جمله پهپاد و موشک استفاده می کند.

- آیا کنترل تمام این تجهیزات در اختیار نیروهای مسلح آذربایجان است؟

سفیر جمهوری آذربایجان: بله، کنترل تمامی این تجهیزات در اختیار ارتش آذربایجان است. برای روشن شدن موضوع، با آمار ساده به شما توضیح می دهم. در زمان فروپاشی شوروی جمعیت ارمنستان ۳ میلیون و ششصد هزار نفر بود. ۲۳۰ هزار آذربایجانی که در ارمنستان زندگی می کردند از جمله خود بنده آواره شدند. با شروع جنگ و سیاست اشغالگری مسئولین ارمنستان کشور را به بن بست تبدیل کردند. وضع اقتصاد ارمنستان هم به وضوح مشخص است. تمام پروژه های مهم اقتصادی منطقه از کنار ارمنستان عبور کرده است. مردم ارمنستان هم قربانی این سیاست اشغالگری شده و مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر شدند. ارمنستان هم اینک از ارمنی های کشورهای لبنان، سوریه یا عراق می خواهد به ارمنستان کوچ کنند. با این امر یک جنایت جنگی جدید اجرا می کند.

جمعیت آذربایجان در زمان فروپاشی شش و نیم ملیون نفر بود و الان به ده میلیون نفر رسیده است. یعنی ما کشوری هستیم که جمعیتمان اکثریت جوان و تحصیل کرده هستند. ما به این نیاز نداریم تا کسی را از جایی به کشورمان بیاوریم. فقط ارتش آذربایجان نزدیک به صد هزار نفر است. افسران و سربازان ارتش آذربایجان به حد کافی صاحب تجربه و امکانات و تجهیزات هستند. مانورهایی هم که برگزار شده برای ارتقا تجربه، قدرت و توان ارتش آذربایجان بوده و همچنین مهارت آنان را افزایش داده است.

- چه عواملی باعث شد تا جمهوری آذربایجان نقش میانجیگری روسیه را در آتش بس موقت بپذیرد؟

سفیر جمهوری آذربایجان: بین آذربایجان و روسیه روابط خوب و حسنه ای برقرار است. سال گذشته روسای جمهور روسیه و آذربایجان شش مرتبه ملاقات داشتند. در روسیه نزدیک به دو میلیون آذربایجانی زندگی می کنند. کشورهایمان در حوضه های مختلف همکاری های سودمند متقابل دارند. حتی این را بگویم که بنا به ابتکار رئیس جمهور آذربایجان جلسه سران آذربایجان، روسیه و ایران برگزار شده و این جلسات ادامه دارند. همکاری در این چهارچوب خیلی مهم است و برای تکمیل هرچه زودتر کوریدور شمال-جنوب کمک می کند. به زودی شبکه برقی ایران، آذربایجان و روسیه سینکرونایز خواهد شد. این نوع همکاری سه جانبه در ایجاد صلح، ثبات، امنیت و توسعه پایدار در منطقه خیلی مهم است.

بنا به دعوت و همچنین در راستای هماهنگی های به عمل آمده بین رئیس جمهور محترم روسیه و رئیس جمهور محترم آذربایجان و نخست وزیر ارمنستان وزرای امور خارجه روسیه، آذربایجان و ارمنستان در مسکو دیدار داشتند.

در نتیجه این دیدار چندین ساعته بیانیه مشترک عبارت از چهار بند از طرف وزرای امور خارجه فدراسیون روسیه، جمهوری آذربایجان و جمهوری ارمنستان صادر شد. بند اول و دوم این بیانیه عمومی است. می دانید که نخست وزیر ارمنستان از پایه اصول بنیادین حل و فصل مناقشه و همچنین گفتگوی اساسی با هدف دستیابی به صلح امتناع کرده بود.

در بند سوم بیانیه مشترک ارمنستان از مواضع تخریبگرانه خود عقب نشینی کرده و پایه اصول بنیادین حل و فصل مناقشه و همچنین گفتگوی اساسی با هدف دستیابی به صلح را قبول کرد. همچنین مطلع هستید که نخست وزیر ارمنستان اصرار میکرد که نمایندگان تجزیه طلب و اشغالگر قره باغ باید در گفتگو به عنوان طرف شرکت کنند.

در بند چهارم بیانیه فوق الذکر ارمنستان قبول کرد که چهارچوب گفتگو تغییر ناپذیر است.

- مقامات ایرانی با دقت روند بهره برداری تشکل های تجزیه طلب به واسطه جنگ آذربایجان و ارمنستان را رصد می کنند. آیا سرویس اطلاعاتی جمهوری آذربایجان برای رفع نگرانی مقامات ایرانی، با آنها مذاکراتی داشته است؟

سفیر جمهوری آذربایجان: اولا آذربایجان خودش قربانی تجزیه طلبی است و این جنگ قره باغ در ابتدا با تجزیه طلبی شروع شد. از نظر دولت آذربایجان و سیاست اصولی ما، تجزیه طلبی در هر کجای دنیا محکوم است. بین سازمان های ذیربط ایران و آذربایجان لااقل در این چهار سال و نیمی که من اینجا حضور دارم، ارتباطات مستحکمی وجود داشته است و ملاقات ها و سفرهای متقابلی صورت پذیرفته است و همه این موضوعات نشان از آن دارد که ما در همه حوزه دارای ارتباط با یکدیگر هستیم. این که در فضای مجازی در ایران مسائل تحریک می شود، من این را چندین بار شاهد بوده ام که ارمنستان و دیاسپورای ارمنی (ارمنی های ایرانی تبار) بر این مسائل دامن می زنند.

دلیل این تلاش ها این است که ارمنی ها از روابط حسنه و همکاری فی مابین ایران و آذربایجان خوشحال نیستند و سعی می کنند تا در روابط ایران و آذربایجان سو تفاهم ایجاد کند.

اخیرا شاهد آن بوده ایم که رئیس جمهور خود خوانده قره باغ هم به اقوام آذربایجان مراجعه کرد. مردم آذربایجان متحد هستند و همگی در ارتش آذربایجان، آزادسازی سرزمین های اشغالی را وظیفه اخلاقی و شرعی خود می دانند.

این که ارمنستان مانور نظامی آذربایجان و ترکیه را برای ایران تهدید دانسته بود، موضوع خنده داری بود. چون روابط ایران و آذربایجان و یا ایران و ترکیه فراتر از آن است که با این شایعات خدشه دار شود. ارمنی ها با چنین ادعاهایی فقط خود را مضحکه می کنند. برای جمهوری آذربایجان استان های شمال غرب ایران با استان های مرکزی و یا جنوبی ایران فرقی نمی کند و همه این استان ها را ایران واحد می داند.

آذربایجان امنیت و ثبات ایران را امنیت و ثبات خود و توسعه و آبادانی ایران را توسعه و آبادانی خود می داند. پروژه های مشترک آذربایجان با ایران در این چهار سال و نیمی که بنده اینجا بودم در همین حوزه ها بوده است و من تا کنون هیچ شک و نگرانی ای را در مقامات ایرانی در خصوص آنچه که پرسیدید نشنیده ام.

- وزارت امور خارجه ارمنستان با انتشار بیانیه ای گفته است که آذربایجان به هیچ موفقیتی در جبهه نبرد دست نیافته است. واکنش شما به این اظهارات چیست؟

سفیر جمهوری آذربایجان: من نمی دانم باید به این بیانیه وزارت خارجه ارمنستان بخندم یا چه کنم. یعنی الان که در عصر ارتباطات زندگی می کنیم و این همه ویدئو و مستندات از شادی مردم آذربایجان، توفیقات ارتش و گرفتن این همه غنایم از ارتش اشغالگر وجود دارد، آدم چقدر می تواند دیوانه باشد که این چنین بیانیه بدهد. ما همه روزه شاهد علاقه و اشتیاق مردم آذربایجان هستیم که می خواهند به سرزمین های اشغالی، به موطن اصلی شان باز گردند. من آن بیانیه را که اتفاقا به زبان فارسی هم چاپ شده بود، دیدم و برای من خیلی خنده دار بود.

- لطفاً از آرایش میدان نبرد توضیحاتی بدهید.

سفیر جمهوری آذربایجان: درباره آرایش میدانی نبرد بگذارید این طور پاسخ دهم که تا کنون حدود ۲۳۰ تانک ارمنستان، حدود ۲۵۰ سیستم موشکی ارمنستان، یک سیستم پدافندی اس ۳۰۰ که در منطقه قره باغ مستقر بود، ۱۳۰ ماشین و وسایل نقلیه مختلف و ۱۰ منطقه فرماندهی ارمنستان منهدم شده است.

- آیا هواپیمای ارمنستان توسط جنگنده آذربایجانی ساقط شده است؟

سفیر جمهوری آذربایجان: ارمنی ها ادعا کرده بودند که آذربایجان با هواپیمای اف ۱۶ هواپیمای سوخو ۲۵ ارمنستان را منهدم کرده است. در اصل در سلاح های ارتش آذربایجان هواپیمای اف ۱۶ وجود ندارد. نه کسی این هواپیما را به ما فروخته است و نه ما آن را داریم. معلوم نیست هواپیماهای آنها بهم خورده اند یا به کوه خورده اند. چیزی در این مورد نمی خواهم بگویم، این مسئله خودشان است. باید توجه داشت که این درگیری در خاک آذربایجان در حال وقوع است. ارتش آذربایجان خاک تحت اشغال خود را آزاد می کند. در این یک هفته ما چندین شهید داده ایم.

این شهدا برای آزادی سرزمین خود می جنگیده اند ولی این سربازان ارمنی در آذربایجان چه چیز را گم کرده بودند. هم اکنون ارمنستان می خواهد در این درگیری کشورهای ثالث را جذب کند. شهر گنجه دومین شهر بزرگ آذربایجان را با موشک مورد هدف حمله قرار می دهند. چندین خانه مسکونی تخریب شده و چندین غیرنظامی شهید شده اند.

 در شهر مینگه چئویر بزرگترین سد آب و نیروگاه برق قفقاز جنوبی را با موشک های دوربرد هدف قرار دادند. پدافند هوایی ارتش آذربایجان این موشک را در هوا منهدم کرد. شهر «خیزی» در اطراف باکو مورد هدف موشک های ارمنستان قرار گرفت و همه این موشک ها از داخل خاک ارمنستان پرتاب شده اند.

همانطور که می دانید ارمنستان عضو سازمان همکاری امنیتی دسته جمعی است و به این وسیله می خواهد کمک اعضا آن سازمان را جذب کند. ولی آذربایجان به این تخریب کاری ارمنستان جواب نخواهد داد. هدف ارتش آذربایجان آزادی سرزمین های اشغالی است.

- آیا گسترش جبهه جنگ می تواند منجر به عقب نشینی ارمنی ها از قره باغ شود؟

سفیر جمهوری آذربایجان: آذربایجان هیچ هدف و چشمی در خاک ارمنستان ندارد. می خواهم دلیل به وجود آمدن این وضع را برای شما بگویم تا بدانید چرا درگیری به اینجا کشید. می دانید که آقای پاشینیان در اوایلی که به نخست وزیری انتخاب شد از شعارهای پوپولیستی استفاده می کرد و کارهای پوپولیستی انجام می داد که یکی از آن کارها این بود که پسرش را به عنوان سرباز به سرزمین های اشغالی آذربایجان فرستاد. پس از اتمام سربازی پسر آقای پاشینیان شعارهای او شدت گرفت و همسرش هم به سرزمین های اشغالی آمد و مانور برای زنان ارمنی برگزار کرد. الان همان زنان ارمنی که در مانورها اسلحه در دست داشتند جلوی بیمارستان ها گریه کنان فیلم می گیرند که کمک کنید ما را می کشند.

- چرا تا زمانی که پسر آقای پاشینیان در آن منطقه سرباز بود، وی هیچ اظهار نظری درباره قره باغ انجام نمی داد؟

سفیر جمهوری آذربایجان: بله همین طور است. اول جولای سربازی پسر وی به اتمام رسید و اواسط جولای ارمنستان شهر تووز در مرز آذربایجان و ارمنستان را از داخل خاک خودش مورد هدف قرار داد. شهر تووز در اصل شاهرگ ترانزیت و ترانسپورت آذربایجان است. یعنی خط راه آهن شرق به غرب و جنوب به غرب، خط لوله نفت و خط لوله گاز از آن شهر عبور می کند. حفظ آن مناطق به عهده مرزبانی آذربایجان است. چنانچه مطلع هستید مرزبانی از سلاح های سنگین نظیر توپ و تانک استفاده نمی کند. ناگهان ارمنستان از این فرصت استفاده کرد و از سرزمین ارمنستان شهر تووز آذربایجان را که از قره باغ خیلی فاصله دارد مورد حمله قرار داد. ارتش آذربایجان با ضد حمله نقاطی را که از آن خاک آذربایجان مورد حمله قرار گرفته بود منهدم کرد و تمامیت مرزی خودمان را در آنجا حفظ کردیم و اجازه ندادیم یک وجب از خاک ما اشغال شود. این اتفاق در ماه جولای رخ داد. اواسط آگوست بود که ارمنی ها یک گروه خرابکار به آذربایجان فرستادند تا با بمب گذاری در آذربایجان بعضی نقاط را تخریب کنند. فرمانده آن گروه از طرف ارتش آذربایجان به اسارت گرفته شد. ارمنستان از کشورهای لبنان، سوریه و عراق ارمنی ها را کوچ میداد و در سرزمین های اشغالی آذربایجان اسکان می دهد و با این حرکت تحریک آمیز اقدام به جنایت جنگی دیگر می کند.

 ارمنی ها مراسم ترحیم رئیس جمهور خود خوانده را در شهر شوشا که گهواره فرهنگ آذربایجان به شمار می آید، برگزار کردند. می خواستند برای رئیس جمهور خود خوانده در آنجا دفتر بسازند. با همه اقدامات این چنینی جنگ را تحریک می کردند. همچنین ارمنی ها ده ها هزار نفر از اتباع عادی را بسیج کردند و گفتند که داریم برای حفظ کشور این کارها را می کنیم. نخست وزیر هم با بیانات و اقداماتش مذاکرات بیست و هشت ساله را در اصل بی معنی می کرد. اگر گفتگو و آتش بس برای ارمنی ها بی معنی است، برای ما از دیروز بی معنی بوده است.

نتیجه تمام حرکات تحریک آمیز و هدف قرار دادن مناطق مسکونی و غیرنظامی این شد که مقامات آذربایجان تصمیم گرفتند که از ساعت هفت صبح روز ۲۷ سپتامبر عملیات ضد حمله را برای مجبور کردن به صلح و آزاد سازی سرزمین های اشغالی شروع کنند.

بعد از آن نخست وزیر ارمنستان به تمامی کشورهای جهان و تمامی سازمان های بین المللی زنگ زده است و به همه می گوید که آذربایجان آتش بس را نقض کرده و به ما هجوم آورده است. در اصل گناه کار خودش است و حالا دارد تبلیغ دروغ می کند که گویا از سوریه و جاهای دیگر نیروهایی برای کمک به سرزمین آذربایجان آمده اند. من فکر می کنم که نخست وزیر ارمنستان خودش را گم کرده است. در نتیجه این چنین دروغ ها، سربازان ارمنی مناطق خدمت را ترک می کنند. الان پلیس نظامی ارمنستان نمی تواند جلوی این فرارها را بگیرد و مجبور هستند که سربازها را با زنجیر به سنگر و یا ماشین ببندند. در فضای مجازی ویدئوها موجود است.

این ارمنستان است که از سوریه و کشورهای دیگر مزدور آورده است و در حال حاضر ارتش آذربایجان در حال پاکسازی سرزمین های اشغالی مان از تروریست ها می باشد.

- یعنی مردم ارمنستان حتی خودشان هم استقامتی در جنگیدن نشان نمی دهند.

سفیر جمهوری آذربایجان: بله مردم عادی ارمنستان هم اسیر رژیم حاکم جنگ طلب شده اند و از سیاست اشغالگری و نتیجه سنگین آن خسته هستند.

- شما طی اظهاراتی عنوان کرده بودید که ارمنستان برای همکاری دست به دامن تل آویو شده است و می خواهد از آنها امتیاز بگیرد. آیا برای این ادعا مستنداتی هم در اختیار دارید؟

سفیر جمهوری آذربایجان: اگر شما مطالب را با دقت بررسی کنید، بیانات سفیر جدید ارمنستان در اسرائیل خود مستندات این ادعا است. همچنین ارمنی ها تبلیغ می کنند که آذربایجان با اسرائیل همکاری می کند. بگذارید این طور به شما توضیح بدهم. بیست درصد سرزمین آذربایجان از طرف ارمنستان اشغال شده است. آذربایجان برای آزادی سرزمین های اشغالی خود با تمامی کشورهای جهان در حوزه های مختلف من جمله در حوزه نظامی همکاری می کند. آذربایجان کشور قوی و با امکانات متفاوت از ارمنستان است. یعنی پول پرداخت کرده و اسلحه خریده است.

ارمنستان که برای خرید سلاح پول ندارد و این که در ۲۸ سال گذشته در اسرائیل سفارت تاسیس نکرده بود. چه شد که یک دفعه سفارت تاسیس کرد؟ اخیرا هم ارمنی ها این موضوع را برای خودشان پیشرفت در دیپلماسی قلمداد کرده اند و حالا دارند نتیجه پیشرفت دیپلماسی خود را می بیند.

- ریچل آوراهام تحلیلگر مرکز دیپلماسی اسرائیل در شهر صفاد، تیر ماه امسال در روزنامه «اسرائیل هیوم» نوشته بود که اسرائیل در این نزاع باید کنار باکو بایستد زیرا آذربایجان چشم و گوش اسرائیل در برابر ایران است. فکر می کنید چرا اسرائیلی ها سعی می کنند چنین اظهاراتی را بیان کنند؟

سفیر جمهوری آذربایجان: همانطور که قبلا گفتم کشورها و مراکز مختلفی وجود دارند که سعی می کنند در روابط ایران و آذربایجان سوتفاهم ایجاد کنند. شما می توانید اخیرا دو مصاحبه زنده آقای حکمت حاجی اف دستیار رئیس جمهور آذربایجان در تلویزیون اسرائیل را مشاهده کنید. در آنجا در میان سوالات در خصوص روابط آذربایجان با ایران نیز پرسیده شد. در آنجا خیلی واضح و روشن دستیار رئیس جمهور اعلام کرده است که آذربایجان و ایران تاریخ، فرهنگ، ادبیات و شخصیت های مشترک دارند و از دیرینه تاریخ در کنار هم با صلح و آرامش زندگی کرده اند.

ما به این مشترکات افتخار می کنیم و آن را برای خودمان به عنوان یک ثروت در جهت همکاری خودمان تلقی می کنیم و همکاری هایی که هم اکنون با ایران در حوزه های مختلف داریم را به نفع کشور و مردم خودمان می دانیم. این تبلیغات مراکز مطالعاتی بر علیه روابط مابین آذربایجان و ایران که می گویید را من هم زیاد می بینم؛ چه مراکز مطالعات اسرائیلی و چه این ها که در ایران با کلیسای ارمنی در ارتباط هستند. هدف این ها فقط تخریب روابط دو کشور است.

ما ضرب المثلی آذربایجانی داریم که می گوید آنقدر جایی را می خارانند تا از آن خون در آید. حالا این ها هم می خواهند به حساب خودشان با این کارها به جایی برسند. من مطمئن هستم که با درایت مسئولین ایران و آذربایجان این تلاش ها نتیجه نخواهد داد.

- آیا این امکان وجود دارد که آذربایجان بتواند به نخجوان وصل شود؟

سفیر جمهوری آذربایجان: خیر همانطور که پیشتر گفتم ما به سرزمین های ارمنستان چشم ندوخته ایم.

- در صورت گسترده تر شدن صحنه نبرد آیا چنین رویکردی قابل بررسی خواهد بود؟

سفیر جمهوری آذربایجان: ما هیچ هدفی را در سرزمین های ارمنستان دنبال نمی کنیم. حالا که اسم نخجوان را بردید، جا دارد تا از دولت و مردم جمهوری اسلامی ایران تشکر کنم. همانطور که می دانید به خاطر اشغال سرزمین های آذربایجان، نخجوان در اصل در محاصره ارمنستان مانده است. در روزهای سخت نخجوان دولت و مردم جمهوری اسلامی ایران کمک کردند و هنوز هم این کمک ها ادامه دارد. کمک ایران در کم کردن مشکلات ایجاد شده ناشی از این جنگ را نه مردم و نه دولت آذربایجان فراموش نخواهند کرد.

ما این موضوع را خیلی واضح اعلام کردیم که در سرزمین ارمنستان هیچ هدفی نداریم و این که اشغال گری ارمنستان نه فقط به آذربایجان ضرر زد بلکه خود ارمنستان را در بن بست قرار داد. همچنین این اشغال گری لطمه بزرگی را به ایران وارد کرد. همانطور که می دانید راه آهن جلفا یکی از اصلی ترین مسیر های ترانزیت ایران بود. بعد از این که این راه آهن بسته شد در اصل چندین استان در شمال غرب ایران در بن بست قرار گرفت. پیش از آن چندین میلیون تن کالا از آنجا رد و بدل می شد. جالب است که ما هم در ایران شهر جلفا داریم و هم در نخجوان. در هیچکدام از این دو شهر قبرستان وجود ندارد چون در آنجا هیچ کس محلی نیست و همه به خاطر آن ایستگاه راه آهن و یا کار به آنجا آمده بودند.

- این اواخر ترکیه رزمایشی را در نخجوان برگزار کرد. آیا دولت آذربایجان پیش از شروع جنگ نگران حملات احتمالی ارمنستان به نخجوان بود؟

سفیر جمهوری آذربایجان: درست است ما در نخجوان با ترکیه مانور مشترک برگزار کردیم. اگر نگاهی به گذشته بیاندازیم می بینم که در دهه ۹۰ میلادی تا زمان آتش بس، ارمنستان نخجوان را مورد هدف قرار داد. سال گذشته ارتش آذربایجان یازده هزار هکتار زمین را در نخجوان پس گرفت. وزیر دفاع ارمنستان گفت که این زمین ها که در نقطه صفر مرزی قرار دارند و قلمرو بی طرف بوده است. آخر کجای دنیا می توان گفت که یازده هزار هکتار زمین بی صاحب است. ارمنستان از امکانات ارتش آذربایجان در نخجوان اطلاع دارد و امیدوارم که دچار این خیالات واهی نشود.

- پس ارمنستان در نخجوان اقدام نظامی نخواهد کرد؟

سفیر جمهوری آذربایجان: اگر هم کاری بکند جوابش را خواهد گرفت.

- در میان صحبتهایتان به نقش اسرائیل نیز اشاره کردید که پول می دهید و از آنها سلاح می خرید. نبرد جاری میان ارمنستان و آذربایجان توانسته نقش اسرائیل را به عنوان یک بازیگر در منطقه نشان دهد. چرا توازن حمایت تسلیحاتی اسرائیل از آذربایجان پر رنگ تر است؟ چرا در اوراسیا هیچ کشوری به اندازه آذربایجان چنین روابط نزدیکی با اسرائیل ندارد؟

سفیر جمهوری آذربایجان: ما در آذربایجان یک جامعه چندفرهنگی داریم. یک روستای کاملا یهودی نشین داریم. زبان آنها به زبان فارسی خیلی نزدیک است. آنها هم اعضا جامعه آذربایجان هستند. در حوزه تجارت نه فقط در آذربایجان بلکه در کشورهای دیگر خیلی فعالیت می کنند. جمهوری آذربایجان به جز ارمنستان اشغالگر با تمام کشورهای جهان ارتباطات خوبی دارد. ما در حد توان با همه کشورها همکاری می کنیم و این همکاری با سود متقابل و به نفع هر دو کشور است.

- خب سود شما سلاحی است که می خرید. سود اسرائیلی ها چیست؟

سفیر جمهوری آذربایجان: سود آنها هم پولی است که در مقابل فروش سلاح از ما دریافت می کنند.

- البته مبادله تجاری آذربایجان با اسرائیل از مبادله تجاری روسیه با اسرائیل بیشتر است.

سفیر جمهوری آذربایجان:‌ این هم به خاطر خرید نفت است. الان قیمت نفت کاهش پیدا کرده و حجم مبادله اسرائیل با ما کمتر شده است. می خواهم بگویم که نباید به چنین تبلیغات هایی استناد شود. کار یعنی همین چیزهایی که دارد انجام می شود. مثلا کارخانه مشترک خودرو سازی ایران و آذربایجان و خودروهای مشترکی که دو کشور تولید می کنند و به بازارهای ثالث می روند. این که روسای جمهور آذربایجان، ایران و روسیه در باکو و در تهران ملاقات کردند هدف این ملاقات برای برقراری آتش بس نبود. هدف این مذاکرات برای توسعه و آبادانی منطقه و افزایش امکانات و بالا بردن حجم ترانزیت در حوزه های مختلف بود. و این که سیستم برقی روسیه و آذربایجان و ایران با هم همسان سازی می شود، برای من این چیزها نتیجه است نه این که یک نفر نشسته برای خودش فکر کرده و چیزی می گوید. من هم چنان مطالبی را در مطبوعات ایرانی به ویژه آنهایی که وظیفه خود می دانند علیه آذربایجان بنویسند، می بینم. آنچه که مهم است همان همکاری هایی بود که به آن اشاره کردم.

- اسرائیلی ها حتی در فروش سلاح نیز کمی بد قلق هستند. مثلا اولین موشک مدل Lora را که در ارتش خودشان استفاده کردند، به آذربایجانی ها می فروشند که هم اینک در جنگ دارد از آن استفاده می شود. برایم جالب است که چطور توانستید اولین خریدار بهترین سلاح های آنان باشید چون معلوم است که دیگر فقط بحث پول نیست.

سفیر جمهوری آذربایجان: این هم به عنوان خریدار مهارت جمهوری آذربایجان است.

- در ایران فیلم هایی منتشر می شود که نشان می دهد این سامانه موشکی Lora آنچنان که باید و شاید خوب عمل نمی کند.

سفیر جمهوری آذربایجان: نتیجه عملکرد این را باید از طرف ارمنی پرسید چون آنها احساس کرده اند.

-آیا از سامانه موشکی Extra در این جنگ استفاده می کنید؟

سفیر جمهوری آذربایجان: من از مسائل فنی و جزئیات اطلاع ندارم. چیزی که برای من اهمیت دارد اطلاع از اسامی سرزمین های اشغالی آزاد شده است که رئیس جمهور محترم آذربایجان هر شب آن را اعلام می کند. من از جزئیات این که با چه اصولی و با استفاده از چه ابزاری این سرزمین ها آزاد می شوند اطلاعی ندارم.

- آیا رئیس جمهور آذربایجان زمانی را برای اتمام جنگ مشخص کرده است؟

سفیر جمهوری آذربایجان: رئیس جمهور محترم آذربایجان اخیرا در مصاحبه ها با رسانه های داخلی و خارجی و همین طور در خطاب به مردم آذربایجان بیان کرده که هدف نهایی ما آزادی سرزمین های اشغالی ما است.

- آیا ممکن است که آذربایجان به همین سرزمین های آزاد شده کنونی بسنده کند و تن به آتش بس بدهد؟

سفیر جمهوری آذربایجان: اولا بگویم که رئیس جمهور آذربایجان با هیچ کشوری تماس نگرفته است. این نخست وزیر ارمنستان است که از این کشور به آن کشور زنگ می زند. از این کشورهایی هم که به آذربایجان زنگ می زنند و پیشنهاد صلح و سازش می دهند، سوال ساده ای از آنها داریم، آن جنایتی که در خوجالی راه اندازه کردند و آن همه مردم بی گناه آذربایجان را کشتند، آن زمان این کشورها کجا بودند؟

الان در این چند روز ارمنستان شهر گنجه، مینگه چئویر، تووز و خیزی را هدف قرار داده است و چندین نفر شهید داده ایم. طرف ارمنی نمی تواند ادعا کند که یک مورد غیر نظامی کشته شده است. هدف اصلی حملات ارتش آذربایجان آن مناطقی بود که از آنجا به مناطق غیر نظامی آذربایجان حمله می شد. در رسانه های ایران شاهد بودیم که گفته شد موشک و خمپاره به سرزمین های جمهوری اسلامی ایران هم اصابت کرده است. من این مسئله را خیلی راحت می توانم روی نقشه به شما نشان بدهم.

هدف یگان های نظامی ارتش آذربایجان در ضد حمله، مواضع آتش نیروهای نظامی ارمنستان اشغالگر در روبه رو و دست راست جبهه است. در حالی که نقاط اصابت گلوله و یا موشک به خاک جمهوری اسلامی ایران در پشت و یا سمت چپ یگان های نظامی آذربایجان می باشد. چنانچه مطلع هستید در منطقه ای که در حال حاضر جنگ ادامه دارد جمهوری آذربایجان و ایران سد و نیروگاه برق آبی خدا آفرین و قیزقالاسی را احداث کردند. چند روز است که دشمن به اطراف این دو سد نیز موشک پرتاب می کند و اینطور وانمود می کند که گویا این را نیروهای مسلح آذربایجان پرتاب کرده اند. سد خدآفرین و قیزقالاسی هدف ارتش آذربایجان نیست، بلکه هدف آذربایجان این است که انشالله بعد از آزادی سرزمین های اشغالی از امکانات این دو سد برای توسعه و آبادانی منطقه استفاده شود.

- آیا مقامات ایرانی در این زمینه با شما گفتگو داشته اند؟

سفیر جمهوری آذربایجان: چرا با مقامات ایرانی در این مورد صحبت هایی داشته و موضوع را کاملا توضیح دادیم.

-‌اعلام مواضع ائمه جمعه چند استان ایران و این که گفتند باز پس گیری سرزمین های مسلمانان را حق قانونی آذربایجان دانسته اند، چه باز خوردی در خود آذربایجان داشت؟

سفیر جمهوری آذربایجان: مردم و مسئولین آذربایجان از این مواضع به حق ائمه جمعه استان های شمال غرب خیلی خوشحال شدند. این مطالب در ایران هم به زبان آذربایجانی ترجمه شده بود که کار سفارت را راحت کرد. نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی نیز مواضع خوبی گرفتند. سخنگوی دولت نیز مواضع خوبی گرفت و این که سخنگوی وزارت امور خارجه ایران از تمامیت ارضی آذربایجان و حق حاکمیت آذربایجان دفاع کرد، همه اینها برای ما ارزش دارد و مردم آذربایجان از این مواضع کاملا مطلع هستند. الان دارم می بینم که رسانه های ارمنستان تلاش می کنند تا صدایی را از آذربایجان که علیه روابط ایران و آذربایجان سخن می گوید پیدا کنند و آن را بروز دهند. همه این افراد آدم هایی هستند که مخالف دولت آقای الهام علی اف هستند. باید بگویم که آذربایجان از همکاری با ایران راضی است. ما مرز ایران و آذربایجان را به عنوان فرصتی برای استان های هم مرز خود تلقی می کنیم و هیچ دغدغه امنیتی از سوی ایران نداریم. این که روابط مردمی خیلی خوب بود و مرزهای ما بیست و چهار ساعته کار می کرد همگی رضایت بخش بود.

- البته این نکات از دستاوردهای شما و سفارت جمهوری آذربایجان در ایران است.

سفیر جمهوری آذربایجان: نه اینطور نیست. من در واقع فقط یک مجری هستم، یعنی اگر اراده سیاسی روسای جمهور دو کشور نبود، چنین نمی شد.

اجازه بدهید این را بگویم که در این مدت چهار سال و نیمی که در ایران هستم در هر ملاقاتی که در ایران داشتم، به شخص خودم، به سمتم و به کشورم احترام دیدم. از این که روابط ایران و آذربایجان در مسیر توسعه است همگی خوشحال هستند. در دوران کرونا و زمانی که اولین مورد در ایران اعلام شد، اولین کشور ارمنستان بود که مرز خود را به روی ایران بست. در اصل روسای جمهور پیشین ارمنستان این مرز را راه اکسیژن نامیده بودند. قبلا در مراسمی در سفارت گفته بودم که دعا می کنم که این مرز بسته بشود و این اتفاق افتاد. به جهت اطلاع شما باید بگویم که در دوران پاندمی مرز ایران و آذربایجان حتی یک ساعت هم برای ترانزیت و تجارت بسته نشد. یعنی حتی یک کامیون هم پشت مرز نماند. درست است که حجم تجارت بین ایران و آذربایجان به خاطر پاندمی کمتر شده است اما میزان ترانزیت و ترانسپورت بین دو کشور سه برابر افزایش پیدا کرده است. این همکاری فقط از طرف ایران یا فقط از طرف آذربایجان نبود، بلکه شکلی کاملا متقابل داشت و بنا به تعبیر رئیس جمهور محترم آذربایجان ما باید کرونا را تابع خودمان بکنیم نه که خودمان تابع کرونا بشویم. این جمله در مورد این بود که مرز باید برای ترانزیت و تجارت باز باشد.

الان در این چند روز ارمنستان شهر گنجه، مینگه چویر، تووز و خیزی را هدف قرار داده است و چندین نفر شهید داده ایم. طرف ارمنی نمی تواند ادعا کند که یک مورد غیر نظامی کشته شده است. هدف اصلی حملات ارتش آذربایجان آن مناطقی بود که از آنجا به مناطق غیر نظامی آذربایجان حمله می شد. در رسانه های ایران شاهد بودیم که گفته شد موشک و خمپاره به سرزمین های جمهوری اسلامی ایران هم اصابت کرده است. من این مسئله را خیلی راحت می توانم روی نقشه به شما نشان بدهم.

هدف یگان های نظامی ارتش آذربایجان در ضد حمله، مواضع آتش نیروهای نظامی ارمنستان اشغالگر در روبه رو و دست راست جبهه است. در حالی که نقاط اصابت گلوله و یا موشک به خاک جمهوری اسلامی ایران در پشت و یا سمت چپ یگان های نظامی آذربایجان می باشد. چنانچه مطلع هستید در منطقه ای که در حال حاضر جنگ ادامه دارد جمهوری آذربایجان و ایران سد و نیروگاه برق آبی خدا آفرین و قیزقالاسی را احداث کردند. چند روز است که دشمن به اطراف این دو سد نیز موشک پرتاب می کند و اینطور وانمود می کند که گویا این را نیروهای مسلح آذربایجان پرتاب کرده اند. سد خدآفرین و قیزقالاسی هدف ارتش آذربایجان نیست، بلکه هدف آذربایجان این است که انشالله بعد از آزادی سرزمین های اشغالی از امکانات این دو سد برای توسعه و آبادانی منطقه استفاده شود.

 آیا مقامات ایرانی در این زمینه با شما گفتگو داشته اند؟

سفیر جمهوری آذربایجان: چرا؛ با مقامات ایرانی در این مورد صحبت هایی داشته و موضوع را کاملا توضیح دادیم.

- اعلام مواضع ائمه جمعه چند استان ایران و این که گفتند باز پس گیری سرزمین های مسلمانان را حق قانونی آذربایجان دانسته اند، چه باز خوردی در خود آذربایجان داشت؟

سفیر جمهوری آذربایجان: مردم و مسئولین آذربایجان از این مواضع به حق ائمه جمعه استان های شمال غرب خیلی خوشحال شدند. این مطالب در ایران هم به زبان آذربایجانی ترجمه شده بود که کار سفارت را راحت کرد. نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی نیز مواضع خوبی گرفتند. سخنگوی دولت نیز مواضع خوبی گرفت و این که سخنگوی وزارت امور خارجه ایران از تمامیت ارضی آذربایجان و حق حاکمیت آذربایجان دفاع کرد، همه اینها برای ما ارزش دارد و مردم آذربایجان از این مواضع کاملا مطلع هستند. الان دارم می بینم که رسانه های ارمنستان تلاش می کنند تا صدایی را از آذربایجان که علیه روابط ایران و آذربایجان سخن می گوید پیدا کنند و آن را بروز دهند. همه این افراد آدم هایی هستند که مخالف دولت آقای الهام علی اف هستند. باید بگویم که آذربایجان از همکاری با ایران راضی است. ما مرز ایران و آذربایجان را به عنوان فرصتی برای استان های هم مرز خود تلقی می کنیم و هیچ دغدغه امنیتی از سوی ایران نداریم. این که روابط مردمی خیلی خوب بود و مرزهای ما بیست و چهار ساعته کار می کرد همگی رضایت بخش بود.

-البته این نکات از دستاوردهای شما و سفارت جمهوری آذربایجان در ایران است.

سفیر جمهوری آذربایجان: نه اینطور نیست. من در واقع فقط یک مجری هستم، یعنی اگر اراده سیاسی روسای جمهور دو کشور نبود، چنین نمی شد.

اجازه بدهید این را بگویم که در این مدت چهار سال و نیمی که در ایران هستم در هر ملاقاتی که در ایران داشتم، به شخص خودم، به سمتم و به کشورم احترام دیدم. از این که روابط ایران و آذربایجان در مسیر توسعه است همگی خوشحال هستند. در دوران کرونا و زمانی که اولین مورد در ایران اعلام شد، اولین کشور ارمنستان بود که مرز خود را به روی ایران بست. در اصل روسای جمهور پیشین ارمنستان این مرز را راه اکسیژن نامیده بودند. قبلا در مراسمی در سفارت گفته بودم که دعا می کنم که این مرز بسته بشود و این اتفاق افتاد. به جهت اطلاع شما باید بگویم که در دوران پاندمی مرز ایران و آذربایجان حتی یک ساعت هم برای ترانزیت و تجارت بسته نشد. یعنی حتی یک کامیون هم پشت مرز نماند. درست است که حجم تجارت بین ایران و آذربایجان به خاطر پاندمی کمتر شده است اما میزان ترانزیت و ترانسپورت بین دو کشور سه برابر افزایش پیدا کرده است. این همکاری فقط از طرف ایران یا فقط از طرف آذربایجان نبود، بلکه شکلی کاملا متقابل داشت و بنا به تعبیر رئیس جمهور محترم آذربایجان ما باید کرونا را تابع خودمان بکنیم نه که خودمان تابع کرونا بشویم. این جمله در مورد این بود که مرز باید برای ترانزیت و تجارت باز باشد.

- موضع دولت آذربایجان درباره تنش زدایی مابین کشورهای حوزه خلیج فارس با اسرائیل چیست؟

سفیر جمهوری آذربایجان: موضع جمهوری آذربایجان در این که دولت فلسطین با پایتختی قدس شرقی تشکیل شود خیلی واضح است. سفارت فلسطین در باکو دایر است و دولت آذربایجان به فعالیت های آنان کمک می کند. آذربایجان این روزها درگیر مسئله سرزمین های اشغال شده است. یک میلیون نفر پناهنده و آواره داریم و هیچ دولتی به ما کمک نمی کند. مثلا الان کشورهای اروپایی که قرار بود ششصد هزار نفر آواره به سمت آنها بروند همگی جلسه می گذاشتند و از آن موضوع اظهار نگرانی می کردند. اما دولت تازه تاسیس آذربایجان با یک میلون پناهنده و آواره سر پا ماند. وضعیت ما شبیه کودکی بود که تازه چهار دست و پا راه رفتن یاد گرفته بود و حالا یک بار سنگین هم بر دوشش گذاشته بودند. اما ما از پس مشکلات بر آمدیم. منظورم این است که مسئله و مشکلات خودمان برای ما خیلی مهم است. این را هم بدانید که در سیاست خارجی آذربایجان اولویت همیشه همکاری و پشتیبانی از کشورهای اسلامی است.

- آیا معتقد هستید که وقتی کشورهای اسلامی ارتباط سیاسی با اسرائیل برقرار می کنند، به فلسطینی ها کمک می کنند؟

سفیر جمهوری آذربایجان: نخیر، من فقط در مورد آذربایجان و مشکلاتمان گفتم.

- بنابراین موضع جمهوری آذربایجان در قبال تنش زدایی کشورهای حوزه خلیج فارس با اسرائیل چه خواهد بود؟

سفیر جمهوری آذربایجان: این مسئله اخیرا رخ داده است و من در این روزها آنقدر درگیر بوده ام که فرصت نشد به این موضوع بپردازم.

ما از ماه جولای درگیر مسئله جنگ بوده ایم. همانطور که خودتان می بینید خود من و سایر اعضا سفارت هر روز درگیر فعالیت های زیادی هستیم و سفیر بودن در یک کشور همسایه با مرز طولانی و اشتراکات فراوان و رفت و آمدهای زیاد همگی مستلزم پیگیری است.

- حضرتعالی در واقع می گویید چون مسئله قره باغ دغدغه اصلی مقامات آذربایجانی است، روابط اسرائیل با کشورهای عربی خلیج فارس مورد توجه مقامات آذربایجانی قرار نگرفته است.

سفیر جمهوری آذربایجان: بله همین طور است. برای ما آزادی قره باغ اولویت اول است. اجازه بدهید این را هم بگویم که همیشه برای من جای سوال بوده است که چرا در ایران روز قدس برگزار می شود ولی روز قره باغ برگزار نمی شود. قره باغ هم یک سرزمین اشغال شده است. چند روز پیش خبرنگاری در صحبت با من از لفظ قره باغ مورد مناقشه استفاده کرد. از او پرسیدم چه کسی به شما گفته است که قره باغ مورد مناقشه است. او پاسخ داد سفیر ارمنستان و وی گفته است که مردم قره باغ خود تعیین حق حاکمیت کرده اند. به آن خبرنگار گفتم که این حرف را در کشور خودتان تکرار نکنید و اجازه ندهید همچنین سمی در کشورتان پخش شود. قره باغ متعلق به آذربایجان است و اشغال شده است. این که اگر هر کس بخواهد در هر منطقه ای تعیین حق حاکمیت کند که دیگر در دنیا سنگ روی سنگ بند نمی ماند.

- مورد دیگری که شاهد آن هستم که تاثیرات منفی بر افکار عمومی داشته است، اصطلاح آذربایجان شمالی و آذربایجان جنوبی است و اینکه از قسمتی از ایران به عنوان آذربایجان جنوبی یاد می کنند. در واقع گروه هایی با اسم “پان ترک” یا هر نام دیگری از این مسئله به عنوان دستاویزی در فرآیند تجزیه طلبی استفاده می کنند. دیدگاه شما در این مورد چیست؟

سفیر جمهوری آذربایجان: در هر کشور هر جریان که پیشوند “پان” در آن وجود دارد به ضرر آن کشور است. این چیزی که شما گفتید را من هم از آن اطلاع دارم. برخی نیز در ایران به جمهوری آذربایجان، آذربایجان شمالی می گویند. من این مسئله را به نفع کشورها و مردمان خودمان نمی دانم. ما باید در این دوران به خصوص در حوزه پروژه های اقتصادی تلاش کنیم که به نفع دو کشور باشد. حال آنکه در تاریخ چه بوده است و چه شده است این کار مورخین و تاریخ شناسان است. وظیفه امروز و فردای من به عنوان دیپلمات برنامه ریزی برای آینده است.

تاکید می کنم که چنین حرف ها و چنین شعارهایی را به نفع دو کشور نمی دانم. خوشبختانه تا کنون شاهد این بوده ام که دو طرف این مسائل را مدیریت می کنند. ما نباید بگذاریم دیگران سو استفاده کنند و نباید اجازه بدهیم که جای خالی ایران را در آذربایجان و یا جای خالی آذربایجان را در ایران دیگران پر کنند. خدا را شکر که ما زبان همدیگر را می فهمیم و دین مشترک، مذهب مشترک و ادبیات مشترک داریم که من همگی را یک ثروت با ارزش می دانم.

۱۳۹۹/۰۷/۲۴

ربیعی درباره حمله ارمنستان به آذربایجان: زنان، کودکان و اهالی بی‌گناه گنجه در خاک ‌و خون غلطیدند

سخنگوی دولت ایران با اشاره به حمله موشکی ارمنستان به شهر گنجه آذربایجان به‌رغم آتش‌بس آن را «دردناک» خوانده و گفت تعدادی از زنان، کودکان و اهالی بی‌گناه شهر گنجه در خاک و خون غلطیدند.

علی ربیعی، سخنگوی دولت ایران در نشست خبری خود با اشاره به حمله موشکی ارمنستان به شهر گنجه جمهوری آذربایجان به‌رغم آتش‌بس گفت: "در هفته گذشته خوشبختانه در پرتو تعاملات دیپلماتیک، جمهوری آذربایجان و ارمنستان به حول یک آتش‌بس انسانی به توافق رسیدند. البته در این میان شاهد یک نقض آتش بس دردناک بودیم که در خاک و خون غلطیدن تعدادی از زنان، کودکان و اهالی بی‌گناه شهر گنجه نقطه اوج آن بود".

وی در ادامه تصریح کرد: "گنجه شهر نظامی گنجوی در فراسوی تعلق آن به جمهوری آذربایجان، ضمناً ستاره‌ای است در کهکشان ادب و فرنگ جهانی و ادبیات فارسی".

ربیعی اظهار داشت: "همانطور که بارها گفته‌ایم ما از هر گونه ابتکاری که بتواند موجب توقف جنگ میان آذربایجان و ارمنستان، برقراری آتش بس و جلوگیری از کشته شدن انسانها گردد، حمایت می‌کنیم".

وی افزود: "در این راستا از همان ابتدای شروع درگیری‌ها و در جریان گفت‌وگوهای رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان با همتایان خود در دو کشور ارمنستان و جمهوری آذربایجان و مقامات سایر کشورهای منطقه و همچنین موضع‌گیریهای سایر مسئولین رسمی کشورمان، ایران آمادگی خود را جهت میانجیگری، کمک به حل بحران و کاهش تنش بین دو کشور اعلام کرد".

گفتنی است روز ۱۱ اکتبر، ارمنستان به‌رغم آتش‌بس در ساعات نیمه شب به گنجه که دومین شهر بزرگ آذربایجان است، حمله موشکی انجام داد که در پی آن دهها نفر از جمله زنان و کودکان جان باخته و یا مجروح شدند.

کالین: آنچه در قفقاز جنوبی رخ می‌دهد، جنگ قدرت است

 سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه اعلام کرد که آنچه در قفقاز جنوبی رخ می‌دهد، جنگ قدرت است.

ابراهیم کالین، سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «خبر گلوبال» اعلام کرد: "آنچه در قفقاز جنوبی رخ می‌دهد، جنگ قدرت است. ترکیه با آذربایجان رابطه بسیار ویژه‌ای دارد. تمام اقشار جامعه؛ از حزب حاکم تا مخالفان اصلی، ملی‌گرایان و سوسیال دموکرات‌های ترکیه از آذربایجان حمایت می‌کنند".

کالین تاکید کرد: "در روزهای اخیر به‌ویژه رسانه‌های غربی تحت تاثیر لابی ارمنی علیه ترکیه سیاه‌نمایی انجام می‌دهند و می‌گویند که «این مسئله به‌دلیل مداخله ترکیه حل نشده و آتش‌بس برقرار نمی‌شود». این یک بحث بسیار بی‌معنی است. اگر اتفاقی علیه آذربایجان رخ می‌دهد، ترکیه را نیز متاثر می‌کند و ما به آن واکنش نشان می‌دهیم".

وی تصریح کرد:" قره‌باغ بخشی از خاک آذربایجان است. ما درباره یک قلمروی بحث برانگیز صحبت نمی‌کنیم. طبق حقوق بین‌المللی و مدارک تاریخی اینجا سرزمین‌های اشغالی است. در صورتی که گروه مینسک یک برنامه اقدام با چارچوب و تاریخ معیینی تهیه نکند، توقف درگیری میان آذربایجان و ارمنستان قابل ممکن نخواهد بود".

کالین در رابطه با اظهارات الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان مبی بر اینکه "ترکیه نیز عضو گروه مینسک بوده و باید یکی از سران مشترک باشد"، گفت: "بسیار درست است. چراکه ترکیه می‌تواند در این مسئله یک نقش راه‌‌حل‌گرا ایفا کند".

۱۳۹۹/۰۷/۲۳

آیا رویکرد ایران در قبال قره‌باغ اشغالی تغییر یافته است؟

 به نظر می‌رسد موضع ایران در قبال قره‌باغ اشغالی بر اثر عوامل سیاسی، اعتراضات شهروندان تُرک، حمایت ترکیه از جمهوری آذربایجان و پیشروی ارتش این کشور در مناطق اشغالی تا حدودی تغییر یافته است.

رویکرد حکومت جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران قره‌باغ اشغالی طی روزهای اخیر ناشی از فاکتورهایی مانند اعتراضات شهروندان تُرک این کشور، انتقاد برخی شخصیتهای دینی و سیاسی، حمایت قوی ترکیه از آذربایجان و پیشروی و موفقیت‌های چشمگیر ارتش این کشور در مقابل نظامیان اشغالگر ارمنستان، افشای حضور گروه تروریستی پ.ک.ک در این منطقه و غیره، لااقل در ظاهر شاهد تغییر نسبی بوده است.

ایران طی سه دهه گذشته به عدم پایبندی به چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر تعلق قره‌‌باغ کوهستانی به جمهوری آذربایجان و کمک ضمنی به ادامه اشغال این منطقه توسط ارمنستان با حمایت‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی خود از ایروان متهم بوده است. رسانه‌های آذربایجان هفته گذشته بار دیگر تصاویری از کمک‌های لجستیک روسیه که از طریق ایران به مناطق اشغالی در قره‌باغ ارسال و توسط ارتش آذربایجان به غنیمت گرفته شده، منتشر کردند.

- حضور عناصر گروه تروریستی پ.ک.ک در قره‌باغ برای حمایت از نیروهای اشغالگر ارمنستان

از سوی دیگر گفته می‌شود حکومت ایران به ارمنستان و رژیم اسد برای انتقال اعضای گروه تروریستی پ.ک.ک و شاخه‌های سوری و ایرانی آن یعنی پژاک و ی.پ.گ به قره‌باغ کمک کرده است. این تروریست‌ها از چند دهه پیش سازماندهی و برای کشتار شهروندان بی‌گناه آذربایجان در قره‌باغ به کار گرفته شده‌اند. این گروههای تروریستی در ترور سربازان وظیفه و مردم عادی مناطق شمال غرب ایران نیز سابقه دراز و ید طولایی دارند.

روزنامه «آرمان» ایران به عنوان یکی از رسانه‌های نزدیک به دولت حسن روحانی طی مطلبی در ژوئن ۲۰۱۶ به این امر اعتراف کرد. این روزنامه از قول دکتر افشار سلیمانی، استاد روابط بین‌الملل و سفیر سابق ایران در باکو نوشت: «به دنبال بروز تنش اخير (میان مسکو و آنکارا) روسيه از اهرم ارمنستان برای تاثير بر تركيه استفاده می‌كند و با اسكان ارامنه سوری و برخی افراد وابسته به پ.ک.ک در قره‌باغ كوهستانی، از اين ابزارها عليه تركيه بهره‌برداری می‌كند».

عثمان اوجالان نیز دوازده سال پیش در مصاحبه با مجله «چشم‌انداز ایران» که توسط احسان هوشمند، روزنامه‌نگار کُرد صورت گرفت، خبر از سیطره جمهوری اسلامی بر گروه تروریستی پ.ک.ک داد. وی که تا آن زمان همراه با برادر بزرگترش عبدالله اوجالان به مدت بیش از دو دهه به عنوان یکی از سرکردگان این گروه فعالیت کرده بود، گفت: «جمیل باییک، نماینده عبدالله اوجالان در ایران بود. جمهوری اسلامی مرا کنار زد و باییک را به قدرت رساند. سال ۲۰۰۲ بسیار مهم بود. با حمایت ایران باییک در پ.ک.ک به قدرت رسید».

در رابطه با غائله اخیر نیز، پایگاه اطلاع رسانی «تحولات جهان اسلام» که اخبار و گزارش جریان «مقاومت» و گروه‌های نیابتی ایران مانند حشدالشعبی، حوثی‌ها، حزب الله، فاطمیون، زینبیون و غیره را پوشش می‌دهد، مقاله‌ای از «طاها عبدالهی» خبرنگار و نویسنده حوزه قفقاز را منتشر و اعلام کرده است: «اخباری درباره اعلام آمادگی گروه‌های چپگرای کُرد کنگره خلق کردستان اعم از حزب کارگران کردستان ترکیه (PKK) و یگان مدافع خلق کردهای سوریه (YPG) در این نبرد منتشر شده است. این گروه‌ها چرا باید به ارمنستان بروند؟ بشار اسد با دادن امتیازاتی به کُردها سعی کرده آنها را در سوریه به سوی خود بکشاند. حال که یک جنگ نیابتی دیگر سر بر آورده است حضور کُردها در نبردهای کوهستانی می‌تواند بسیار موثر باشد و وزنه تحولات را به سمت ارمنستان سنگین‌تر کند».


- نمونه‌هایی از حمایت شفاف ایرانیان از موضع ارمنستان

بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و دانشگاهی در ایران مانند علی مطهری، یدالله کریمی‌پور و برخی نمایندگان مجلس ایران نیز به این سیاست کشورشان اعتراف و اعتراض کرده‌اند. برای نمونه، روزنامه «مردم سالاری» متعلق به مصطفی کواکبیان، نماینده چند دوره مجلس ایران به نقل از «یک استاد علوم سیاسی در تهران که خواست نامش فاش نشود» اعلام کرده است: «پیروزی جمهوری آذربایجان در درگیری کنونی می‌تواند به بزرگترشدن مرز این کشور با ایران به حدود ۱۳۰ کیلومتر بیانجامد. قرارگرفتن در برابر یک همسایه قدرتمند و بالقوه تهدیدآمیز در راستای منافع امنیت ملی ایران نیست».

محمدباقر طباطبایی، مدیر فرایندهای معماری و فرهنگی شهر مشهد که چندی پیش خواهان تخریب مسجد زاهدان به دلیل اقتباس آن از آثار عثمانی شده، اما سپس عذرخواهی کرده بود، در حساب توئیترش نوشته است: «بايد با تمام قوا از ارمنستان حمايت كرد و باكو و اردوغان را سرجای خود نشاند». دکتر الهه کولایی، نماینده سرشناس جناح اصلاح طلب در دوره ششم مجلس ایران و رئیس مرکز مطالعات اوراسیای مرکزی دانشگاه تهران نیز به «ایرنا» گفته است: نوعی ائتلاف یا بلوکبندی، ایران را در کنار ارمنستان و روسیه قرار می‌دهد.

وبسایت «دیپلماسی ایرانی» متعلق به صادق خرازی سفیر اسبق ایران در سازمان ملل و معاون پیشین وزیر امور خارجه این کشور نیز دو روز پیش در مقاله ای اذعان داشته است: «جمهوری اسلامی در یکی از واضح ترین نشانه های رویکرد عملی در سیاست خارجی، به طور کلی در این مناقشات از ارمنستان مسیحی در قبال جمهوری آذربایجان با اکثریت شیعه حمایت کرده است».

حال به نظر می‌رسد سیاست تهران در قبال قره باغ اشغالی از روی ناچاری یا به هر دلیل دیگر تاحدودی لااقل به ظاهر تعدیل یافته است. نشانه این امر را می‌توان در اظهارات چند روز پیش علی اکبر ولایتی، مشاور آیت الله سیدعلی خامنه‌ای رهبر ایران در امور بین‌الملل و علی ربیعی، سخنگوی دولت حسن روحانی، رئیس جمهور این کشور مبنی بر لزوم تخلیه قره باغ از اشغال ارمنستان یافت. 

- بررسی جوانب و دلایل تغییر نسبی یا ظاهری رویکرد ایران در قبال قره‌باغ

از عامل سیاسی آغاز کنیم؛ بدون تردید، اعتراض گسترده شهروندان تُرک در شهرهای مختلف شمالغرب ایران و همچنین کمپین آنها در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی موجب عقب نشینی واقعی یا ظاهری مقامات تهران در قبال رخدادهای اخیر قره‌باغ شده است. حکومت ایران چند ماه به انتخابات ریاست جمهوری نیاز شدیدی به حضور مردم، به ویژه دهها میلیون شهروند تُرک پای صندوقهای رای دارد. مهم این نیست که تهران چه ادعا و رویکردی در قبال قره باغ داشته، بلکه تصور شهروندان تُرک از سیاست کشورشان در این زمینه موثر است.

به نظر می‌رسد، آیت‌الله خامنه‌ای، به عنوان رهبر سیاسی-مذهبی جمهوری اسلامی ایران به مشاور سیاسی (ولایتی) و همچنین نمایندگان مذهبی خود دستور داده است تا فتیله نزاع (حداقل به صورت لفظی) در قره باغ را پایین بکشند. اظهارات ولایتی مبنی بر اینکه «مناطق اشغالی آذربایجان باید تخلیه شود» را میتوان به آیت الله خامنه‌ای منسوب و نشانه تغییر موضع او در این زمینه ارزیابی کرد. به ویژه اینکه جمله مذکور در مصاحبه با «کیهان» به عنوان روزنامه اصلی رهبر ایران که توسط نماینده او در این رسانه مدیریت می‌شود، بیان شده است. درحالیکه وی تا پیش از این، بدون اشاره به تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان، به این نکته که «قره‌باغ خاک اسلام است» اکتفا کرده بود.

همین ابهام باعث شده تا برخی از ایرانی‌ها ادعاهای گوناگونی و عجیبی درباره وضعیت قره‌باغ کوهستانی عنوان کنند. به عنوان مثال، بهنام غلامی در حساب توئیترش نوشته است: «دقیقا با ادله‌ای که جمهوری باکو به استناد آنها به آرتساخ-قره‌باغ حمله کرده و می‌خواهد آن را ضمیمه خاکش کند، ایران می‌تواند به خود باکو، گنجه و ارمنستان و دیگر نقاط ایران شمالی حمله و آنها را ضمیمه خاک ایران کند». از این دست ادعاها را می‌توان در توئیت‌های افراد منسوب به وبسایت موسوم به «آذری‌ها» که ید بالایی در انتشار ادبیات و نظریه‌های نفرت پراکنی علیه شهروندان تُرک ایران دارند را مشاهده کرد.

حسن شریعتمداری، دبیرکل «شورای مدیریت گذار» در این‌باره گفته است: «سپاه کمک می‌کند تسلیحات نظامی مخفیانه به ارمنستان برسد و ائمه‌ جمعه شهرهای تُرک‌نشین هم در قالب حمایت از جمهوری آذربایجان بیانیه می‌دهند و می‌گویند آنجا ملک ولایت است. آنها اسم جمهوری آذربایجان را نمی‌برند و در لفافه می‌گویند آنجا باید متعلق به شیعه و ولایت فقیه باشد. این رویکردها خود آغازگر تنشهای جدید بین ما و جمهوری آذربایجان خواهد بود».


- تاثیر واکنش مذهبی تُرک‌های ایران بر موضع جدید این کشور در قبال قره‌باغ

درباره تاثیر این فاکتور، دکتر سیدجواد میری، جامعه‌شناس ایرانی و استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی» این کشور در کانال تلگرامی «دین، فرهنگ و جامعه» نوشته است: حجم بالای کلیپ‌هایی که با مضامین دینی، به ویژه شیعی که در این شش روزِ جنگ در قفقاز جنوبی به تُرکی آذربایجانی در فضای مجازی ایران منتشر می‌شود، قابل مطالعه است برای اهل تحلیل».

در همین راستا، نمایندگان ولی فقیه در چهار استان آذربایجان غربی، اردبیل، آذربایجان شرقی و زنجان طی بیانیه‌ای ضمن «شهید» دانستن نیروهای آذربایجان که در درگیری‌های اخیر کشته شده‌اند، تاکید کردند: «هیچ تردیدی در تعلق قره باغ به آذربایجان و اشغال آن و لزوم بازگشت این اراضی به آذربایجان، کشور اهل بیت نیست. دولت آذربایجان در بازپس گیری این اراضی کاملاً قانونی و شرعی عمل کرده و با این اقدام درصدد اجرای ۴ قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برآمده است».

قطعا این بیانیه با موافقت رهبر ایران صادر شده است، چون یک روز بعد نیز آیت الله علیرضا اعرافی، مدیر حوزه های علمیه این کشور که توسط آیت الله خامنه‌ای منصوب می‌شود با انتشار بیانیه‌ای گفت: «براساس قوانین و حقوق بین الملل منطقه قره‌باغ متعلق به کشور آذربایجان و پاره تن اسلام است و از این سرزمین جداناپذیر است. حوزه‌های علمیه و بزرگان و اساتید و طلاب آن بر اساس معارف و احکام نورانی اسلام خود را موظف به حمایت و دفاع از ملت رشید آذربایجان می‌دانند».

این موضع گیری‌ها در راستای وعده روز دوشنبه سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران است که گفت: «ایران طرحی را آماده کرده است که از طریق مشورت با آذربایجان و ارمنستان و دولت‌های منطقه و همسایگان ما پیگیری خواهد شد». ولایتی در رونمایی خود از طرح جدید ایران بر «لزوم آزادسازی ۷ شهر در جنوب جمهوری آذربایجان که توسط ارمنستان اشغال شده است» تاکید کرد. درحالیکه باکو خواستار عقب‌نشینی ‎ارمنستان از تمام ۱۳ شهر (۵ شهر در ‎قره‌باغ و ۷ شهر مجاور آن) است.

هادی محمدی، کارشناس روابط بین الملل و روزنامه‌نگار در تهران نیز در توئیتر خود چنین به ولایتی پاسخ داده است: «ایران بر آزادی ۷ شهر اشغال شده از سوی ارمنستان در خلال جنگ های دهه ۹۰ میلادی تاکید دارد (بخش هاشورخورده اینفوگرافیک). این اتفاق آغاز گفتگوها برای صلح نهایی بر سر بخش اصلی قره‌باغ (منطقه خاکستری) خواهد بود. بدون پایان اشغالگری که مورد تایید مجامع بین المللی است بحران قفقاز تمام نمی‌شود».

- بازتاب رویکرد جدید علمای مذهبی ایران در قبال قره‌باغ

می‌توان گفت که نه تنها این دو بیانیه موجب کاهش دغدغه شهروندان تُرک‌ ایران درباره قره‌باغ اشغالی نشده، بلکه انتقادات بسیاری نیز از داخل حاکمیت جمهوری اسلامی متوجه آن بوده که در ادامه به چند مورد اشاره می‌شود.

روزنامه «ایران» به مدیریت دولت روحانی به نقل از حسن بهشتی‌ پور، کارشناس باسابقه مسائل امنیتی و تحلیلگر حوزه قفقاز نوشته است: «مواضعی که توسط برخی ائمه جمعه و نمایندگان مجلس گرفته شد، نه انطباقی با مواضع اصولی سیاست خارجی ما داشت و نه منطبق با منافع ملی ایران بود. در این موضوع ردپای نوعی پوپولیسم را می‌شود دید».

هوشمند هم چهار روز پیش طی مقاله‌ای در روزنامه اصلاح طلب «شرق» راجع به بیانیه علمای مذکور نوشت: «آیا چنین موضع گیری‌هایی به تضعیف موقعیت دولت برای پیشبرد نقش میانجی‌گری و بیطرفی کشور با هدف یافتن راه حلی دیپلماتیک منجر نمی‌شود؟ اگر کسانی تحت تأثیر این بیانیه در خیابان حاضر شده یا فراتر از آن به همراهی با یکی از طرف‌های درگیر در مناقشه قفقاز بپردازند و دیگر پیامدهای این بیانیه، آیا مسئولیت اخلاقی و قانونی آن با صادرکنندگان بیانیه نیست؟».

حجت مرتجی، ‏از مدیران خبرگزاری «ایرنا» نیز در حساب توئیترش گفته است: «چهار امام جمعه اگر دغدغه دینی دارند و نه قومی و با موضع رسمی ایران کاری ندارند، چرا درباره برخورد با مسلمانان در چچن و سینکیانگ سکوت کرده اند؟». وبسایت محافظه کار «دیده بان ایران» نیز طی گزارشی با عنوان «سیاست خارجه دعوای طلبگی نیست» نوشته است: اینکه در موضوعی به این مهمی بدون درنظرگرفتن جوانب امر، برخی با نامبردن «کشور اهل بیت» حکم نهایی را صادر می‌کنند، جز دخالت آشکار در امور کشورهای خارجی نیست و طبیعتا تبعات آن را هم باید پذیرا باشند.


-‌ پیشرویهای ارتش جمهوری آذربایجان در نبرد آزادسازی قره‌باغ اشغالی

آزادسازی مناطق گسترده و چندین شهر و روستای جمهوری آذربایجان توسط ارتش این کشور و همچنین عدم تمایل روسیه برای حمایت تمام عیار نظامی از ارمنستان نمی‌تواند بر تعدیل سیاست ایران در قبال قره‌باغ بی تاثیر باشد. فرزاد صمدلی، نویسنده و کارشناس مسائل سیاسی طی مطلبی با عنوان «رقابت میان مقامات ایران در محکوم کردن ارمنستان» در فیسبوک خود گفته است: «ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه اعلام کرده که به دلیل اینکه جنگ در خاک آذربایجان جریان دارد نمی‌تواند تحت عنوان پیمان امنیت دسته جمعی به ارمنستان کمک کند.»

صمدلی با اشاره به پیشروی ارتش جمهوری آذربایجان در قره‌باغ و اعتراض شهروندان تُرک ایران به رویکرد تهران در قبال قره‌باغ، نوشت: «این مسائل باعث شد تا مقامات ایرانی برای اولین بار در ۳۰ سال گذشته به صورت مکرر بر تمامیت ارضی آذربایجان صحه بگذارند».



۱۳۹۹/۰۷/۲۲

معاون سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: قره باغ متعلق به شیعیان و جمهوری آذربایجان است

 سردار یدالله جوانی گفت: اسناد و مدارک تاریخی نشان می دهد منطقه «قره باغ» متعلق به جمهوری آذربایجان و مردم مسلمان آذربایجانی خصوصا شیعیان در این منطقه است. بدون تردید، پایان یافتن اختلافات و مناقشه در این منطقه، مستلزم این است که این منطقه از حالت اشغالی خارج شود.

به گزارش قره باغ سسی به نقل از دیدبان ایران، سردار یدالله جوانی اظهار کرد: در دوران حدود ۳۰ ساله مناقشه، می بینیم که چندین بار جنگ بی حاصل بین دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر مسئله «قره باغ» رخ داده است و هیچ یک از طرفین به خواسته های خودشان نرسیده‌اند.

وی معتقد است که قطعنامه های شورای امنیت می تواند یک مبنای محکمی برای حل بحران «قره باغ» باشد؛ چرا که در این قطعنامه ها منطقه «قره باغ» از سوی شورای امنیت متعلق به آذربایجان شناخته شده است و شرایط کنونی نشان می دهد که ارمنستان این مناطق را به نوعی اشغال کرده است.

معاون سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: مطابق با حقوق بین‌الملل و مبتنی بر چهار قطعنامه صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل در اوایل دهه ۹۰میلادی، ‌جمهوری آذربایجان مُحق برای باز پس‌گیری این مناطق است اما نه از طریق جنگ و درگیری بلکه از طریق مذاکره باید رسیدن به این خواسته را دنبال کند.

جوانی ادامه داد: به هر حال اسناد و مدارک تاریخی نشان می دهد منطقه «قره باغ» متعلق به جمهوری آذربایجان و مردم مسلمان آذربایجانی خصوصا شیعیان در این منطقه است. بدون تردید، پایان یافتن اختلافات و مناقشه در این منطقه، مستلزم این است که این منطقه از حالت اشغالی خارج شود.

این مقام بلندپایه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اظهار داشت: ایفای نقش میانجی گری فعال از سوی جمهوری اسلامی به طور قطع به نفع صلح و ثبات و آرامش در منطقه است و ادامه جنگ هم به طور قطع یک پدیده خسارت بار برای این منطقه و حتی خود کشورهای درگیر است.

چاووش اوغلو: جامعه جهانی بر خروج ارمنستان از اراضی اشغالی آذربایجان تاکید کند

 وزیر امور خارجه ترکیه اعلام کرد که در صورتی می‌توانیم درخواست آتش‌بس جامعه جهانی را باور کنیم که بر خروج ارمنستان از اراضی اشغالی آذربایجان نیز تاکید کنند.

مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه در مصاحبه مطبوعاتی مشترک با «آن لینده» همتای سوئدی خود با اشاره به اینکه جامعه جهانی از آتش بس اعلامی در قره‌باغ اشغالی استقبال کرده و اظهار داشت: اگر علاوه بر درخواست آتش‌بس، شاهد فراخوان جامعه جهانی برای خروج ارمنستان از اراضی اشغال شده آذربایجان باشیم، آن وقت حسن نیت آنان برای حل مساله (قره‌باغ) را باور خواهیم کرد.

وی با تاکید بر اینکه ترکیه در هر فرصت و بستری مواضع خود در رابطه با قره‌باغ را بیان می‌کند، افزود: قطعنامه‌های شورای امنیت و همچنین سازمان امنیت و همکاری اروپا(OSCE) در رابطه با اشغال قره‌باغ مشخص است. اگر غیر از آتش بس در خصوص خروج ارمنستان از اراضی اشغالی نیز فراخوان داده شود، آن وقت می‌توانیم به حسن نیت آنان باور کنیم.

چاووش اوغلو با اشاره به واکنش جامعه جهانی به اشغال بخشهایی از اوکراین و گرجستان٬ گفت: درخصوص اوکراین نیز گفتگو کردیم. ماموریت سازمان امنیت و همکاری اروپا نیز در گرجستان فعال است. وقتی از تمامیت ارضی اوکراین یا گرجستان سخن می‌گوییم همه بر خروج ارتش روسیه یا دیگر عناصر تاکید می‌کنند. اما در مورد قره‌باغ چنین تاکیدی صورت نمی‌گیرد.

توازن استراتژیک در قفقاز پس از دو قرن به هم خورده است (؟)

 اواخر قرن هجدهم میلادی شاهد برپایی توازن جدید در منطقه قفقاز بود. روسها با تثبیت موقعیت خود و حضور در عرصه جهانی به عنوان یک قدرت اروپایی نوین برای گسترش مناطق تحت نفوذ خود و دسترسی به آبهای گرم از کوه های صعب العبور قفقاز شمالی گذشته و وارد خانات مسلمان نشین در قفقاز شدند. پس از شروع انحطاط نسبی در حکومت قاجاریه پس از مرگ آقا محمد خان قاجار نیروهای روسی پس از از یک جنگ طولانی مدت و مشقت بار توانستند طی تعهد نامه های گلستان و ترکمنچای مناطق شمالی رود ارس را به بخشی از خاک خود ضمیمه کنند. 

با وجود این که بیش از دویست سال از عهدنامه گلستان میگذرد هنوز هم توازن استراتژیک به نفع روس ها در منطقه رقم خورده است. در پی خلع قدرت ایجاد شده پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، سه جمهوری آذربایجان ارمنستان و گرجستان توانستند استقلال نسبی خود را در سال ۱۹۱۸ اعلام کنند. اما با تاسیس اتحاد جماهیر شوروی نظامیان روسها بار دیگر قفقاز را تحت اشغال خود درآورده و جمهوری های تازه تاسیس را تبدیل به بخشی از اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی کردند. در این راستا و در طول عمر ۷۰ ساله اتحاد جماهیر شوروی جابجایی های قومیتی و سرزمینی زیادی در داخل خاک امپراتوری سرخ صورت گرفت و یکی از مهمترین آنها جدا شدن کریدور زنگیلان در جنوب ارمنستان و جداسازی جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان بود.

روسها در طی حاکمیت دو قرن اخیر خود صرفاً بر فراسوی ارس حاکم نبوده و برای مدتی بر مناطق شمالی ایران و آذربایجان نیز حاکمیت خود را اعمال کردند. در این دوره آذربایجان ایران به مرکزیت تبریز صحنه مجاهدت مردمی علیه اشغالگری روس بود که صد البته روزهای خونین برای منطقه رقم زد. در تداوم این حاکمیت و پس از شعله ور شدن جنگ اول قره باغ در سال ۱۹۸۸ نیروهای روسیه با حضور در میادین جنگ و کمک تسلیحاتی و مستشاری توانستند نقاط استراتژیکی از جمهوری آذربایجان را جدا کرده و در اختیار ارامنه قرار دهند. پس از اعلام آتش بس در سال ۱۹۹۴ روسها در قالب تشکیلاتی موسوم به گروه مینسک سیاست‌های ضد آذربایجانی خود را ادامه داده و سی سال حالت «عدم راه حل» را به منطقه تحمیل کردند.

اما جنگ ۱۳ روزه قفقاز که با آزاد سازی نزدیک به ۱۵ درصد مناطق اشغال شده در طی جنگ اول قره باغ همراه بود معادلات استراتژیک را گویا توانسته است جابجا کند. در این جنگ نسبتاً کوتاه مدت پیشروی نیروهای آذربایجانی با کمک مستشاری و نظامی ترکیه نسبتاً چشمگیر بود اما آنچه که آن را به لحاظ ژئوپلیتیک حائز اهمیت می کند حضور نیروهای روسی در قالب مستشاری و نیروهای شرکت خصوصی واگنر در جنگ قره باغ بود. 

پس از ۲۰۰ سال آذربایجانی ها برای اولین بار به توسعه ارضی پرداختند. اگرچه که مناطق آزاد شده طبق قرارداد ها و موازین سازمان ملل بخشی از خاک جمهوری آذربایجان می‌ باشد اما در مدت یاد شده تمام آن در اختیار ارامنه بوده و منابع زیرزمینی و رو زمینی آن توسط ارامنه مورد استفاده قرار گرفته است. هم اکنون منطقه‌ای به وسعت ۲۵۰۰ کیلومتر جابجا شده است. اهمیت استراتژیک این پیشروی ها بدین معناست که نیروهای جمهوری آذربایجان نه تنها توانسته اند نیروهای ارمنستان را به عقب برانند بلکه توانستند آن را علیرغم فشارها و حضور روسیه در منطقه انجام دهند. بنابر تحلیل کارشناسان روسی پس از فروپاشی خط اول دفاعی ارمنستان و ضربات جدی به خط دوم، در صورت عدم اعلان آتش بس در طی ۳ روز مناطق آزاد شده به دست ارتش جمهوری آذربایجان می‌توانست به بیش از ۵ هزار کیلومتر مربع برسد و راه را برای ورود به عمق قره باغ هموار سازد.


بهره سخن:

هر چند که آتش بس اعمال شده در نشست مسکو تامین کننده منافع جمهوری آذربایجان نمی باشد اما مطالعه آنچه که گذشت نشان می دهد که برای اولین بار پس از دویست سال توازن استراتژیک در قفقاز «علیه روسها» رقم خورده است. مطلبی که برداشت های بسیار مهمی برای استراتژیست های منطقه ای و فرامنطقه ای خواهد داشت.....

آذربایجان: ارمنستان با موشک بالستیک میان‌برد البروس شهر گنجه را هدف قرار داد

 مدیر آژانس ملی پاکسازی مین آذربایجان اعلام کرد که ارتش ارمنستان روز گذشته محل مسکونی در گنجه را با موشک بالستیک میان‌برد البروس که بسیار مخرب و کشنده است هدف قرار داد.

حکمت حاجی‌اف، مشاور رئیس‌جمهور، غضنفر احمداف، مدیر آژانس ملی پاکسازی مین آذربایجان و نیازی بایرام‌اف، فرماندار گنجه به همراه جمعی از سفرای کشورهای خارجی در آذربایجان از محل اصابت موشک شلیک شده از سوی ارتش ارمنستان در گنجه بازدید کردند.

غضنفر احمداف اظهار داشت: با توجه به تحقیقاتی که بر روی موشکی که دیروز توسط ارمنستان به محل مسکونی در شهر گنجه پرتاب شده بود انجام دادیم، مشخص شد که این موشک از نوع موشک‌های البروس است که حدود ۱۴ متر طول داشته و حاوی ۷۰۰ کیلوگرم مواد منفجره و ۳۰۰ کیلومتر برد است.

وی افزود: این موشک به خانه‌ای در گنجه اصابت کرده و تلفات و خسارت سنگینی به جا گذاشت.

حکمت حاجی‌اف نیز با بیان اینکه موشک البروس معادل موشک اسکاد در ناتو است، گفت: اسکاد یک موشک بالستیک میان‌برد است که قابلیت نصب کلاهک‌های هسته‌ای را دارد. اگر نگاهی به جنگ‌های جهان بیندازیم می‌بینیم که پرتاب موشک بالستیک و مخرب اسکاد به شهری که حدود ۵۰۰ هزار نفر جمعیت دارد بسیار نادر است.

مردم گنجه با گذاشتن اسباب‌بازی و گل میخک در کنار آوارهای این حمله، جنایات ارمنستان را محکوم کردند.

گفتنی است بامداد روز ۱۹ مهرماه ۱۳۹۹ در پی نقض آتش‌بس توسط ارمنستان و شلیک چندین موشک به مناطق مسکونی جمهوری آذربایجان و اصابت موشک به یک خانه مسکونی در شهر گنجه ۹ غیرنظامی از جمله زنان و کودکان جان باخته و ۳۴ نفر مجروح شدند.



براساس اعلام مقامات جمهوری آذربایجان، این کشور تاکنون از هدف قرار دادن اهداف غیرنظامی در قره باغ اشغالی و هرگونه هدف نظامی و غیرنظامی در خاک ارمنستان خودداری کرده است.





۱۳۹۹/۰۷/۲۱

موضع ایران نسبت به درگیری ‌های قره ‌باغ

 ایران موضع سی سال پیش خود را حفظ کرده و هنوز در قبال همسایه مسلمان آسیب دیده از اشغال و ارمنستان اشغالگر موضعی یکسان دارد.

حملات پیاپی ماه‌ های اخیر ارمنستان به خاک جمهوری آذربایجان، سرانجام روز یکشنبه ٢٧ سپتامبر تبدیل به درگیری نظامی شد. این درگیری که شدیدترین درگیری بین دو کشور از سال ٢٠١٦ تاکنون به شمار می رود، پس از اقدامات تلافی ‌جویانه جمهوری آذربایجان بر اساس اصل دفاع مشروع در مقابل حملات نیروهای ارمنستان به اهداف نظامی و اماکن مسکونی در قره ‌باغ کوهستانی آذربایجان به وقوع پیوست. در اواسط ماه ژوئیه گذشته نیز به دنبال اقدامات تحریک ‌آمیز ارمنستان، درگیری هایی در منطقه رخ داده بود و با توجه به اینکه حملات ارمنستان این بار متوجه منطقه تووز به عنوان کریدور انرژی و نقل و انتقال شده بود، تحلیلگران بر این عقیده اند که ارمنستان در صدد منحرف کردن افکار عمومی از مناطق تحت اشغال به سمت مناطق سوق‌ الجیشی است.

تنش فزاینده بین دو جمهوری شوروی سابق، در اصل ریشه ‌ای ٣٠ ساله در خاکهای اشغال شده آذربایجان دارد. اشغال تدریجی قره ‌باغ آذربایجان از سوی ارمنستان نهایتاً در سال ١٩٩٢ تبدیل به جنگ شد و این جنگ تا اعلام آتش‌ بس در ماه می ١٩٩٤ ادامه یافت. از آن تاریخ تاکنون منطقه قره ‌باغ شامل ٥ شهرستان خان‌ کندی، آغ‌ دره، شوشا، خوجالی و خوجاوند و مناطق پیرامون قره ‌باغ شامل ٧ شهرستان کلبجر، لاچین، قبادلی، زنگیلان، جبرائیل، فضولی و آغ ‌دام یعنی حدود ٢٠ درصد از خاکهای جمهوری آذربایجان تحت اشغال ارمنستان قرار دارد.

برای پایان دادن به این اشغال بلندمدت خاک آذربایجان از طرق مسالمت‌ آمیز اقداماتی چند از سوی جامعه بین‌ الملل صورت گرفته است. تشکیل گروه مینسک در سال ١٩٩٢ از سوی کنفرانس امنیت و همکاری اروپا از جمله این اقدامات است که در خلال این روند، تبدیل به ارگان رسمی جامعه بین ‌الملل در ارتباط با حل مسئله اشغال قره ‌باغ شده‌ است. تاکنون با میانجیگری گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا مذاکراتی صورت گرفته و راهکارهایی چون رویکرد گام به گام، بسته توافق، پیشنهاد حکومت مشترک و طرح اصول زیربنایی/ اصول مادرید توصیه شده ‌است، ولی عدم توافق طرفین در مورد این پیشنهادات سبب شده تا اقدامات این گروه نتیجه ‌ای در بر نداشته باشد. گروه مینسک اغلب به دلیل مواضع جانبدارانه خود به عنوان یک گروه میانجی ناموفق تلقی شده و گهگاه در معرض انتقادات شدید بسیاری از کشورها از جمله ترکیه قرار گرفته ‌است. با توجه به حوادث اخیر که با درگیری های نظامی، جان باختن غیرنظامیان و گسترش روزافزون ابعاد اشغال همراه است، می ‌توان گفت که ناموفق خواندن فعالیتها و انتقادات متوجه این گروه چندان هم پربیراه نیست.

اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک قره‌ باغ جهت برقراری ثبات و ممانعت از پدید آمدن یک منطقه جدید درگیری در قفقاز جنوبی آشکار است. با در نظر گرفتن اهمیت منطقه به عنوان یک کریدور انرژی باید گفت که بروز هر گونه بی ثباتی، برای امنیت انرژی اتحادیه اروپا و ترکیه در این منطقه که قابلیت گسترش به کل منطقه را نیز داراست، خطرات بی شماری را به همراه خواهد داشت. به علاوه ویژگیهای راهبردی قره‌ باغ چون نزدیکی به مرز ایران، ثروتهای زیرزمینی و دارا بودن ظرفیت تبدیل شدن به یک مسیر ارتباطی جایگزین از جمله عوامل عدم تأمین ثبات و نیاز به برقراری ثبات در این منطقه است.

در حالی که ارمنستان به اشغال خاک آذربایجان و استفاده از آن به عنوان اهرم فشار ادامه می ‌دهد، جمهوری آذربایجان با اعلام غیرقابل قبول بودن قطعی این اشغالگری و تأکید بر اینکه "قره ‌باغ بی چون و چرا متعلق به آذربایجان است و ارمنستان باید به طور کامل از منطقه خارج شود" مصمم است تا مناطق اشغال شده خود را آزاد کند. همچنین به موجب ماده ٥١ منشور سازمان ملل به عنوان یکی از دو منبع اصلی برای اصل دفاع مشروع در حقوق بین ‌الملل، آذربایجان از حق پاسخگویی به اشغالگری ها و حملات ارمنستان برخوردار است. چراکه اولین شرط حق ذاتی دفاع مشروع یعنی وقوع حمله مسلحانه محقق شده و تحقق دومین شرط آن یعنی "ضرورت و تناسب" از منظر باکو که از مدتها پیش خواهان آزادسازی مناطق تحت اشغال خود است، تبدیل به یک ضرورت شده‌ است.

از سوی دیگر، اقدام ارمنستان در ماه مارس گذشته در راستای تأسیس یک به اصطلاح حکومت در قره ‌باغ اشغالی با برگزاری یک "انتخابات ریاست جمهوری" نیز از لحاظ حقوق بین ‌الملل به معنای اشغال کامل حریم حقوق آذربایجان است. اگرچه بسیاری از کشورها از این اقدام ارمنستان به عنوان "اخلالگری" یاد کردند، ولی اخلالگری و اشغالگری های ارمنستان تنها محدود به این مورد نیست. تلاش ارمنستان برای تغییر بافت جمعیتی قره‌ باغ نیز دیگر عامل اثبات حقانیت موضع باکو در قبال قره ‌باغ است. شاهد اخیر این ادعا اعطای حق شهروندی و اسکان دائم برای ارمنی تباران لبنان پس از انفجار در بندر بیروت و اسکان آنان در مناطق تحت اشغال به ویژه قره‌ باغ است. به همراه این، ارمنستان در آمریکا، فرانسه و روسیه به عنوان رؤسای مشترک گروه میانجی مینسک لابی های بسیار فعالی دارد و این نیز امتیاز مهمی برای این کشور در روند مذاکرات به شمار می ‌آید. همین موضوع عامل اصلی نادیده انگاری اشغال قره‌ باغ از سوی جامعه جهانی است. در طول این روند ایروان از حمایت سیاسی ایران نیز برخوردار بوده ‌است. همه این موارد سبب می ‌شود تا باکو برای جلوگیری از تبدیل وضعیت دفاکتو (فعلی) به وضعیت دوژور (قانونی) موضعی کوبنده ‌تر اتخاذ کند.

باکو با آگاهی از این موضوع که اقدامات دیپلماتیک مانند گذشته در آینده نیز، ره به جایی نخواهد برد، در طول این مدت به مدرن‌ سازی بدنه قدرت نظامی کشور با استفاده از منابع انرژی خود پرداخته و با تقویت همکاری های بین ‌المللی با کشورهایی چون ترکیه، فرانسه، روسیه و ایران و جلب حمایت کشورها در رابطه با همین موضوع، برای حل مسئله تلاش به خرج داده ‌است. با این همه و با در نظر گرفتن حملات در حال تشدید اخیر، به جز انجام اقدامات مخاطره ‌آمیز، قبول مسئولیت و دفاع از خود چاره دیگری برای باکو باقی نمی‌ ماند. به دنبال ستیزه ‌جویی‌ های روزافزون ارمنستان و تلاش آذربایجان برای فرو نشاندن این سرکشی ها با استفاده از قوه قهریه و اعلام آزادسازی شش روستا از اشغال ارمنستان، به همراه اعلام وضعیت جنگی در هر دو کشور، قدرتهای منطقه ‌ای و جهانی نیز وارد عرصه شدند.

حکومت تهران که طی ماه های اخیر با معضلات بزرگی چون تحریمهای کمرشکن آمریکا و یا به قول مقامات ایرانی "جنگ و ترور اقتصادی" و پیامدهای پاندمی کرونا دست و پنجه نرم می ‌کند، واکنش ملموسی به درگیری رخ داده پس از اقدامات تلافی‌ جویانه آذربایجان نشان نداده است. با فراخواندن طرفین به خویشتن داری، تنها به اعلام آمادگی برای میانجیگری بسنده کرده است. به علاوه، با نگاهی به اخبار و تفاسیر منتشر شده در مطبوعات محلی و ملی، چنین برداشت می‌ شود که ایران هنوز جایگاه سی سال پیش خود را حفظ کرده و در قبال همسایه مسلمان آسیب دیده از اشغال و ارمنستان اشغالگر موضع یکسانی دارد. همچنان که از تصاویر موجود در شبکه ‌‌های اجتماعی نیز قابل مشاهده است، اقدام روسیه -که قادر به استفاده از خاک گرجستان نیست- به ارسال تسلیحات و تجهیزات نظامی از طریق ایران به ارمنستان مهر تأییدی بر استنباط فوق است. رویه مذکور تهران که پس از وقایع چچن و جنگ داخلی تاجیکستان وسواس خاصی برای عدم رویارویی با روسیه از خود نشان می ‌دهد، با توجه به اینکه هم اکنون در موقعیتی بغرنج ‌تر از پیش قرار دارد، چندان هم مایه تعجب نیست. با این همه، گسترش دامنه و طولانی ‌تر شدن درگیری ها در منطقه، تبدیل تنش به جنگ ترک-ارمنی و یا مسلمان-مسیحی ممکن است سبب شود تا حفظ موضع کنونی ایران که دارای مشترکات تاریخی و فرهنگی با آذربایجان بوده و حدود صد سال پیش در نتیجه حملات دسته ‌های ارمنی با رویدادهای تلخ مشابه روبرو شده بود، سخت ‌تر گردد.

نویسنده: دکتر حقی اویغور نائب رئیس مرکز مطالعات ایرانی آنکارا